รักหมดใจนายเฟรชชี่บอย

ตบ

@ มหาลัย

เฌอแตมเธอขับมาถึงมหาลัยก็เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงเข้าไปยังกลุ่มเพื่อนของเธอที่นั่งอยู่ก่อนหน้านี้ มาถึงเธอก็กระแทกกระเป๋าลงกับโต๊ะจนเพื่อนๆของเธอต่างก็ตกใจจนสะดุ้ง

" เห้ย อะไรของมึงอีกเนี้ยอีแตม "

เนมเอ่ยถาม เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนรัก

" เปล่า "

เฌอแตมตอบแคำเดียวสั้นๆ ก่อนจะเอามือมาเท้าคางไว้แล้วทำหน้าซังกะตาย

" เอ้า ใครไปแหย่รังแตนแต่เช้าว่ะ 555 "

มิ้งเอ่ยก่อนจะหลุดขำออกมา เพราะชินกับท่าทางของเพื่อนสาวของเธอเสียแล้ว ถึงมันอาจจะดูเหวี่ยงๆแบบนี้ แต่มันก็รักเพื่อนและ เป็นคนเก่งคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

" นี่มึงอย่าบอกน่ะ ว่ามึงมีเรื่องกับน้องไตเติ้ลอ่ะ "

นัทตี๊พูด แล้วนั่งลงตรงข้ามกับเฌอแตม

" แกรู้ได้ไงว่ะอีนัท มีไรยังไม่ได้เม้าส์ให้กูฟังเนี้ย "

" โอ๊ยพวกชะนี ก็จะไม่ให้กูรู้ได้ไงย่ะ ก็รายนั้นอ่ะมาเจอฉันที่ผับเมื่อคืน เขาเข้ามาขอเบอร์ของอีแตม "

" นี่อย่าบอกนะว่าคนที่ให้เบอร์กูไปคือมึง "

เฌอแตมตัดบทสนทนาของนัทตี๊ แล้วทำหน้าตาจริงจัง

" แหม๋! ตอนแรกกูก็จะไม่ให้แหล่ะมึงง แต่น้องเขามาอ้อนกูอ่ะ จะให้กูทำไงได้ สงสารเด็กมัน "

" อีนัทตี๊ มึงนี่มัน.. "

เฌอแตมพูดเสียงดังก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปทางบรรได หวังจะขึ้นห้องเรียน ทว่า... ตุ๊บ ฟึ๊บบ

" โอ๊ย ไรอีกว่ะ คนยิ่งรมณ์เสียอยู่ๆ "

เฌอแตมเดินไปชนกับเอมมี่เพื่อนต่างขณะของเธอเข้าอย่างชัง ทำให้ทั้งคู่ล้มไปคนละทิศคนละทาง

" โอ๊ย ไม่มีตาหรือไงย่ะ อ๋ออ นึกว่าใคร ที่แท้ก็คุณหนูตกกระป๋องนี่เอง "

เอมมี่ คือคู่อริของเฌอแตมตั้งแต่เรียน ม.ต้น พวกเธอเป็นคู่แข่งกันมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน ฐานะทางบ้าน หน้าตาที่ถึงแม่เอมมี่จะสู้เฌอแตมไม่ได้ แต่เธอก็มั่นหน้าไม่น้อย แม้แต่เรื่องความรักพวกเธอก็แข่งกันมาโดยตลอด

" แล้วไง แกนั่นแหล่ะมาทำอะไรแถวนี้ ที่นี่มันไม่ใช่คณะของแก กลับไปซะ "

เฌอแตมพูดอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก เพราะยังหงุดหงิดกับเรื่องเมื่อสักครู่

" แล้วใครจะทำไม แกเป็นเจ้าของมหาลัยที่นี่หรอ ถึงมาไล่ฉัน แต่ก็น่ะ อย่าว่าแต่จะเป็นเจ้าของมหาลัยเลย แค่เงินจะซื้อข้าวไม่รู้จะมีหรือเปล่าเลยตอนนี้ ฉันล่ะสงสารแกจริง จริ๊ง เป็นคุณหนูอยู่ดีๆ ก็ต้องมาตกกระป๋องเฉยเลย 555 "

เฌอแตมยืนกำมัดอยู่จนมือของเธอมีเส้นเอ็นโผล่มาอย่าเห็นได้ชัด

" อีแตม ใจเย็นๆ "

เนมที่รีบวิ่งมาหาเฌอแตมเมื่อเห็นเพื่อนของเธอยืนทะเลาะกับคู่อริ ก่อนจะเอามือไปจับมือของเฌอแตมเอาไว้

" ฉันว่าถ้าแกไม่รู้อะไรอย่าพูดจะดีกว่าน่ะ เพราะถึงแม้อีแตมมันจะไม่มีพ่อแม่ และคฤหาสน์เหมือนเมื่อก่อน แต่ใช่ว่ามันจะตกอับ เพราะมันยังมี... "

