บทที่ 1ปีศาจร้ายที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม..3

1320 คำ
“ยัยหนูข้างบ้าน”ในระหว่างที่เธอกำลังคิดไม่ตกเสียงของปีศาจร้ายก็ดังลอยมาแต่ไกล คงไม่ทันแล้วสินะ “เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน”เธอพูดออกมาเบาๆ “นึกว่าใครที่ไหน ยัยหนูนี่เอง” “มาทำอะไรที่นี่ไม่ทราบยัยหนู” “หยุดเรียกฉันแบบนั้นสักที” “ไหนละแม่บ้านของมึงไอ้เวหา”ชายหนุ่มละสายตาจากคนตรงหน้าแล้วมองหาใครอีกคนที่คนของเขาบอกว่ามาสมัครแม่บ้าน “ก็ข้างหน้านายไงครับ” ชายหนุ่มแสดงสีหน้ามึนงง คนตรงหน้างั้นเหรอ ยัยหนูเนี่ยนะ เขาพยายามจ้องมองไปที่หน้าหญิงสาวอย่างสงสัย หรือเธอจะมีแผน คงไม่ได้มาเอาคืนที่เขาให้คนเบียดรถเธอล้มหรอกนะ แต่ก็น่าสนุกดีเหมือนกัน “เอาสิ”ชายหนุ่มตกลงรับเธอเข้าทำงานเพราะเขาอยากรู้ว่าเธอมีแผนอะไร อย่างเธอเนี่ยนะจะมาสมัครเป็นแม่บ้าน หรือบ้านเธอตกอับ คงไม่มั้งเห็นสำนักคนเข้าออกเยอะแยะ “มาเริ่มงานพรุ่งนี้ ห้ามสาย ห้ามลา ไม่งั้นฉันตามเธอถึงบ้านแน่” “ได้”เธอกำลังเดินออกจากบ้านแต่ถูกชายหนุ่มเรียกไว้ซะก่อน “เวลาคุยกับฉัน ต้องมีหางเสียงด้วย เข้าใจมั้ย” “ค่ะ เจ้านาย”เธอตอบเขาด้วยน้ำเสียงประชดแล้วรีบวิ่งออกจากบ้านไป “ทำไมนายรับเธอง่ายจังครับ” “ทำไมต้องยุ่งยาก ยัยหนูนั้นอยู่ข้างบ้าน ถ้าเธอทำอะไรขึ้นมากูก็แค่เดินไปข้างบ้านก็ได้ตัวเธอแล้ว” ชายหนุ่มแต่งตัวหล่อเหลา ดูไม่เป็นทางการมากนัก เสื้อยืดสีขาวแบบโอเวอร์ไซซ์กับกางเกงยีนแบบพอดีขา เซตผมให้เข้าทรง สวมนาฬิกาที่บ่งบอกความหรูหราด้วยราคาที่แพงหูฉี่ เขาหยิบกุญแจรถเพื่อออกไปข้างนอก วันนี้เขานัดรวมตัวเพื่อนสนิทที่ติดสอยห้อยตามเขามาจากอิตาลีเพื่อมาเปิดธุรกิจที่เมืองไทยเหมือนกัน Mix911 PUB ชายหนุ่มเดินเข้าไปในผับโซน VIP ที่ถูกเลือกไว้โดยเพื่อนของเขา เขามีเพื่อนทั้งหมดสี่คนแต่ละคนเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของเขาเกือบทั้งหมด “เอ้าาาาาาาาชนนนน” “มาช้านะมึง”ไอแวน ชายหนุ่มลูกครึ่งอิตาลี ที่มีหน้าตาชวนหลงใหล แต่มีนิสัยผิดกับหน้าตา เขาเป็นหนึ่งในมาเฟียอิตาลีอันดับต้นๆ ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าชายหนุ่ม มาช้ากว่าที่นัดไว้ “กูก็มาแล้วไง” “แล้วไอ้เทละว่ะ”ธันวาหนุ่มไทย คิ้มเข้ม หน้าหล่อ บ้านรวย เจ้าของผับที่ทุกคนนั่งอยู่ตอนนี้ถามขึ้นเมื่อยังไม่เห็นหัวเพื่อนรัก “มันไปรับสาวอยู่” “ใครวะ”ชินหนุ่มลูกครึ่งเกาหลี เจ้าชู้ตัวพ่อ ใช้ถุงยางยิ่งกว่ามีบริษัทผลิตเอง ถามขึ้นด้วยความสงสัยเพราะทั้งหมดกลับมาเมืองไทยพร้อมกันเทวินเอาเวลาไหนไปหาสาว “เลขากูเอง เจอกันตอนเซ็นสัญญาเมื่อบ่าย” “ไวแท้เพื่อนกู”ไอแวนส่ายหัวให้กับความไวเรื่องสาวของเทวิน “ไงเพื่อน”เทวินเดินเข้ามาพร้อมสาวข้างกายอย่างเชอร์รี่ เธอใส่ชุดสายเดี๋ยวรัดรูปเห็นทุกสัดส่วน “ช้าตลอดมึง แล้วนี่มึงควงสาวที่ไหนมา” ชินถามขึ้นสายตาจ้องมองไปยังสาวที่เพื่อนรักควงมา “นี่เชอร์รี่เพิ่งเจอกันเมื่อบ่ายเป็นเลขาไอ้คาลส์” “สวัสดีครับเชอร์รี่”ชินกล่าวทักทายหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาบ่งบอกถึงความอยากได้คนตรงหน้า “ผับมึงมีแต่ของดีๆว่ะ” “นั้นดิว่ะ มึงดูโต๊ะนั้นสิอย่างแจ่ม”ทุกคนหันไปมองตามที่ไอแวนพูด “จริงว่ะ โดยเฉพาะชุดดำ น่ากินสุด”ชินเสริมขึ้น “นั่นมัน...”