CHAPTER 08-02 ความอ่อนโยนของมาเฟียมักแฝงไปด้วยพิษสง
ไม่รู้ว่าควรจะเชื่อดีไหม แต่สิ่งที่เขาพูดมันทำให้ฉันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยุงเขาเดินไปยังห้องครัวแล้วแกะข้าวใส่จานให้ บรรยากาศในห้องครัวเงียบสงัด เขาไม่พูดอะไรออกมาอีกทำให้ฉันก็ยิ่งไม่กล้าปริปากพูดอะไรออกมาเหมือนกัน ถ้าสมมติว่าเขาตายในสามเดือนนี้จริงแล้วฉันจะทำยังไงล่ะ เป็นไปได้ไหมที่ฉันจะได้หลักฐานเหล่านั้นมาก่อนที่เขาจะจากโลกนี้ไปซะก่อน
นี่ฉันเอาตัวเองมาเสี่ยงกับความชั่วช้าของเขาเพื่อจะหาหลักฐานเอาผิดไม่พอ เขายังเป็นคนป่วยใกล้ตายอีก แบบนี้บีบบังคับให้ฉันลงมือให้ไวขึ้นน่ะสิ ฉันก็อยากจะบุ่มบ่ามถามออกไปเลยนะว่าเขาเป็นมาเฟียน่ะมีธุรกิจมืดอะไรบ้าง บางทีถ้าแค่รู้ว่าเขาเป็นเจ้าของแหล่งผิดกฎหมายที่ไหนก็อาจจะพาทีมตำรวจไปบุกเลย ง่ายดี แต่นั่นแค่สิ่งที่ฉันหวังนะ เพราะเขาไม่เคยหลุดอะไรออกมาเลยว่าตัวเองทำอะไรบ้าง แม้แต่คนในบ้านก็ยังไม่มีใครพูด ถึงอ
