ตอนที่ 2เผชิญหน้ากับความเจ็บปวด
2756 คำ
คาร่าลืมตาขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาอีกครั้งตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอไร้ค่ามากทำไมเธอต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยเธอพยายามจะเอามือของริชแมนออกจากเอวเธอเพราะตอนนี้คาร่าอยู่ในอ้อมกอดของริชแมนเธอพยายามขยับตัวให้เบาที่สุดเพราะกลัวว่าริชแมนจะตื่นสุดท้ายเธอก็เอามือของริชแมนออกจนได้เธอพยายามจะลุกออกจากเตียงเพียง แต่แค่ปลายเท้าของเธอสัมผัสกับพื้นเท่านั้นความเจ็บปวดก็แล่นเข้าหาเธอทันที
“โอ๊ย”คาร่ารีบเอามือปิดปากของเธอทันทีกลัวว่าริชแมนจะได้ยิน คาร่ารับหันไปดูว่าริชแมนตื่นขึ้นมาหรือเปล่าแต่ก็โล่งอกไปริชแมนยังไม่ตื่นเธอพยายามพาร่างบางๆของเธอมาที่ห้องน้ำแต่ฟ้าก็ไม่เป็นใจให้เธอซะเลยเสียงของริชแมนดังขึ้นก่อนที่เธอจะเดินไปถึงห้องน้ำ
“นี่เธอจะไปไหนคาร่า”เงียบไร้การตอบกับใดๆจากคาร่า การเงียบของคาร่ามันทำให้ริชแมนโมโหขึ้นมา
“นี่คาร่าชั้นเรียกไม่ได้ยินรึได้ฮะ อย่าให้ชั้นต้องโมโหแบบเมื่อวานนะ”ริชแมนรีบเอาเรื่องเมื่อคืนมาขู่คาร่าทันที
“นายมีอะไรก็พูดมาเลยชั้นจะรีบกับห้อง”
“จะรีบกลับห้องทำไม ทีเมื่อคืนนี้เธอยังนอนร้องครางอยู่ใต้ร่างชั้นอยู่เลย”ริชแมนเริ่มพูดจาดูถูกคาร่าอีกครั้ง
“นี่นายพอเลยหยุดพูดได้แล้วชั้นไม่อยากฟังเรื่องปัญญาอ่อนของนายนี่ใช่มั๊ยเรื่องที่นายจะพูดกับชั้นงั้นชั้นของตัวก่อนล่ะกัน”คาร่ากำลังจะเดินไปที่ประตูริชแมนรีบลุกจากที่นอนตรงไปหาคาร่าอย่างเร็ว
“จะรีบไปไหนคาร่าชั้นยังพูดไม่จบเลย”ตอนนี้หน้าของริชแมนใกล้กับหน้าคาร่ามากเลย
“ชั้นจะบอกว่าเย็นนี้ตอน6โมงเตรียมตัวให้พร้อมชั้นจะพาเธอไปที่ผับเธอจะไปฝึกงานที่นั้นเข้าใจนะ”พอริชแมนพูดจบ คาร่าก็พยายามแกะมือของริชแมนออก
“นี่นายปล่อยชั้นได้และอย่าเข้ามาใกล้ชั้นอีกนะชั้นไม่ชอบ นายมันน่ารังเกลียดที่สุด”
“เธอนี่ก็แปลกเนอะกล้าด่าผัวตัวเอง เธอนี่เก่งจริงนะเรื่องดูถูกชาวบ้านเค้าเนี่ยชั้นว่านะมันไม่ใช่นิสัยหลอกสันดานมากกว่า จริงมั๊ยคาร่า” คาร่าโกธรจนแทบจะเข้าไปบีบคอริชแมนแล้วตอนนี้
“นี่นายมันจะมากเกินไปแล้วนะ แล้วสิ่งที่ชั้นพูดมันผิดตรงไหนล่ะก็นายมันน่ารังเกลียดจริงถนัดแต่ทำอะไรต่ำๆ เลว ชั้ว”คาร่ายังด่าริชแมนต่อไปต่างๆนาๆริชแมนตอนนี้เริ่มจะหมดความอดทนกับสาวน้อยตรงน่าเลยดึงคาร่าเข้ามาแล้วประกบปากอย่างรวดเร็วจนคาร่าไม่ทันตั้งตัว
จ๊วบ! คาร่าได้แต่ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นยืนตาค้างอย่างเดียว พอได้สติก็รีบผลักริชแมนออกทันที
