18
Chapter XVIII: พี่ครูนักดนตรี
#ZIAN PART
@ค่ายอาสา
เช้าตรู่วันถัดมา...
ในค่ายอาสานักศึกษาแต่ละฝ่ายต่างตื่นไปทำหน้าที่กันหมดแล้ว ส่วนผมนี่แทบไม่ค่อยได้นอน หลับ ๆ ตื่น ๆ กลางดึกตลอดเวลา ถึงจะได้นอนเต็นท์มีผ้าห่มผืนหนาอบอุ่นไม่หนาวมาก แต่ว่าที่นอนมันไม่ได้นุ่มสบายเหมือนตอนอยู่คอนโดน่ะสิ ไม่ชินกับการนอนต่างถิ่นสักเท่าไรพื้นก็อย่างแข็ง จำได้ว่านอนไปแค่แป๊บเดียวก็ลืมตาตื่นเปลี่ยนท่านอนไปเรื่อย ทำแบบนั้นทั้งคืนรู้สึกตัวก็จนฟ้าสว่าง สุดท้ายคือไม่ได้นอนเต็มอิ่ม
ผมมุดออกมาจากเต็นท์แบบขอบตาดำ เบลอนิด ๆ รู้สึกไม่สดชื่นเท่าไร เลยเดินออกมาหาอะไรกินเพราะเริ่มแสบท้องหิวข้าวแล้ว จำได้ว่าน้องผ้าแพรเคยบอกว่ามีข้าวต้มเป็นอาหารเช้า
พอเดินมาโรงครัวก็เห็นนักศึกษาคนอื่นมาถึงก่อน หลายคนกำลังต่อแถวรับข้าวต้ม ผมอยู่คิวท้าย ๆ ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ยืนรอนานอย่างที่คิด สักพักก็เดินออกมาพร้อมข้าวต้มหนึ่งถ้วย เห
