รา ชา หวง รัก

A episode ที่ 2 รา ชา หวง รัก

A episode ที่ 2 รา ชา หวง รัก.

ไม่รู้เป็นเพราะได้หมอแพรเป็นคนอบรมรึป่าวกิริยาท่าทางถึงเหมือนกันทุกระเบียดนิ้ว

ดาวเหนือถูกอาอธิปนำมาฝากใว้

ควีนส์ไม่รู้ภูมิหลังเรื่องครอบครัวของเพื่อนรักนักเพราะอีกฝ่ายไม่ได้เล่า รู้แค่ว่า อาอธิปรับเลี้ยงตั้งแต่ดาวเหนือได้ขวบเศษ คนเลี้ยงเด็กไม่เป็นจึงพามาให้แม่ตนช่วยดูแลอยู่บ่อยครั้ง ไปๆมาๆก้อฝากใว้ที่นี่เลย เธอจึงได้เพื่อนรักมาอยู่ร่วมบ้านอย่างงๆ ผิดกับอีกคนที่เห็นดาวเหนือทีไรหน้าตาเหมือนคนเดินเหยียบขี้หมา

ราชาไม่เคยเฉียดมาไกล้ดาวเหนือ เหมือนกับดาวเหนือ ที่พยายามจะเลี่ยงราชา

ควีนส์เองไม่แปลกใจ เพราะขนาดเธอคลานตามมันมา มันยังกัดยิ่งกว่าหมา นับประสาอะไรกับคนหัวอ่อนแบบดาวเหนือ

เข้าทางมันเลยสิ

รถยนต์ BMW คันหรูแล่นเร็วตามแรงอารมณ์ที่ประทุของคนขับ เจ้าของรถกำพวงมาลัยแน่น ตาคมทอดมองไปข้างหน้า วาวโรจน์ เบาะหลังมีไม้เบสบอลขนาดพอดีมือ กลิ้งขลุกๆ

หญิงสาวเหงื่อซึมจนเปียกเสื้อนักศึกษาพอดีตัวสีขาว ยามเย็นที่แดดยังส่องสว่าง เผยให้เห็นเป็นเงาเสื้อชั้นในสีดำขึ้นตามจุดที่เหงื่อไหลซึมเปียก ชายขี้เมาที่มองอยู่กลืนน้ำลายพรางแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างใจเย็น

รถเมล์คันเก่าแล่นเข้ามาจอด ดาวเหนือผุดลุกรีบเดินตรงดิ่งมาดู ปลายทางหน้ารถ ก่อนที่หน้าขาวจะซูบซีด รีบหันกลับมามอง ผู้คนที่นั่งรอร่วมกันกับเธอ ใบหน้าหวานตาเบิกโพลงอย่างตื่นตระหนก

'ไม่มีคนแล้ว ทำไงดี' ริมฝีปากบางขบเม้มแน่นอย่างใช้ความคิด มือบางกดโทรศัพท์ย้ำหาเพื่อนสาวเสียงรอสายที่ดังคละกับใจดวงน้อยที่เต้นรัวคล้ายกลองขนาดใหญ่

'หมับ!' ข้อมือสกปรก คว้าหมับเข้าที่ต้นแขนสวย ใบหน้างามซีดเผือด ก่อนจะกรี๊ดร้องสุดเสียง

"กรี๊ดด" ควีนที่ตัดแต่งกิ่งกุหลาบอยู่ตกใจรีบคว้าโทรศัพท์แน่น เสียงห้าวเรียกเพื่อนสาวย้ำๆ

"เหนือ เหนือ เป็นอะไร" ไร้เสียงตอบกลับ ใบหน้าสวย ขมวดคิ้วมุ่นรีบกดเปลี่ยนสายเป็น

'ราชา'

????