“นี่นายทำบ้าอะไรอีกเนี่ย ประสาท”คาร่ารีบผลัดริชแมนออก
“แค่จูบเมียของตัวเองทำมาเป็นโว๊ยวาย มากกว่านี้ชั้นก็ทำมาแล้ว ประสาทตรงไหน เธอก็อย่าเล่นตัวให้มากเลยทำอย่างกับไม่เคยมาก่อน”พอพูดจบริชแมนก็หัวเราะออกมา ทำให้คาร่ารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเข้าไปอีกนี่เธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับคนแบบนี้หรอทั้งที่เธอเก็บความบริสุทธิ์นี่ไว้ให้คนนั้นแท้ๆพอนึกถึงน้ำตาก็ไหลลงมาอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดีแต่แล้วก็มีเสียงที่ทำให้เธอต้องหยุดคิด
“นี่คาร่าจะมายืนร้องไห้ทำไมเป็นคนบ้าป่ะเนี่ยไหนบอกจะกลับห้องไงรีบๆกับไปได้แล้ว”คาร่าไม่ได้พูดอะไรตอบโต้ริชแมนเลยเธอเดินออกจากห้องนอนของริชแมนแล้วเดินไปที่ห้องของเธอที่อยู่ถัดไปจากห้องของริชแมนนี่เองคาร่าเปิดปะตูเข้าไปภายในห้องตกแต่งอย่างสวยงามของทุกชิ้นที่อยู่ในห้องนี่ล้วนแล้วแต่เป็นของที่มียี่ห้อทั้งนั้นคาร่าเดินมาหยุดอยู่ตรงที่ห้องขนานใหญ่เธอทิ้งตัวเองลงไปในเตียงอันใหญ่ทันทีน้ำตาที่ยังไม่หยุดไหลก็ไหลออกมามากกว่าเดิมอีกตอนนี้คาร่ารู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายมากที่สุดในตอนนี้ทั้งทีแต่ก่อนเธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีมีทุกอย่างที่เธออยากได้แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปไวมากราวกับพลิกฝ่ามือเธอจะทำยังไงต่อไปดีคาร่าได้แต่นอนคิดไปเรื่อยเปื่อยจนเผลอหลับไปเพราะศึกหนักจากเมื่อคืนนี้
ทางด้านริชแมนตอนนี้เขาได้ชำระล้างร่างกายของเขาเรียบร้อยแล้วเขาเดินมาที่ห้องทำงานส่วนตัวของเขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่พร้อมกับมองที่บนเพดานนี่เขากำลังทำอะไรอยู่กันเนี่ยคิดแล้วก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ทำไมเขาถึงต้องนึกถึงหน้าคาร่าตลอดเลยตั้งแต่เจอกันครั้งแรกคนอย่าง ริชแมน อีเมอร์สัน ไม่คิดที่จะรักใครนอกจากเด็กน้อยคนนั้นคนเดียวริชแมนหยุดคิดถึงคาร่าไม่ได้ เพราะเขาถึงต้องคิดถึงแต่ยัยเด็กนั้นด้วยริชแมนเลยสถบออกมาว่า
“ออกไปจากหัวของชั้นนะคาร่าออกไป” ริชแมนตั้งสติใหม่แล้วก็รีบเคลียเอกสารบนโต๊ะทันทีฝั่งคาร่าก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็รีบตารีตาเหลือกลุกจากที่นอนทันที
“ ว๊าย!! ตาย ตาย ชั้นตายแน่ๆเลย นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ย”คาร่ารีบเปิดกระเป๋าเดินทางใบสวยของเธอทันทีผ้าเช็ดตัวชั้นอยู่ไหนตอนนี้เธอกระวนกระวายไปหมดพอเจอผ้าเช็ดตัวก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที
ตอนนี้เวลา16.40 นาที
คาร่ารีบวิ่งลงมาจากบันไดทันทีเพราะกลัวไปทันมาก่อนก็ดีกว่ามาสายว่ะเธอคิดแบบนี้ก็รีบวิ่งสุดท้ายก็มาถึงหน้าบ้านเธอยิ้มออกมาอย่างดีใจเหมือนว่า(เธอมาก่อนไอ้หน้าหนวดนั้นฮิๆ)
“นี่เธอเป็นบ้าอะไรยืนยิ้มอยู่คนเดียวบ้าป่ะเนี่ย”คาร่าได้ยินแบบนี้ก็รีบหุบยิ้มทันที
“นี่นายใครยืนยิ้มเปล่าซักหน่อยนายนั้นแหละมาก็ช้ายังจะมีหน้ามาว่าคนอื่นเค้าอีกไม่รู้จักหรือไงคำว่ามารยาทอ่ะ”คาร่ายิ้มออกมาอย่างนางร้ายในละครทันที
“เธอนั้นแหละที่ช้าชั้นลงมาก่อนเธอเป็นชั่วโมงและใครกันแน่ที่ไม่รู้จักคำว่ามารยาท”คาร่าได้แต่ยืนอึ้งในใจแทบจะกริ๊ดออกมาให้กระจกทั้งหน้าแตกซะนิแต่ก็ได้แค่คิดเธอเลยเดินตามริชแมนไปอย่างเงียบตอนนี้ทั้ง2คนอยู่บนรถกันโดยไม่มีบทสนาทนาอะไรเกิดขึ้นเลยคาร่าก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์อัพไอจี อัพเฟสไปตามภาษาวัยรุ่น ส่วนริชแมนก็นั่งทำหน้าเหมือนโลกจะแตกงั้นแหละ คาร่าที่เริ่มเบื่อก็เลยกะว่าจะชวนริชแมนคุยซักหน่อย เพราะยังไงเธอก็ต้องอยู่กับผู้ชายคนนี้ไปอีกนาน
“นายชั้นถามอะไรหน่อยได้มั๊ย” ริชแมนหันมากับมาหาคาร่าแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร
“นายมียาคุมฉุกเฉินมั๊ยหรือไม่ก็นายให้ลูกน้องนายพาชั้นไปซื้อหน่อยสิ”คาร่าพูดเสียงเบาราวเสียงกระซิบ
“ทำไมเธอกลัวจะท้องกับชั้นไง”
“นายก็ถามแปลกๆก็ใช่สิ ชั้นก็ต้องป้องกันไว้สิ ถ้าเกิดชั้นพลาดท้องขึ้นมาคนที่ซวยคือชั้นนะไม่ใช่นาย”ริชแมนไม่ได้ตอบอะไรกับ
“เดี๋ยวชั้นจัดการให้ล่ะกัน” บทสนทนาของทั้งคู่จบเพราะตอนนี้ได้ถึงผับของริชแมนเรียบร้อยแล้วทั้งคู่เดินเข้ามาภายในผับคาร่าก็เอาแต่มองไปรอบๆที่นี่หน้าเที่ยวเหมือนกันนะเนี่ย เพราะการตกแต่งร้านออกไปในแนวหรูหรานิดหน่อย
“นี่คาร่าบ่นอะไรของเธอหรือเปล่าชั้นเห็นเธองึมงำมาพักนึงแล้วนะ”ริชแมนสังเกตุมาพักนึง
“เปล่าๆชั้นไม่ได้บ่นอะไร”คาร่าตอบไปแบบปัดๆ
“นี่ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ ชั้นมีเรื่องจะแจ้งพนักงานทุกคนรู้ ไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมชั้น3 ด่วน”สิ้นเสียงริชแมนทุกคนก็รีบพากันขึ้นไปด้านบนกันอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องประชุมครบแล้ว
“ชั้นจะขอเริ่มประชุมด่วนเลย เธอคนนี้จะมาฝึกงานที่นี่กับพวกเราทีนี้ถ้าใครเห็นยัยนี่อู้งานมาบอกชั้นชั้นจะให้ครั้งละพัน”คาร่าได้ยินแบบนี้ก็รีบด่าริชแมนอย่างลืมตัว
