ตอนที่ 1การพบเจอของทั้ง 4 คน (18+ NC)
4012 คำ
สองสาวนั่งรออยู่ในห้องสูทที่เตรียมไว้ทั้งคาร่าและซิลต่างพากันมองสำรวจไปรอบๆห้อง ที่นี่ตกแต่งภายในได้หรูหราเลยทีเดียวทั้งสองมาถึงก่อนเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง เพราะอะไรหนะเหรอก็คุณพ่อโทรมาปลุกให้ตื่นตั้งแต่ตี 5 แล้วให้รีบมานั่งรอที่โรงแรมเนี่ยแหละ ทั้งสองสาวพากันมองนาฬิกาอยู่เรื่อยๆ
"นี่คาร่าชั้นว่านะถ้าจะรอนานขนานนี้ชั้นไปหาไรกินก่อนนะ"ซิลกำลังจะลุกออกไปก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น
"ขอโทษนะครับที่ผมคนมาช้าไปหน่อย"ซิลหันไปตามเสียงที่เอ๋ยขึ้นแล้วค่อยๆเดินกลับมานั่งที่ของตนก่อนจะยิ้มให้บาง ๆ
"สวัสดีค่ะ ซิลค่ะ"ซิลเอ๋ยแนะนำตัวก่อน
"สวัสดีครับ ผมริชแมนครับ/ผมเซ่นโซคับ"หนุ่มหล่อตรงหน้าของทั้งสองสาวเอ๋ยแนะนำตัวขึ้น
"นี่คุณ จะเล่นโทรศัพท์กับขึ้นไปเล่นบนห้องดีมั๊ยครับไม่รู้จักมารยาทเอาซะเลย"ริชแมนพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ ทำเอาคนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อารมณ์เสียขึ้นมาทันที
"นี่นายกล้ามาว่าชั้นหรอ ชั้นจะเล่นอะไรมันก็เรื่องของชั้นมาก็ช้ายังมีหน้ามาว่าคนอื่นอีก แบร่"คาร่าว่ากับแล้วก็แลบลิ้นใส่ริชแมนเอาดื้อๆเลย ทางด้านริชแมนเห็นแบบนี้ก็เลยพูดขึ้นว่า
"งั้นผมว่าไม่ต้องฝึกงานกันแล้วผมให้คุณไม่ผ่าน"ริชแมนพูดขึ้นมาแบบนิ่งๆแล้วเตรียมตัวจะหันหลังเดินออกไป
"เฮ้ย/เฮ้ยคือคุณริชแมนค่ะขอโทษแทนคาร่าด้วยนะค่ะ"ซิลที่ได้ยินแบบนั้นก็รีบหันไปขอโทษแทนเพื่อนรักของตนทันที นี่แค่วันแรกก็เละไม่เป็นท่าซะแล้ว จะอยู่กันถึงวันสุดท้ายมั๊ยเนี่ย
"นี่ซิลแกไม่ต้องไปง้อไอ้หน้าหนวด นี่หรอกชิ"คาร่ายังมองค้อนใส่ริชแมนอยู่
"นี่เธอชั้นไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอนะอายุชั้นกับเธอห่างกันเป็น10ปีนับรุ่นด้วย"ตอนนี้ริชแมนโกธรคาร่ามากมากจนกัดกรามจนนู้นขึ้นมายัยเด็กนี่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย ริชแมนรู้สึกไม่ชอบกิริยาแบบนี้เลยแต่ข้างในใจกับรู้สึกดีใจและอบอุ่นในเวลาเดียวกัน
"ไอ้ริชชั้นว่าแกใจเย็นๆก่อน น้องเค้ายังเด็กอยู่ด้วยแหละเอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่จะพาไปดูสถานที่ฝึกงานกันดีกว่าอยู่แบบนี้เดี๋ยวมีคนตาย"เซ่นโซพูดห้ามขึ้นแล้วหันไปยิ้มหวานให้ซิลที่ยืนทำหน้างงอยู่ข้างๆเพื่อนของเธอ