เสียงโทรศัพท์มือถือแจ้งเตือนสนั่นรถ ชายหนุ่มกดเชื่อมต่อหน้าจอก่อนถามออกไป

"มีอะไร" เสียงขรึม

"ราชา ควีนส์ได้ยินเสียงเหนือร้อง ควีนส์เรียกเท่าไรก้อไม่ตอบ"

"อืม...เห็นแล้ว" ชายหนุ่มขบกรามแน่น ใบหน้าหล่อบึ้งตึงเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ชายวัยกลางคน เนื้อตัวมอมแมม วิ่งสลักล้อมหน้าล้อมหลังหญิงสาว ใบหน้าหวานน้ำตาไหลพราก มือคู่น้อยปัดป้องพัลวัน

คนตัวสูงเอื้อมหยิบไม่เบสบอลราคาแพงออกมาถือ ก่อนเดินลงรถไปด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม

ผลั่ว! ผลั่ว! ผลั่ว

'อ้าคค'

'โอ้ย

เสียงร้องครางอย่างเจ็บปวดยิ่งทำให้สติหญิงสาวกระเจิง มือคู่น้อยยกมาปิดหู หลับตานั่งคุกเข่าสะอื้นให้

"กูอุส่า จะไม่หวด '

"แก่เเล้วยังตัณหากลับ" เสียงห้าวตะคอกพรางใช้ไม่เบสบอลหวดลงไปไม่ยั้งมือ พลเมืองดีที่ผ่านมาเห็นเหตุการณ์อยากจะเข้ามาช่วย แต่เมื่อมองตาคมวาวโรจน์แล้วกลับต้องล่าถอยไปยืนดูเงียบๆ

'เด็กอะไร น่ากลัวจัง' พลเมืองดีกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ

ชายหนุ่มฟาดจนคู่กรณีนอนจมกองเลือดลุกไม่ขึ้น ดวงตาเรียวรี หรี่มองคราบเลือดที่กระเซ็นมาเปื้อนตัวเองอย่างรังเกียจ ลำแขนแกร่งยกขึ้นถอดเสื้อยืดสีดำราคาแพงออก ก่อนเอามาไล่เช็ดตั้งแต่ตัวลงไปถึงไม้เบสบอลจนสะอาด

ดวงตาคมกวาดมองหาหญิ่งสาว ที่บัดนี้ไปนั่งคุดคู้ ติดป้ายรถเมล์พรางร้องให้สะอึก สะอื้นจนตัวโยน

ราชา เดินเข้าไป ก่อนจะใช้มือหนาอื้มไปแตะ

'เพี๊ยะ!' ร่างบางสะบัดมือตบเข้าที่แก้มขาวจนเกิดสีแดงขึ้นเห่อร้อน

ราชาตาเบิกโพลงเพียงแวบเดียวก่อนกลับมาเป็นปกติ

เสียงห้าวทุ้มค่อยพูด กับคนสติหลุด

"ลืมตามอง...ดูหน้าฉัน"

ดาวเหนือชะงักกึก น้ำตาที่เอ่อคลอหน่วยไหลพราก

'เสียงนี้ คุณราชา' ดาวเหนือใจอุ่นอาการหวาดกลัวเริ่มทุเรา ไม่เคยคิดว่าการได้ยินเสียงชายหนุ่มจะรู้สึกปลอดภัยขนาดนี้

ทั้งที่ปกติ ไม่กล้าเฉียดไปไกล้เขาแท้ๆ

ดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำตาค่อยๆเหลือบขึ้นมอง

"คะ...คุณราชา ฮึก ฮือ" เสียงหวานร้องเรียกอย่างสะอึกสะอื้น

มือขาวเรียวยื่นไปข้างหน้า หมายใจจะโดดกอดร่างสูง ก่อนจะชะงัก ชักมือน้อยกลับ ก้มลงมองสภาพตัวเองอย่างหดหู่

'ในยามปกติ เค้ายังไม่เฉียดมาไกล้ สกปรกขนาดนี้ มีหน้าอยากจะกล้าไปกอดเค้า ' ดาวเหนือก้มหน้างุด ลำแขนเรียวโอบกอดตัวเองพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้เล็กรอดเจ้าหูคนหน้าตึง

ราชามองกิริยาตรงหน้านิ่งๆ แววตาฉายแวววูบไหว เพียงแวบเดียว ก่อนจะกลับมาเป็นเรียบนิ่ง

