บทที่ 16
คนประเภทเดียวกัน
เดิมที ลู่ซินฟางตั้งใจจะไปหาหลินกับหลางไป๋ในคืนนั้น แต่เพราะเหนื่อยล้ามาทั้งวัน นางจึงหลับสนิทจนถึงเช้า
ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า พบว่าลูกทั้งสองตื่นแล้วเช่นกัน
ปกติ ลู่ซินฟางจะตื่นตั้งแต่เช้ามืด พอเฉิงเอ๋อร์เห็นท่านแม่เพิ่งตื่น เด็กชายขยี้ตาอย่างงัวเงียแล้วถาม “ท่านแม่ วันนี้ไม่เข้าเมืองหรือ”
ผมสีดำของเจ้าตัวน้อยยุ่งเหยิงเพราะเพิ่งตื่นนอน ช่างน่ารักน่าชังเสียจริง
ลู่ซินฟางยิ้มด้วยความเอ็นดู ก่อนจุ๊บแก้มลูกๆ คนละหนึ่งที
“วันนี้แม่จะไปทำธุระที่บ้านน้าชิงเหลียน พวกเจ้าอยากไปกับแม่หรือไม่”
“อยากไปขอรับ”
“ข้าก็จะไปด้วยนะ ท่านแม่”
ทั้งสองกระตือรือร้นอย่างยิ่ง รีบลุกจากที่นอน ออกไปล้างหน้าแปรงฟันทันที
ระหว่างที่ลู่ซินฟางลุกขึ้นมาหุงหาอาหารเช้า พวกเด็กๆ แต่งตัวด้วยชุดใหม่ที่นางซื้อให้
“ท่านแม่...ข้ามัดที่ผูกเอวไม่ได้”
เป่าเอ๋อร์เดินมาหาลู่ซินฟาง
“เด็กโง่ ม