" อีนัทอย่าไปเสียเวลากับพวกดอก...อง เลยเราไปเรียนกันดีกว่า ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน แล้วเผลอไปตบใครบางคนอ่ะ "

" คิดว่าฉันกลัวแกหรอ คนอย่างแกอ่ะ มันต้องเจอกับคนอย่างฉันอีแตม "

พูดจบเอมมี่ก็เดินเข้าไปกระชากผมของเฌอแตมอย่างแรง ทำให้เฌอแตมเดินเข้ามาหาเอมมี่

" นี่กูเจ็บนะเว้ย มึงอยากมีเรื่องมากใช่ไหม ได้เดี๋ยวอีแตมจัดให้ "

ว่าแล้วเฌมแตมก็หมุนตัวกลับ แล้วใช้มือไปจิกผมของเอมมี่ทันที

" เห้ย อีแตมมึงพอก่อน "

พวกเพื่อนๆของเฌอแตมเดินมาแยกทั้งสองคนออกจากกัน แต่เฌอแตมแรงเยอะกว่า เธอก็ดึงให้เอมมี่ลงไปนอนกองกับพื้น ก่อนจะขึ้นคล่อมแล้วเอาหัวของเอมมี่กระแทกกับพื้น จนทำให้เพื่อนของเอมมี่ที่เดินมาตามเอมมี่กลับคณะรีบวิ่งมาดึงตัวเฌอแตมออกจากเอมมี่

" นี่เกิดอะไรขึ้นเนี้ย "

อาจารย์อุเทน เดินเข้ามาเพราะเห็นมีนัปศึกษามุงดูกันเยอะ

" ตามอาจารย์มาที่ห้องทั้งคู่ "

พูดจบอาจารย์ก็เดินนำไปยังห้องฝ่ายปกครอง โดยที่มีเฌอแตมและเพื่อนๆของเธอเดินตามมา และเอมมี่และเพื่อนของเธอก็เดินตามมาติดๆด้วยเช่นกัน

@ ณ ห้องฝ่ายปกครอง

" มันเกิดอะไรขึ้นไหนใครพอจะเล่าให้อาจารย์ฟังได้บ้าง "

อาจารย์อุเทนเอ่ยถามก่อนจะมองหน้านักศึกษาทั้งสองคนไปมา

" จารย์ข๋า เอมมี่อ่ะจะเดินมาหาน้องไตเติ้ล อยู่ๆเฌอแตมก็เดินเข้ามาหาเรื่องเอมมี่ค่ะ "

เอมมี่ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ ทำให้เฌอแตมยืนเบ้ปากมองบน

" แต่ที่พวกฉันเห็น อีแตมมันก็แค่เดินชนแกแค่นิดเดียวเอง แต่แกดันมาหาเรื่องมันเองน่ะ อย่าสตอให้มันมาก เดี๋ยวจะโดน "

" นี่ๆ เอาล่ะ แต่ทั้งคู่ก็ต่างผิดด้วยกัน ผิดที่ใจร้อน งั้นอาจารย์จะให้พวกเธอพักการเรียนเป็นเวลา 1 เดือนแล้วกันน่ะ "

" ได้ไงอ่ะอาจารย์ หนูไม่ผิดเลยนะคะ มันหาเรื่องแตมก่อนอ่ะ แตมก็แค่ป้องกันตัว "

อาจารย์อุเทนมองหน้าเฌอแตมแล้วส่ายหน้าเบาๆ ทำไมเขาจะไม่ว่าเฌอแตมหัวร้อนแค่ไหน เพราะเขาเองก็รู้จักเฌอแตมไม่น้อย อุเทนกับแม่ของเฌอแตมนั่นเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ถึงจะไม่สนิทกันสักเท่าไหร่ แต่ก็ไปมาหาสู่กันอยู่ตลอด จนมาทราบข่าวว่าพ่อและแม่ของเฌอแตมเสีย เขาจึงพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยหลานของเขา หากแต่นับตังพี่ชายของเฌอแตมเขาเป็นคนเก่งบวกกับพ่อแม่ของพวกเขาได้ทิ้งมรดกและเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ เลยทำให้เขาทั้งสองอยู่ได้สบายๆแบบไม่ต้องเดือดร้อนเท่าไหร่

" นี่ ถึงจะแค่ป้องกันตัว แต่ดูสิ่งที่เราทำกับเขาสิ เห็นสภาพเพื่อนมั้ย ทำไมถึงได้ใจร้อนแบบนี้ก็ไม่รู้ "

สภาพเอมมี่คือหัวโนขึ้นมาจนเห็นได้ชัด และมีเลือดออกมาจากห่างคิ้วและมุมปาก

" ก็หัวร้อนเหมือนลุงนั้นแหล่ะ ไม่น่าถาม แต่ลุงค่ะ อย่าบอกเรื่องนี้กับเฮียนะคะไม่งั้นแตมโดนบ่นหูชาแน่เลย "