บทที่ 2 จิรากับแผนการเตรียมตัว
1171 คำ
“ให้ผมลงตารางงานเลยนะครับ”
“อืมลงไว้เลย”
จิราเอ่ยถามเจ้านายของเขา เมื่อได้รับการตอบรับเลขาคนเก่งก็นำเอาแท็บเล็ตออกมาเพื่อจดตารางนัดหมายให้กับโม่หวัง โดยมีโม่หวังชำเลืองมองการกระทำของจิรา
“ตอนบ่ายผมลานะครับ ส่งใบลาให้ฝ่ายบุคคลแล้ว”
จิราเอ่ยรายงานถึงเรื่องการลาในช่วงบ่ายของเขาให้โม่หวังรับทราบ นั่นทำให้โม่หวังงุนงงเล็กน้อยว่าเรื่องด่วนอะไรจิราถึงได้ขอลาทั้งที่ผ่านมาจิราไม่เคยลาหากไม่จำเป็น ถ้าทำธุระเล็กน้อยจิราก็มักจะเอาไว้วันหยุดเสมอ
“ลาไปไหน”
“ทำธุระครับ”
“ธุระอะไร ไปด้วยได้ไหม”
“ไม่ได้ครับ มันเป็นธุระด่วนจริงๆ อีกอย่างตอนบ่ายคุณชายมีคุยงานลูกค้านะครับ ไปด้วยไม่ได้หรอก”
จิราเอ่ยโดยที่ไม่หันไปสบตาโม่หวัง เขาไม่อยากหันไปเจอใบหน้างอนของคุณชายลูกมาเฟียเพราะเดี๋ยวเขาจะใจอ่อนเอาได้
“จำไว้เลยจิรา”
“ครับ”
คำตอบรับสั้นๆ ไม่แสดงอารมณ์ใดๆของจิรา แอบทำให้โม่หวังขุ่นเคืองเล็กน้อยที่อีกฝ่ายไม่สนใจเขาเลย
ทำไมไม่หึงหน่อยว้าา…..เขากำลังจะไปทานข้าวกับใครก็ไม่รู้นะ หึงกันหน่อยเถอะจิรา….
เขากับจิราเรียกได้ว่าอยู่ด้วยกันมานาน ตั้งแต่จิราอายุสิบแปด ส่วนเขาก็ยี่สิบในตอนที่เจอกันครั้งแรก ในตอนนี้ก็สิบปีได้แต่ก็เป็นระยะเวลาที่นานมากจนเขานึกภาพวันที่ไม่มีจิราในชีวิตไม่ออก มันต้องเหงาและโดดเดี่ยวมากแน่ๆหากไม่มีจิราอีกต่อไป
“ผมไปก่อนนะครับ ถ้าตอนเย็นอยากทานอะไรก็โทรบอกนะครับคุณชาย”
“อืม”
จิรามองคุณชายโม่หวังที่นั่งอ่านเอกสารไม่เงยหน้าขึ้นมามองเขาก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังงอน แต่จิราไม่มีเวลามาง้อเพราะมันใกล้เวลานัดของเขาแล้ว จิราเอ่ยบอกแล้วก็เดินจากออกมาเพื่อไปขึ้นรถที่เขาเรียกผ่านแอปพลิเคชันไปโรงพยาบาล
“สวัสดีครับคุณจิรา จากผลตรวจตอนนี้คุณจิรากำลังตั้งครรภ์จริงๆครับ อายุครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วนะครับ”
“โห มาแอบอยู่นานมากเลย”
จิราได้ยินสิ่งที่คุณหมอเอ่ยบอกก็ยิ้มออกมาด้วยหัวใจที่เป็นสุข เขาไม่รู้เลยว่าเจ้าตัวเล็กมาแอบนอนอยู่ในท้องเขาได้เกือบสามเดือนแล้ว ถ้าไม่มีอาการแพ้ท้องจิราคงไม่รู้เลยว่าเขากำลังจะมีเจ้าตัวเล็ก
“แล้วเรื่องยาคุมกำเนิดที่ผมฝังไว้ที่แขนละครับ มีอันตรายต่อลูกไหม”
จิรานึกถึงยาคุมกำเนิดที่ยังคงอยู่ในร่างกายเขา จึงเอ่ยถามเผื่อว่ามันจะอันตรายต่อตัวเจ้าตัวเล็กของเขา
“ไม่มีอันตรายครับ คุณแม่สบายใจได้ ตัวยาไม่มีผลต่อน้องไม่ได้ทำให้พิการหรือแท้ง แต่หมอก็ไม่แนะนำให้ฝังต่อ ควรเอาออกครับ คุณแม่จะเอาออกวันนี้เลยไหมครับ”
“วันนี้ได้ก็ดีเลยครับ”
จิราเอ่ยด้วยรอยยิ้ม คำตอบของคุณหมอทำให้จิราสบายใจขึ้นมาในระดับหนึ่งว่าเจ้าตัวเล็กของเขาไม่ได้รับผลกระทบอะไร