"ขอโทษนะค่ะ แล้วซิลฝึกงานกับใครหรอค่ะคุณริชแมนหรือคุณเซ่นโซค่ะ"ซิลพูดทำลายความเงียบขึ้น
"น้องซิลฝึกงานผมครับ"เซ่นโซตอบกลับอย่างนิ่งๆ
"ไม่เอาง่ะ ซิลอยากฝึกกับคุณริชแมนมากกว่า"หญิงสาวลืมตัวเลยพั้งปากพูดแบบนั้นออกไป
"นี่คุณซิลฝึกกับผมก็เหมือนฝึกกับริชแมนแหละอย่างเรื่องมากได้มั๊ย"ซิลได้แต่ทำหน้างอเมื่อกี้เค้ายังพูดดีอยู่เลยเอาเถอะคนแก่แล้วอารมณ์ก็แบบนี้แหละ
"ผมว่าเราไปกันเถอะครับ"ทั้ง4คนเดินออกจากห้องสูทของโรงแรมไปบริเวณหน้าโรงแรมคาร่าเลยถามขึ้น
"เดี๋ยวก็นะค่ะเราจะไปไหนกันค่ะ"
"พวกเราจะพาคุณๆไปรู้จักกับพนักงานก่อนครับเพราะวันนี้พวกเราจัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณทั้ง28คน"เซ่นโซเป็นคนตอบกลับมาทุกอย่าง ส่วนริชแมนยืนหน้านิ่งอย่างเดียว
"อ๋อค่ะ ขอบคุณคุณเซ่นโซนะค่ะ ชั้นชื่อคาร่าเรียกว่าคาร่าเฉยๆก็ได้ค่ะ"คาร่าเอ๋ยแนะนำตัวกับเซ่นโซ ย้ำว่าแนะนำแค่กับเซ่นโซ่แค่นั้น ริชแมนปรายตามองแต่ก็ไม่ได้ทักทวงอะไร
"OKครับ เราขึ้นรถกันดีกว่า น้องคาร่าคุณซิล"ซิลหันมองหน้าเซ่นโซทันทีเลยพูดออกไปเบาๆว่าไอ้แก่แล้วก็ยิ้มขึ้นรถไปเลยเซ่นโซได้แต่ยืนมองหญิงสาวขึ้นรถไป
"นี่ไอ้ริชแกคิดไงว่ะถึงได้เอาเด็ก2คนนี้มาฝึกงานว่ะกูว่ายากว่ะ ดูเป็นพวกคุณหนูไร้สาระชิบหายเลย กูแม่งต้องพยายาม"ริชแมนถอดหายใจออกมาก่อนจะหันไปตอบเพื่อนสนิท
"ก็กูปฎิเสธไม่ได้จริงว่ะมึง ฝึกๆไปเถอะมึงแค่เด็กน้อย2คนเอง" เซ่นโซตอบรับแบบจำยอม
"เออๆ"พอคุยกันเสร็จหนุ่มๆก็พากันขึ้นรถตามสาวๆไป
ผ่านไป30นาที
"นี่คาร่าแกว่าพี่ริชแมนเค้าหล่อมั๊ย ชั้นเจอพ่อของลูกชั้นแล้วแค่คิดก็ฟินแล้วเนี่ย มโนแป๊ปนะแก"ซิลพูดออกมาพร้อมกับทำหน้าตาอย่างฟินโดยที่ไม่ได้ดูหน้าเพื่อนสนิทของตนเลยว่าตอนนี้หน้ายู่แค่ไหนแล้ว
"นี่ซิลชั้นว่าแกหยุดชอบไอ้หน้าหนวดนั้นเถอะ ไม่เห็นจะหล่อเลยอายุห่างกะเราเป็น10ปีเลยนะ"คาร่ารีบห้ามเพื่อนรักทันที
"นี่คาร่าแกก็อย่าเวอร์ไปอายุเป็นเพียงตัวเลขย๊ะ"ซิลที่ไม่ได้สนใจในสิ่งที่เพื่อนพูดซักเท่าไหร่ก็นั่งจินตนาการไปเรื่อย
"เอออๆ ตามใจแกแล้วกัน"คาร่าได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็เลยไม่พูดอะไรต่อ
"เดี๋ยวชั้นจะจีบพี่ริชแมนเอง"ซิลนั่งคิดเรื่องของริชแมนไปเรื่อย