ดวงตาเรียวรีมองสำรวจ ก่อนจะเอ่ยเสียงขรึม

"โง่..แล้วยังอ่อนแอ" ดวงตากลมโตเบิกโพลงหันขวับไปมองน้ำตาคลอหน่วย ริมฝีปากบางเม้มเเน่นอย่างคนอดกลั้น เสียงหวานที่แหบพร่าจากการร้องให้เอ่ยผะแผ่ว

"ค่ะ...เหนือโง่ โง่แล้วยังอ่อนแอ" ดวงตาคมกระตุก เหลือบมองคนตัวเล็กก่อนที่เสียงเย็นเยียบจะเอ่ยขึ้น

"ยอกย้อน"

"ที่ไม่ลุก ...คงไม่ได้คาดหวังให้ฉันอุ้มเธอใช่ไหม?"

น้ำเสียงเย็นชา กับหน้าตาที่เรียบนิ่ง ทำเอาอีกคนใจเต้นไม่เป็นระส่ำ

'ใครจะกล้าคิดแบบนั้นกัน'

ดาวเหนือค่อยๆยันตัวลุก เท้าเรียวค่อยๆเดินไปที่รถคันงาม เหงื่อที่ชุ่มโชกทำให้เห็นซับในสีดำเด่นชัด

'ไม่รู้ว่าสภาพตัวเองเป็นยังไง หรือตั้งใจให้เห็น'

ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วก่อนรีบเดินตาม

มือหนาเอื้อมเปิดประตูก่อนจะผลักอีกคนเข้าไปในรถจนหัวทิ่ม

"อ้ะ!" ดาวเหนือร้องอุทานอย่างตกใจกับท่าทีของชายหนุ่ม

ร่างสูงตามขึ้นรถมา มือหนากดสมาร์ทโฟนราคาแพงต่อสายหาเพื่อนสนิท

'ลีโอ'

'ว่าไง' ปลายสายรับคำ เสียงหอบกระชั้น

'มึงอยู่ไหน กูมีงานให้ทำ' เสียงขรึมที่เย็นกว่าปกติทำเอาลีโอชะงัก

'ราชา มึงมีอะไร' ลีโอถามเสียงเครียด

'วานมาเก็บกวาดที 4 คน '

'แถวป้ายรถเมล์ถนน xx'

'หืม?'

ปลายสายขมวดคิ้วเป็นปมหนา ราชาถึงแม้จะเจ้าอารมณ์แต่เขาไม่เคยไปอาราวาทภายนอก ชายหนุ่มเก็บอารมณ์เสมอ แล้ววันนี้อะไรเข้าสิงมัน

'ป้ายรถเมล์?' หมอกถามย้ำน้ำเสียงจริงจัง

'อืม...หนักมือไปหน่อย'

'แล้วก้อ... มึงเก็บใว้เล่นสักพักก้อได้' เสียงเหี้ยมเกรียมรอดไรฟัน

'หืม มึงพูดจริง ปกติมึงไม่เคยให้กูเก็บใว้'

ปลายสายที่รับรู้อารมณ์ได้จากน้ำเสียงย้อนถามอีกรอบ

.

'อืม'

'รีบมา กูวางก่อน' สิ้นเสียงพูดคุยภายในรถเงียบกริบ ดาวเหนือที่ได้ยินบทสนทนา ในใจหวาดหวั่น ราชา เป็นน้ำนิ่งไหลลึกเธอรู้ดี รู้ดีกว่าใคร..

ดาวเหนือวัย 12

'คุณราชา ดาวเหนือติดโบสีชมพูน่ารักไหม'

ใบหน้าหวานฉีกยิ้มน่ารัก ราชาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เหลือบมองเล็กน้อย ก่อนที่ปากหนาจะเอ่ยเสียงขรึม

'เหมือนหมาที่บ้าน'

ใบหน้าหวานยู่ลงก่อนจะยิ้มกว้าง

'ต้องเหมือนสิ ดาวเหนือซื้อให้ โบ้เอง คุณราชาเลี้ยงมันเพราะเหมือนดาวเหนือใช่ไหม'