“นี่นายมากไปหรือเปล่าคนอย่างชั้นนะถ้าคิดจะทำอะไรชั้นเต็มที่อยู่แล้วไม่ต้องให้ใครมาดูขนานนั้นก็ได้ย่ะแล้วอีกอย่างนายชอบว่าชั้นเอาเงินฟาดหัวคนอื่นแล้วที่นายทำอยู่เนี่ยมันไม่ใช่การเอาเงินฟาดหัวรึไงฮะ คุณริชแมน อีเมอร์สัน” ตอนนี้พนักงานทั้งผับต่างพากันก้มหน้าอย่างเดียวเพราะทุกคนรู้ดีว่าถ้าริชแมนโกธรแล้วจะเป็นยังไง
“ขอให้มันเป็นอย่างที่เธอพูดเถอะคาร่าอย่างเธอจะทำได้ซักกี่น้ำเชียวคนอย่างเธอมันสบายมาทั้งชีวิตใช้ชีวิตหรูหรามาตลอดทำให้ได้แล้วกัน”คาร่าได้แต่เบะปกใส่ริชแมนแล้วก็ทำเป็นไม่มองริชแมน
“ฟาชั้นให้เธอสอนงานคาร่านะ”
“ได้ค่ะคุณริชแมน”ฟาเดินเข้ามาหาคาร่าด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ต่างจากบางคนที่พูดริชแมนแนะนำเธอแล้ว ก็ทำหน้าทำตาใส่เธอ เดี๋ยวแม่ก็ซัดซะเลยนี่(โหดเฉย)
“สวัสดีค่ะพี่ชื่อฟานะค่ะ”
“สวัสดีค่ะหนูชื่อคาร่าค่ะยินดีที่ได้รู่จักค่ะพี่ฟา”
“จ๊ะน้องคาร่า คุณริชแมนค่ะจะให้น้องคาร่าทำงานแบบไหนดีค่ะ”
“ ให้คาร่าทำงานกับเธอไปก่อนก็ได้ให้เรียนรู้งานทั้งหมดไม่ว่าจะเป็น บัญชีเงินสด หรือลูกหนี้ต่างรวมไปถึงสต็อกสินค้าทั้งหมดด้วยและฝากช่วยสอนเรื่องการสั่งสินค้าหรือพวกเครื่องดื่มด้วย”
“ได้ค่ะคุณริชแมน”หลังจากที่ริชแมนพูดจบก็เดินออกจากห้องประชุมไปทุกคนก็เลยแยกย้ายกันกับไปทำงานของตนต่อ คาร่าเดินตามพี่ฟามาถึงในห้องทำงานชั้น 2ของผับ
“เดี๋ยวพี่จะให้น้องคาร่าดูพี่ทำงานก่อนนะค่ะจะได้รู้ว่าอันไหนทำแบบไหนหรือว่าจะได้รู้ด้วยว่าน้องคาร่าถนัดงานแบบไหน”ฟาพูดจบก็เดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของเธอ
“ได้ค่ะพี่ฟา”
“แล้วน้องคาร่ามาฝึกงานที่นี่นานมั๊ยจ๊ะ”
“คาร่ามาฝึกงาน10เดือนหรือ 1 ปีค่ะ ขึ้นอยู่ที่ว่าคาร่าเรียนรู้ได้รวดเร็วมากน้อยแค่ไหน แล้วงานที่นี่ยากมั๊ยค่ะเพราะคาร่ายังไม่เคยทำงานมาก่อนเลย พื้นฐานของคาร่าคือ 0 อะคะ พี่ฟาคาร่ากลัวว่าจะทำไม่ได้ด้วยอะไอ้หน้าหนวดจะว่าคาร่าอีก”ตอนนี้คาร่าทำแก้มป่องเหมือนเด็กน้อยเลย ฟาเห็นเลยอดหัวเราะไม่ได้
“555 ทำไมน้องคาร่าถึงคิดว่าคุณริชแมนจะว่าล่ะ คุณริชแมนภายนอกเค้าอาจเป็นคนแข็งๆเย็นชานิด แต่จริงๆแล้วเค้ารักลูกน้องมากนะค่ะ”ฟาบอกสิ่งที่เธอคิด เพราะปกติแล้วนายของเธอก็ไม่ใช่คนพูดเก่งอะไรอยู่แล้ว
“นายนั้นก็ดีกับทุกคนยกเว้นคาร่าคนเดียวแหละค่ะพี่”