รถคันหรูก็แล่นเข้ามาจอดที่คฤหาสน์หลังนึงบริเวณนั้นเต็มไปด้วยไฟแสงสีเสียง หญิงสาวทั้ง2คนมองไปเห็นคนยืนรอรับกันอย่างนับไม่ถ้วน หญิงสาวทั้ง2ก็เก้าลงจากรถคันหรูแล้วเดินมาพร้อมกับชายหนุ่มๆ
"อ้าวๆทุกคนฟังทางนี่2คนนี้คือพนักงานคนใหม่ของที่นี่"ริชแมนพอเดินมาถึงก็รีบตะโกนเรียกทุกคน
"เฮ้ย/เฮ้ย"ทั้งคาร่ากับซิลถึงกับทำหน้างงเลยทันทีที่ได้ยินริชแมนพูดขึ้นมาแบบนั้น
"นี่ไอ้หน้าหนวดทำไมนายพูดแบบนั้นฮ่ะ ชั้นมาที่นี่มาฝึกงานนะไม่ใช่มาเป็นพนักงานอย่างที่นายพูด งั้นชั้นกลับแล้วไปซิล!"ทั้งคาร่าและซิลกำลังจะหันหลังกับแต่ก็โดนมือของริชแมนกับเซ่นโซจับเอาไว้
"ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอจะมาเอาแต่ใจได้นะ"ริชแมนคว้าแขนคาร่าเอาไว้
"เธอก็ด้วยยัยเด็กปากเสีย"เซ่นโซ่เอ๋ยขึ้นมานิ่งๆ ซิลได้แต่ยืนทำหน้าโหดใส่เซ่นโซเท่านั้นเพราะทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้
"นี่นาย!! พ่อชั้นส่งชั้นมาฝึกงานนะ"คาร่ายังคงเถียงริชแมนต่อโดยไม่สนใจสายตาของคนอื่นๆที่กำลังมองมา
"พอซักทีคาร่าชั้นชักจะหมดความอดทนกับเด็กเอาแต่ใจอย่างเธอแล้วนะ"เสียงของริชแมนทำให้คาร่าเริ่มกลัวขึ้นมาทันที แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้
"ก็ได้ชั้นยอมเป็นพนักงานก็ได้ไอ้หน้าหนวด"พอคาร่าพูดเสร็จก็เดินออกมาจากในงานทันที ทำให้ซิลต้องวิ่งตามมาหาคาร่าเพราะกลัวว่าเพื่อนเธอจะทำอะไรแปลกๆอีก
"นี่คาร่าแกโอเครมั๊ย"ไม่มีเสียงใดๆตอบกับมาจากปากของหญิงสาว
"คาร่าชั้นรู้นะว่ารู้สึกยังไงแต่ตอนนี้ชั้นว่าเราทำหน้าที่ตอนนี้ให้ดีที่สุดดีกว่านะอย่าไปทะเลาะกับพวกนั้นเลยนะ"คาร่าหันกับมาหาเพื่อนรักตอนนี้ใบหน้าของคาร่ามีคราบน้ำตาติดอยู่เต็มไปหมดเธอรู้สึกอยากจะกรี๊ดให้โลกแตกไปเลย ทั้งชีวิตเธอไม่เคยต้องมาทนอะไรแบบนี้มาก่อน
"ซิลชั้นไม่รู้จริงๆว่าพ่อชั้นคิดอะไรอยู่ทำไมถึงต้องให้ชั้นมาทำขนาดนี้ด้วยพ่อต้องไม่รักชั้นแล้วแน่ๆเลย"คาร่าพูดออกมาทั้งน้ำตา เพราะเธอรู้สึกแย่มากๆเลย
"นี่คาร่าเอาเป็นว่านะเราสองคนกับเข้าไปในงานก่อนนะป่ะ"หญิงสาวทั้งสองเดินกับเข้ามาในงานตอนนี้ทุกคนก็พากันมองหญิงสาวทั้งสองเป็นตาเดียวกันทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่ที่โต๊ะ
"สวัสดีคับผมชื่อวิคเตอร์เป็นน้องชายของพี่ริชแมนครับ"ชายหนุ่มที่ยิ้มแย้มแจ่มใสเอ่ยทักหญิงสาวทั้งสอง