แต่เรื่องการถอดยาคุมกำเนิดออก แน่นอนว่าโม่หวังอาจจะเห็นได้แต่จิราก็เตรียมคำตอบเอาไว้แล้วว่าแท่งใหม่ที่พึ่งฝังมันแทงแขนจึงต้องเอาออกก่อน
แต่ก่อนจะเอายาคุมออกนั้นคุณหมอได้จัดการตรวจเช็กทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าก้อนน้อยในท้องจิราแข็งแรงดีทุกประการ จากนั้นก็ให้พยาบาลเอาแท่งยาคุมที่เจ้าก้อนทะลุมาเกิดออกจากร่างกายของเขาไป
จิราใช้เวลาที่โรงพยาบาลเพียงแค่สองชั่วโมงเท่านั้น นาฬิกาบ่งบอกว่าจิรายังพอมีเวลาเหลือที่จะไปทำอย่างอื่น ร่างเล็กของว่าที่คุณแม่จึงตัดสินใจไปดูโครงการแบบบ้าน เพราะเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่าเขาจะลาออกจากการทำงานกับคุณชายโม่หวังและย้ายตัวเองออกมาจากเพนท์เฮาท์ของโม่หวังด้วยเหมือนกัน
โม่หวังเป็นลูกชายของสกุลหลงที่แสนยิ่งใหญ่ เขาไม่กล้าเอาตัวเองกับลูกไปถ่วงความเจริงของโม่หวังหรอก โม่หวังควรได้เจอคนที่ดีกว่า คนที่พร้อมจะช่วยโม่หวังได้ในเวลาที่ลำบาก
อีกอย่างก็คือเขากับโม่หวังไม่ได้รักกัน….
หรือจะพูดว่าอีกฝ่ายไม่ได้รักเขาดีนะ…..
แต่จิราไม่ได้คิดจะใส่ใจ ในตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับจิราคือลูกในท้อง เขาต้องเตรียมทุกอย่างให้พร้อม เขาไม่อยากให้คนสกุลหลงรู้ถึงการมีตัวตนของเจ้าตัวเล็ก แต่จิราเองก็กลัว กลัวว่าเขาจะถูกเอาลูกไปถึงแม้ฝ่ายนั้นจะไม่ยอมรับก็ตาม
ถ้าเทียบเขากับคนสกุลหลง จิราไม่มีอะไรจะไปสู้อย่างแน่นอน….ทั้งเงินทั้งอำนาจ
“คุณลูกค้าสนใจโครงการไหนดีคะ เป็นโครงการบ้านหรือคอนโดคะคุณลูกค้า”
“โครงการบ้านครับ ผมอยากได้บ้านที่มีพื้นที่ให้เด็กวิ่งเล่นเยอะๆ แล้วก็พร้อมเข้าอยู่ด้วยก็ยิ่งดีครับ”
จิราเอ่ยกับพนักงานขายถึงความต้องการคร่าวๆเพื่อให้หญิงสาวพาเขาไปดู จิราเดินตามพนักงานไปเรื่อยๆเพื่อดูบ้านตัวอย่างแต่ละโครงการของบริษัท เขามีหลายที่ที่สนใจแต่จิราก็ต้องไปดูสถานที่จริงด้วยว่าที่ไหนเหมาะกับเขาและลูก
มันต้องปลอดภัย มีโรงเรียนดีๆอยู่แถวๆนั้นเพื่อที่จะพาเจ้าตัวเล็กไปส่งได้ง่ายๆ
“ถ้าคุณจิราสะดวกไปดูบ้านวันไหน โทรบอกดิฉันได้เลยนะคะ”
“ครับ ขอบคุณนะ….”
“จิ!!”
จิราที่กำลังพูดคุยกับพนักงานขายบ้านต้องหยุดทุกอย่างลงเมื่อเขาได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคยจิราหันไปมองดูตามเสียงเรียก พบว่าเป็นคุณชายโม่หวังแบบที่เขากลัวจริงๆด้วย
เขาลืมไปเลยว่าลูกค้าที่คุณชายต้องมาคุยงานด้วยวันนี้เป็นเจ้าของบริษัทนี้….
ร่างสูงเดินเข้ามาคว้าแขนจิราจากนั้นก็พาร่างเล็กไปที่รถ
ให้ตายเถอะ หวังว่าความลับของเขาจะไม่แตกแล้วกันนะ
.
.
.
+++ #จิราไม่อยากเป็นเลขาของท่านประธานอีก +++
ไม่แตกหรอกมั้งคะ อาหวังเป็นลูกอีหลงไท่ตงค่ะ5555
(หลงไท่ตง : หนุผิดอะไรคะ หนุแย่กงไหน เรื่องแย่ๆทำไมไรท์โยนให้หนุเอ่ย....)
- ผู้เขียน