“เอาเถอะพี่ว่าเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”คาร่านั่งดูพี่ฟาทำงานไปได้พักใหญ่ ตอนนี้พี่ฟาไปเช็ดสต็อกเครื่องดื่นต่างๆสอนคาร่าว่าเครื่องดื่มแต่ชนิดเราสามารถแยกออกได้ยังไง ถ้าถามว่ายากมั๊ยก็ตอบได้เลยว่ายากนิดหน่อยเพราะเรายังจำฐานของเครื่องดื่มไม่ได้ เพราะเครื่องดื่มวางเรียงอยู่บนshelf ทั้งนั้นเลย ถ้าเราจำฐานได้ทุกอย่างก็ง่ายนิดเดียว
“เรานี่ก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย555”คาร่าที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุขก็มีมารเข้ามาจนได้
“นี่คาร่าชั้นให้เอมาทำงานนะไม่ได้มานั่งหัวเราะอะไรไร้สาระแบบนี้”
“ก็ชั้นพึ่งไปนับสต็อคเครื่องดื่มมาและอีกอย่างก็ยังไม่มีใครเอาบิลมานิ”คาร่าพูดจบก็ยักคิ้วให้ริชแมน
“งั้นเธอว่างก็ดีเลย โครม! เอาไป ชั้นจะให้เธอทำความสะอาด”ริชแมนโยนไม้กวาดกับไม้ถูใส่คาร่า แต่ยังดีที่คาร่าหลบทันไม่งั้นมีเลือกอีก
“ชั้นไม่ชอบทำงานอะไรแบบนั้น”คาร่าที่กระโดดหลบทันพอตั้งหลักได้เธอก็รีบเถียงทันที
“แต่เธอต้องทำเพราะชั้นสั่ง เดี๋ยวนี้ เร็ว” ริชแมนขึ้นเสียงใส่คาร่าอย่างดังเสียงดังไปหมดทั้งห้อง
“รู้แล้วทำก็ได้ว่ะจะเสียงดังทำบ้าอะไรก็ไม่รู้ไอ้พวกชอบใช้แต่กำลัง”คาร่ายอมทำตาม แต่ก็ยังบ่นอยู่
“ถ้าเธอยังคิดที่จะว่าชั้นอีกที ชั้นจะปล้ำเธอแม่งตรงนี้แหละ”ริชแมนไม่พูดอย่างเดียวเตรียมจะเดินเข้ามาหาคาร่าอีกด้วย
“เออๆ ไม่ว่าแล้วนายหยุดอยู่ตรงนั้นเลยแล้วไม้กวาดอยู่ไหนล่ะ หัดหาก่อนถามบ้างสิ”คาร่าก็รีบหันซ้ายหันขวาหาไม้กวาดที่ริชแมนโยนมาเมื่อกี้ทันที ผ่านไป30 นาที คาร่าก็จัดการจัดปัดกวาดเช็ดถูห้องจนเสร็จตอนนี้เธอรู้สึกเวียนหัวมากเหมือนโลกหมุน เธอจามเป็นสิบๆครั้งใช้แล้วคาร่าเป็นโรคแพ้ฝุ่นขั้นรุนแรงตอนนี้คาร่าเริ่มจะยืนไม่ไหวแล้วเธอเซไปเซมาแล้วสุดท้ายก็
โครม!!!!! ทั้งอะไรต่อมิอะไรกระจายไปคนละทิศละทิ้งริชแมนพอได้ยินเสียงก็หันมาดูปรากฏว่าคาร่านอนกองอยู่กับพื้นห้องริชแมนก็รีบวิ่งเข้าไปหาคาร่าทันที
“คาร่า คาร่า คาร่า เธอได้ยินชั้นมั๊ย คาร่า”ริชแมนยังคงเรียกคาร่าอยู่แบบนั้น แล้วก็มีเสียงนึงเอ๋ยเรียกขึ้น
“เฮ้ยไอ้ริชคาร่าเป็นไรว่ะ”เซ่นโซที่แวะมาหาริชแมนก็ตกใจ ที่เดินเข้ามาแล้วเจอคาร่านอนกองอยู่กับพื้น
“กูก็ไม่รู้ว่ะมึง มึงไปเอารถออกดิ๊”เซ่นโซที่พึ่งจะมาถึงก็ต้องวิ่งออกมาอีกครั้งเพื่อมาเตรียมรถพาคาร่าไปโรงพยาบาล ไม่นานริชแมนก็อุ้มคาร่าออกมาทางหลังปะตูของผับซึ้งก็มีผู้คนบางส่วนพากันมองเป็นตาเดียวอาจเป็นเพราะเจ้าของผับดังอุ้มหญิงสาวที่ไหนก็ไม่รู้ออกมาจากผับ แต่ริชแมนก็ไม่ได้สนใจคาร่าขึ้นรถแล้วรีบไปให้ถึงโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด
- ผู้เขียน