"สวัสดีค่ะ คาร่าค่ะ"
"สวัสดีค่ะ ซิลค่ะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่สาวทั้งสอง พี่คนไหนครับที่มาฝึกงานกับพี่ริชแมนครับ"วิคเตอร์ถามขึ้น
"คาร่าเองค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"เปล่าครับ พอดีผมแค่อยากรู้เฉยๆครับแล้วพี่ทั้งสองมาฝึกงานที่นี่กี่เดือนครับ"
"ประมาณ 1 ปี จ๊ะ"คาราเป็นคนตอบขึ้น
"ดีเลยครับ เราจะได้ทำความรู้จักกันไปนะครับ"สองสาวยิ้มแห้งๆให้กับวิคเตอร์เด็กคนนี้ช่วงดูน่ารักผิดกับพี่ชายของเค้าซะจริงๆ
"แล้วพี่สองคนพักที่ไหนครับ"
"พี่พักที่โรงแรมในเมืองจ้ะ"
"ผมว่านะพี่มาพักที่นี่ดีกว่านะครับสบายกว่าด้วย เดี๋ยวผมบอกพี่ริชให้"
"เอออ คือ....ไม่ต้อง"คาร่าพูดไม่ทันวิคเตอร์ตะโกนเรียกพี่ชายของตนเองอย่างไว
"พี่ริช พี่ริชแมน ทางนี้ครับ"ริชแมนพอได้ยินน้องชายเรียกก็เดินมาหาน้องชายแต่ไม่คิดว่าน้องชายจะนั่งอยู่กับคาร่าและซิล
"ว่าไงวิคเตอร์"
"ผมจะขอพี่ริช ให้พี่คาร่าและพี่ซิลมาพักอยู่ที่บ้านเราได้มั๊ยครับ"
"ก็ได้นะ"ริชแมนตอบสั้นๆได้ใจความ
"ขอบคุณครับพี่"วิคเตอร์ก็เข้าไปกอดพี่ชายไว้แน่นจนริชแมนต้องพูดห้าม
"นี่วิคเตอร์แกไม่ใช้เด็กแล้วนะที่จะมากอดชั้นแบบเมื่อก่อน"ริชแมนพูดแซวน้องชายขึ้น
"ครับๆ พี่ริชงั้นผมไปก่อนนะจะไปบอกให้เมดจัดห้องให้พี่คาร่ากับพี่ซิล"พอวิคเตอร์เดินออกไปบรรยากาศก็เปลื่ยนทันทีริชแมนหันมาพูดกับซิลอย่างอ่อนโยน
"ซิลพี่ขอคุยกับคาร่าหน่อยนะพอดีพี่จะอธิบายเรื่องการทำงานอ่ะ"
"ได้ค่ะ งั้นซิลขอตัวก่อนนะค่ะ"ซิลรับคำแล้วก็เดินออกไปทันที ทิ้งให้เพื่อนรักอยู่กับคุณหน้าหนวด
"นี่แกจะไปไหนล่ะ ชั้นไม่อยากอยู่กับไอ้หน้าหนวดนี่"แต่ซิลก็ไม่ได้หันกับมาหาเพื่อนสาวของเธอเลย
"มีอะไรก็พูดมาสิ ทำไมต้องให้ซิลไปด้วย"เงียบไม่มีเสียงตอบรับ
"อ้าว!! นายจะพูดมั๊ยเนี่ย”
"ชั้นจะให้เธอเริ่มทำงานวันนี้เลยตอน 6 โมงเย็น ชั้นจะรับเธอไปผับ"ริชแมนพูดแค่นั้น แล้วก็หันหน้าไปมองอย่างอื่นโดยไม่สนใจคาร่าเลย
"นี่นายจะให้ชั้นไปทำงานในผับนี่นะจะบ้าตาย ชั้นทำไม่ได้หรอก"คาร่าถามออกมาอย่างตกใจ
"แต่เธอต้องทำ ไม่งั้นก็กลับไทยไป ชั้นจะได้โทรไปรายงานพ่อเธอ ชั้นเสียเวลากับเธอมามากพอและ"คาร่ารู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหมดความอดทนเลยกริ๊ดออกมาอย่างดัง
"กริ้ดดดด!! ชั้นหมดความอดทนแล้วนะชั้นไม่ใช่ทาสนายนะที่จะมาสั่งอะไรชั้นก็ได้"ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอพยายามใจเย็นมากที่สุดแล้ว แต่ก็ต้องมาระเบิดกับความกดดันของอีกคนที่มอบให้ ในชีวิตเธอไม่เคยต้องอดทนอะไรมากขนาดนี้มากก่อนเลย
เพี้ย! มือบางๆของคาร่าฟาดลงไปที่หน้าของริชแมนอย่างเต็มแรงทำให้คนในงานพากันมองเป็นตาเดียวริชแมนเดินเข้าไปใกล้กับคาร่าแล้วกระชากแขนเธอมาอย่างแรงด้วยความที่คาร่าตัวเล็กนิดเดียวริชแมนที่ออกแรงดึงเต็มที่ก็ทำให้คาร่าปลิวมาอยู่ในอ้อมอกของริชแมนได้อย่างง่ายดาย
"มานี่เลยยัยตัวแสบ"คาร่าโดนลากมาในบ้านตอนนี้เธอทั้งโวยวายด่าทอต่างๆนาๆริชแมนก็เลยผลักคาร่าล้มลงกับพื้นบ้านอย่างแรงโดยที่ไม่สนใจว่าเธอนั้นจะได้รับบาดเจ็บอะไรหรือไม่ เพราะเขาก็ไม่อยากจะทนอยู่กับเด็กที่มีนิสัยแบบนี้นักหรอก
"โอ๊ย!! นี่นายเป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย ป่าเถื่อนที่สุดเลย บ้า"คาร่ามองหน้าริชแมนแล้วด่าออกไปในที่สุด ทั้งที่ปกติเธอไม่ใช่คนพูดคำหยาบซักเท่าไหร่ แต่นี่มันเหลืออดจริงๆ
"ลุกขึ้นมาเร็วๆอย่าให้ต้องพูดซ้ำ"ริชแมนไม่ได้ยื่นมือไปช่วย แต่ให้คาร่าลุกขึ้นมาด้วยตัวเอง
"ไม่ชั้นจะไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น ชั้นไปทำอะไรให้นายฮ่ะถึงได้ทำกับชั้นขนานนี้ ไอ้บ้า ไอ้เวร นายแม่งก็แค่คนที่พ่อชั้นจ้างมาสอนงานชั้นอย่าได้ใจไปหน่อยเลย"พอริชแมนฟังคาร่าพูดเสร็จก็โมโหขึ้นมาอีกริชแมนมองเด็กตรงหน้าอย่างเหลืออด สิ่งที่เธอพูดออกมามันทำให้เธอดูแย่ลงไปอีก เพราะคำพูดของเธอมันสื่อถึงกิริยาและจิตใจของเธอที่แท้จริง
"มานี่เลย"ริชแมนตรงเข้าไปกระชากคาร่าอย่างแรงความอดทนของเขาได้หมดลงแล้ว ต่อจากนี้ไปอย่ามาหาความเมตตาจากเขาอีกเลย
"นี่นายชั้นเจ็บนะ"คาร่ายังคงดีดดิ้นอยู่
"อย่าสำออยไปหน่อยเลยอย่างเธอน่ะชอบให้ผู้ชายโดนตัวอยู่แล้วนิ เด็กสมัยนี่แรดร่านจริงๆ"ริชแมนเริ่มพูดจาดูถูกคาร่าอย่างที่คาร่าเคยพูดกับตน
"มันก็เรื่องของชั้น"
"ก็ดีที่เธอคิดแบบนั้นงั้นชั้นขอลองบ้างล่ะกัน เธอคงไม่ว่านะ"ริชแมนพูดแล้วมองคาร่าอย่างหื่นกระหาย
"พูดบ้าอะไรของนาย"คาร่ายังไม่ทันพูดจบริชแมนก็เข้ามาประกบริมฝีปากอันเรียวบางของเธอทันทีเป็นการจูบที่ร้อนแรงตอนนี้คาร่าสติหลุดลอยไปแล้ว นี่เป็นจูบแรกของเธอมันควรจะเกิดขึ้นกับคนที่เธอรักสิ ทำไมถึงเป็นแบบนี้กันนะหรือว่าเธอทำตัวเอง ริชแมนเห็นว่าคาร่าเริ่มเคลิ้มไปกับตนก็เลยถอนปากออกมาจากคาร่า
"เธอนี่มันง่ายจริงๆด้วยแค่จูบก็เคลิ้มและ"ริชแมนพูดแล้วเลียริมฝีปากของตน
"เพี้ย!! เลว ต่ำที่สุด ชั้นไม่เคยเจอใครที่หน้าเกลียดเท่านายมาก่อนเลย ไอ้นรกส่งมาเกิด"คาร่าโกธรจนไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าริชแมน
"ก็ดีนะงั้นเธอก็เกลียดชั้นให้มากๆล่ะ คาร่า เอโรนิก้า เพราะชั้นจะทำให้เธอเหมือนตกนรกทั้งเป็น"คาร่าตกใจกับคำพูดของริชแมนมากทั้งเรียกชื่อจริงของเธอทั้งที่เธอยังไม่เคยบอกเลยไม่ทันไร ริชแมนก็จับคาร่าโยนไปที่เตียง
"โอ๊ย นี่นายชั้นเจ็บนะ นายนี่ประสาทหรือเปล่าชอบใช้ความรุนแรงเกินไปแล้ว เดี๋ยวชั้นพาไปรักษาเอามะ"คาร่ายิ้มที่มุมปากออกแนวเหยียดหยามทั้งที่เธอไม่รู้เลยว่าคำพูดของเธอมันทำให้ริชแมนโกธรจนเลือดขึ้นหน้า
"เก็บเงินของเธอไว้ฟาดหัวคนอื่นเถอะ"ริชแมนพูดจบก็พุ่งเข้ามาหาคาร่าทันทีเธอตั้งตัวไม่ทัน ตอนนี้ริชแมนค้อมคาร่าอยู่ท่าของทั้งสองคนล่อแหลมมาก
"ชั้นว่าเรามาทำอะไรที่สนุกกว่าการที่มานั่งทะเลาะดีกว่ามั๊ย"ทันทีที่ ริชแมนพูดจบ ก็รีบประกบปากลงทันทีริชแมนใช้ลิ้นได้อย่างชำนาญได้ชิมรสหวานจากคาร่าจนอิ่มก็ถอนปากออก
"เธอนี่หวานจริงๆนะไม่น่าล่ะทำไมผู้ชายถึงติดเธอ"ริชแมนกระชากชุดของเธออกทันทีเผยให้เห็นหน้าอกขนานใหญ่เกินตัวของเธอจนเผลอกลื้นน้ำลายทันทีเด็กสมัยนี้อกมันใหญ่เกินขนาดจริงๆหรืออาจเป็นเพราะคนที่นี่ไม่ได้มีอกหน้าอกที่ใหญ่แบบสาวเอเชียซักเท่าไหร่ พอได้มาเห็นแบบนี้มันก็อดที่จะคิดลามกไม่ได้
"จะใหญ่เกินไปแล้วคาร่า"ริชแมนไม่รอช้ารีบจัดการกับหน้าอกทันทีทั้งดูดเลียยอดประทุมของคาร่าจนคาร่าเผลอครางออกมา
"อื้อ อื้อ" ริชแมนได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มทันทีคาร่าที่พยายามกลั่นเสียงมากเท่าไหร่ แต่ก็ยังปล่อยเสียงหน้าอายออกมาจนได้
"ชั้นว่าเรามาเริ่มกันดีกว่า"ริชแมนจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองแล้วก็ดึงแพตตี๋จิ๋วของคาร่าออกไปอย่างง่ายดาย
"กลีบกุหลาบของเธอนี่สวยจริงๆ"ถึงริชแมนจะมีอะไรกับสาวๆมามากแต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าคาร่าแม่งหน้าซั่มมากไม่มั่วรีรอริชแมนรีบจับเจ้ามังกรของตนเองที่ตอนนี้มันขนานใหญ่เต็มที่แล้ว คาร่าเห็นริชแมนกำลังจะทำอย่างว่าก็รีบพูดขึ้น
"นี่นายชั้นขอร้องเถอะนะอย่าทำอะไรชั้นเลยนะ ชั้นขอโทษที่พูดไม่ดีกับนาย"คาร่าเห็นว่าถ้าเธอยังแข็งข้อต่อไปมันต้องไม่ดีกับตัวเธอแน่เลย คาร่ายกมือขึ้นไหว้ริชแมนพยายามขอร้อง
"หึ! อย่าเอาน้ำตามาใช้กับชั้นเลยเพราะมันไม่ได้ผลหรอกคาร่าอย่าทำเหมือนคนไม่เคยสิ"ริชแมนพูดจบก็จับมังกรของตนเองยัดเข้ากลีบกุหลาบทันทีโดยที่ไม่ได้เบิกทางอะไรก่อน คาร่ารับรู้แค่ว่าร่างกายของเธอเหมือนมันจะแตกเป็นเสี่ยง
"อ่าห์"ริชแมนครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เขาไม่เคยครางให้ใครคาร่าเป็นคนแรกที่ทำให้เขาครางออกมาได้
"กรี๊ดดดดดด"น้ำตาของคาร่าตอนนี้ไหลออกมาเป็นสายสิ่งที่เธอเก็บมาตลอด25ปีต้องมาเสียให้กับใครก็ไม่รู้
"อ่าห์ นี่คาร่าเธอ...."ริชแมนแทบจะไม่เชื่อตัวเองว่าคาร่ายังบริสุทธิ์อยู่ทั้งที่เธอเหมือนเด็กใจแตกมากแต่อีกความรู้สึกนึงก็ดีใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอริชแมนพอรู้ว่าได้เป็นคนแรกของคาร่าก็เปลี่ยนอิริยาบททันที เขาเริ่มอ่อนโยนกับคาร่ามากขึ้น
"เอาออกไป ยะ....อย่าขยับนะ คาร่าเจ็บ"น้ำตาของเธอยังไหลอยู่อย่างต่อเนื่อง ริชแมนก้มลงจูบที่แก้มแดงๆของคาร่า ก่อนจะพูดปลอบขวัญเธอ เพราะมาถึงขนาดนี้แล้วจะให้หยุดก็คงไม่ได้
"อยู่นิ่งๆนะ เชื่อพี่นะคะเด็กดี"ริชแมนรอให้คาร่าปรับตัวได้ก็เริ่มขยับสะโพกจากช้าเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ
"อ่าห์ อ่าห์ อะไรจะแน่นขนานนี้ว่ะ คาร่าเรียกชั้นว่าริช เร็ว อ่า อ่า"
"พี่ริช พี่ริช เร็วกว่านี้อีกค่ะ อ๊ะ อ๊ะ"คาร่าพอเริ่มปรับตัวรับสิ่งที่ใหญ่เข้ามาได้ ความเสียวนั้นก็เริ่มก่อตัวขึ้น จากที่ก่อนหน้านี้เจ็บแทบจะขาดใจตอนนี้กับเสียวแทบจะขาดใจเช่นกัน คาร่าร้องเรียกชื่อริชแมนไม่หยุดปาก
พั่บบบบพั่บบบบพั่บบบบ
"คาร่าจะไม่ไหวแล้ว"คาร่าที่กำลังจะถึงจุดสุดยอด ก็ร้องเรียกออกมาในที่สุด ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรแล้วขอแค่ให้เธอได้เสร็จก่อนเป็นพอ
"พร้อมกันนะเมียจ๋า"
พั่บบบบพั่บบบบพั่บบบบ
ริชแมนปล่อยน้ำรักของเขาใส่คาร่าแล้วสงครามรักของเขาทั้งสองคนก็จัดกันอย่างต่อเนื่อง ริชแมนไม่สนใจว่านี่คือครั้งแรกของคาร่าเลยจัดหนักจัดเต็มให้คาร่าจนสลบคาอกริชแมนดึงคาร่าเข้ามากอดจนจมไปกับอกของตน เขาไม่เข้าใจทำไมกอดคาร่าแล้วต้องนึกถึง........
ทางด้านซิล
"นี่คาร่ามันหายไปไหนของมันเนี่ย เดินหารอบงานแล้วไม่เจอซักทีไม่ใช่หนีออกไปแล้วเหรออย่างทิ้งชั้นไว้คนเดียวนะ"ซิลบ่นอะไรอยู่เพลินก็มาเจอกับเซ่นโซที่ยืนดูดบุหรี่อยู่ใจนึงก็อยากเข้าไปถามอะไรนิดหน่อยแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี
"นี่นายชั้นถามอะไรหน่อยสิ"ไม่มีเสียงตอบรับกับมา
"นี่นายได้ยินที่ชั้นพูดมั๊ยเนี่ย"
"ชั้นชื่อเซ่นโซ"
"ก็นั้นแหละคือนายเฮ้ยคุณเซ่นโซเห็นเพื่อนชั้นบ้างมั๊ยค่ะพอดี ชั้นเดินหาไม่เจอเลยอ่ะ"ซิลพยายามพูดให้เพราะที่สุดเท่าที่เคยพูดมา
"คาร่าออกไปกับริชแมน"เซ่นโซพูดแค่นั้น แล้วหันไปดูดบุหรี่
"เอ้า ทำไมล่ะทิ้งชั้นไว้ที่นี่เฉยเลย คุณไปส่งชั้นหน่อยได้มั๊ยอ่ะ"ซิลยังคงไม่หยุดพูด
"นี่เธอจะมาฝึกงานหรือมาตามเพื่อนกันแน่"เซ่นโซเอ๋ยถามขึ้นอย่างนิ่งๆ
"เปล่าๆ ชั้นก็แค่ไม่อยากอยู่คนเดียวเฉยๆ"ซิลก็ทำหน้าเศร้าทันทีเซ่นโซเลยชวนกับเข้าไปในงาน
"นี่เธอกลับเข้าไปในงานกันหรือว่าจะยืนอยู่ที่นี่คนเดียว"
"เอออ...คือไปก็ได้รอชั้นด้วยสิแล้วอีกอย่าง ชั้นชื่อซิลเรียกชื่อชั้นๆอยู่ได้นิคุณพี่เซ่นโซ"ซิลเผลอยิ้มหวานให้เซ่นโซเฉยเลยเซ่นโซเห็นรอยยิ้มของซิลก็ใจเต้นแรงขึ้นมาทันที
"ป่ะๆ ซิลเข้าไปในงานกัน"ทั้งคู่เดินกับเข้ามาในงานตอนนี้งานเลี้ยงใกล้จะถึงเวลาเลิกแล้ว
"พี่เซ่นโซว่าไงคือซิลเหนื่อยแล้วอ่ะอยากกับโรงแรมแล้วอ่ะ บอกให้คนขับไปส่งซิลหน่อยได้มั๊ยอ่ะ"ซิลเริ่มง่วงแล้วก็เหนื่อยและเมื่อยมาก
"อ้าว!! ซิลไม่ได้มาพักที่นี่แบบคาร่าเหรอ"เซ่นโซมองหญิงสาวตรงหน้า
"คือซิลอยากกลับไปอยู่ที่โรงแรมมากกว่าคะ"
"ก็ได้เดี๋ยวชั้นไปส่ง"ตอนนี้ซิลรู้สึกใจเต้นแรงเวลาคุยกับเซ่นโซเป็นเพราะอะไรกันแน่
- ผู้เขียน
