รถยนต์สีดำจอดนิ่งหน้าคลับแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูงเดินลงมาจากรถด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ใครจะรู้ภายในใจของเขาร้อนรุ่มเพียงใด ตั้งแต่ตอนเย็นเขาโทรหาอริณตลอดเวลาเธอกลับไม่รับสาย กว่าจะรับสายได้เวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงสี่ทุ่ม
“น้องสุดหล่อมาแล้ว” ญาดายิ้มกว้าง ข้างกายของเธอมีอริณที่กำลังทิ้งตัวมาซบเธอ
“สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย” คินต์ยิ้มเล็กน้อย จำหญิงสาวตรงหน้าได้เป็นอย่างดีเพราะเธอคือเพื่อนสนิทของอริณ “พี่ริณเมาเหรอครับ” เขารีบเข้ามาพยุงเธอออกจากอกของญาดา
“ดื่มไปเยอะเลย” ญาดาพยักหน้าก่อนถอนหายใจ เธอเองก็รู้สึกเมาไม่น้อย คิดว่าจะกลับห้องพร้อมอริณแต่เธอดันรับโทรศัพท์ของคินต์ก่อน จึงทำให้คินต์รีบขับรถมาหาถึงที่นี่
“พี่จะกลับยังไงครับ เดี๋ยวผมไปส่ง” เขาขันอาสาเพราะดูจากสภาพของญาดาคงขับรถไม่ได้
“ไม่เป็นไร พี่เรียกคนขับแล้ว พี่เอารถมายังไงก็ฝากริณด้วยนะ ดูแลริณดี ๆ สู้ ๆ นะ” ญาดายิ้มกว้าง เธอนึ