ชายหนุ่มจ้องมองตามที่เพื่อนเขาบอก ผู้หญิงชุดดำที่เพื่อนเขาบอกคือยัยหนูข้างบ้าน เขาแทบไม่เชื่อสายตาว่าหญิงสาวจะมีมุมนี้ด้วย สิริมนตราวันนี่เธอนัดกับเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่มหาลัย เพื่อมาฉลองวันเกิดของเพื่อนเธอที่ผับแห่งนี้ เคร้ง ชนนนนน “เต็มทีเลยนะพวกแกวันเกิดฉัน ฉันเลี้ยงเอง”กั้ง กีรตาสาวน้อยนักธุรกิจ เธอเป็นสาวน้อยอายุน้อยร้อยล้านที่สร้างธุรกิจของตัวเองตั้งแต่ยังเรียนอยู่ “ฉันไม่ยั้งแล้วนะ”พิมพ์ พิมพ์ดาวสาวสวย บ้านรวย สายปาร์ตี้ บ้านเธอรวยจนเธอแทบจะไม่ต้องทำอะไรเองจะมีคนปรนนิบัติเธอตั้งแต่ตื่นนอน “ใจเย็นๆนะทุกคน อย่าดื่มเยอะเดี๋ยวก็เมากันพอดี”หนูนิด นภัสสรลูกคุณหนูวัยใส โลกสวยแบบทุ่งลาเวนเดอร์ต้องยกให้เธอคนนี้ “นิดๆหน่อยๆนะหนูนิด นานๆเราจะเจอกัน”หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อเห็นนภัสสรเอาแต่นั่งคอยห้ามเพื่อน “ไปเต้นกันพวกเรา”ท่ามกลางแสงสี สามสาวโยกไปตามเสียงเพลง สิริมินตราไม่ได้สังเกตว่าตอนนี้มีคนจ้องมองเธออยู่อย่างเนิ่นนาน การกระทำของเธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา “เที่ยงคืนแล้วเรากลับกันเถอะ”นภัสสรพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าตอนนี้ดึกมากแล้ว “เคๆ กลับบบบก็ได้”กีรตาตอบด้วยเสียงยานๆเพราะอาการเมาเริ่มถามหาเธอแล้ว ทั้งสี่สาวเดินไปขึ้นรถคงไม่ต้องพูดถึงว่าจะเป็นภาระของใคร นภัสสรที่เธอแทบไม่ได้แตะแอลกอฮอลล์เลยคืนนี้จะต้องขับรถไปส่งเพื่อนๆทุกคน “เดินดีๆแก เดี๋ยวก็ชนคนอื่นหรอก”นภัสสรพยายามประคับประคองเพื่อนสองคนที่ท่าทางจะเมาสุดไปที่รถ มีแค่สิริมนตราที่พอจะทรงตัวได้อยู่ เธอพาสองคนไปขึ้นรถ แต่พอเธอหันกลับมาหาสิริมนตราได้หายไปแล้ว “แกฉันขอนั่งหน้านะ”สิริมนตราพูดขึ้นก่อนที่เธอจะเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ “นี่ยัยหนูมาขึ้นรถฉันทำไม ลงไป” “อะไรของแกเนี่ยจะไล่ฉันลงจากรถทำไม” “ยัยหนู” “แล้วนี่แกพาผู้ชายที่ไหนมาด้วย อย่าบอกนะว่าแฟนแก ไปแอบมีตอนไหน” ชายหนุ่มทำหน้าเอือมระอาให้กับเธอ ทำไมเธอถึงเมาไม่รู้เรื่องขนาดนี้ ขึ้นรถผิดแล้วยังไม่รู้ตัวอีก แล้วนี่เขาต้องทำยังไงต่อ จะพาเธอไปปล่อยไว้หน้าบ้านหรือลากเธอลงจากรถดี “น้ำมนต์ แกอยู่ไหนอะ”นภัสสรเดินตามหาเพื่อนรักไปทั่วลานจอดรถเธอมีอาการกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่รู้จะทำยังไงที่เธอทำเพื่อนหายไปทั้งคน ชายหนุ่มที่นั่งมองเหตุการณ์ในรถรู้สึกสงสารเพื่อนยัยหนูจับใจ เธอคนนั้นไม่น่ามียัยหนูบ้านี่เป็นเพื่อนเลย ดูเธอออกจะใสๆไม่มีพิษภัยมาคบกับยัยหนูทำไมเสียคนหมด “คุณครับ” “เรียกฉันเหรอคะ” “ครับ คือพอดีผมเห็นเหมือนคุณหาเพื่อนอยู่ นี่ใช่เพื่อนคุณรึเปล่า” “ใช่ค่ะ ขอโทษทีนะคะ” “น้ำมนต์ลงมาแกขึ้นรถผิดคัน โอ๊ยยย ทำไมแกตัวหนักแบบนี้เนี่ย” “น้ำมนต์ น้ำมนต์ตื่นก่อนแก” “ให้ช่วยไหมครับ ดูเหมือนคุณจะไม่ไหว” “รบกวนด้วยนะคะ” ชายหนุ่มเดินอ้อมไปอีกด้านเพื่ออุ้มหญิงสาวขึ้น ระหว่างทางเขาเหมือนโดนมนต์สะกดให้ต้องก้มลงไปมองแต่ใบหน้าเนียนใสที่แดงก่ำของเธออยู่ตลอดเวลา นี่เขาบ้าไปแล้วรึไง ตั้งสติหน่อยสิไอ้คาลส์ “ขอบคุณค่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม