บทที่ 6 จูบที่ดูดดื่ม
1205 คำ
“นี่พี่พูดเรื่องอะไรคะ” ซัมเมอร์เริ่มใจเต้นระรัวเมื่อเห็นสีหน้าที่จริงจังของอีกฝ่าย รวมถึงน้ำเสียงของเขาที่มันดูจะไม่ใช่การหยอกล้อเธอเล่น อีกอย่าง...เธอก็ไม่ได้สนิทกับเขาถึงขนาดที่ควินตันจะพูดแบบนั้นออกมาด้วย
แม้ลึก ๆ มันจะสิ่งหนึ่งที่ซัมเมอร์คิดขึ้นมาเมื่ออีกฝ่ายพูดถึงเรื่องการใช้หนี้ แต่ว่ามันก็ดูจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ควินตันจะรู้เรื่องเหล่านั้นได้
“แล้วเธอไปตกลงอะไรกับใครไว้ล่ะ?”
“หนูไม่เข้าใจที่พี่พูดเลยค่ะ อึก!”
“งั้นก็มองหน้าฉันเอาไว้ เพราะฉันนี่แหละที่เป็นเจ้าหนี้ของพี่ชายเธอ” ควินตันเอื้อมมือไปบีบที่ปลายคางของซัมเมอร์อย่างแรงแล้วจับใบหน้าให้เธอหันมองที่เขา สายตาเข้มเรียบแต่เต็มไปด้วยความดุดันของอีกฝ่ายทำเอาซัมเมอร์เริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง แม้ว่าควินตันจะบอกแบบนั้นแต่เธอก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี
รุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยอย่างเขา จะมาเป็นคนเดียวกับเจ้าของบ่อนพนันอย่างนั้นได้ยังไง
“ปล่อยนะ...อื้อ~” ซัมเมอร์เริ่มออกแรงดิ้นมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่ออีกฝ่ายยังคงบีบที่ปลายคางของเธออย่างแรง ทว่าแทนที่เขาจะปล่อยมือออกแบบที่เธอต้องการ ควินตันกลับเคลื่อนใบหน้าเข้ามาแล้วบดขยี้ริมฝีปากกับหญิงสาวตรงหน้าด้วยความหนักหน่วงรุนแรงจนเธอส่งเสียงร้องออกมา
ฝ่ามือของเขาจับล็อกที่ลำคอของหญิงสาวเอาไว้มั่นไม่ให้เธอขยับใบหน้าหนีเขาไปได้ ขณะที่ปลายลิ้นอุ่นร้อนก็เริ่มดุนดันเข้าไปด้านในโพรงปากเล็กเพื่อต้องการจะรุกล้ำเข้าไปฉกชิมความหวานด้านใน
ควินดันออกแรงดูดดึงที่ริมฝีปากบางไปพร้อมกับการตวัดเรียวลิ้นเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กด้านในอย่างดูดดื่ม โดยไม่สนใจลูกน้องที่นั่งอยู่ด้านหน้าเลยแม้แต่น้อย
ใช้เวลานานอยู่พักใหญ่กว่าที่ชายหนุ่มจะยอมผละริมฝีปากออก ทำให้ซัมเมอร์รีบกอบโกยอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่
“แฮ่ก!”
“ถือว่าไม่เลว” ควินตันเอ่ยเสียงเรียบพลางยกมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำลายใสที่ติดอยู่บนริมฝีปากของเขาไปด้วย ขณะที่ซัมเมอร์ได้แต่มองใบหน้าของรุ่นพี่หนุ่มด้วยแววตาที่สั่นเทาจากความหวาดกลัว
หลังจากได้เห็นความโหดร้ายของอีกฝ่าย ตอนนี้เธอเริ่มเชื่อแล้วว่าควินตันที่เป็นรุ่นพี่วิศวะของเธอเป็นคนเดียวกับที่เป็นเจ้าของบ่อนพนันนั้นจริง ๆ
“ดูจากที่ตัวสั่นแบบนั้นแล้ว ทีนี้คงจะเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้วสินะ”
“พะ...พี่เป็นเจ้าของคาสิโนนั้นจริง ๆ เหรอคะ”
“แล้วคิดว่ายังไงล่ะ?”
“นะ...หนูขอร้อง พี่อย่าทำอะไรพี่ชายหนูเลยนะคะ” ซัมเมอร์ยกมือไหว้รุ่นพี่หนุ่มที่มีสถานะเป็นเจ้าหนี้ของพี่ชายเธอด้วยในตอนนี้ ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเทาอย่างหนักในตอนที่ได้รับรู้ตัวตนอีกด้านของคนตรงหน้า เธอได้แต่หวังว่าควินตันจะยอมใจดีแล้วรับฟังในสิ่งที่เธอร้องขอบ้าง...แม้ว่ามันแทบจะไม่มีโอกาสเลยก็ตาม
“ฉันเป็นคนรักษาสัญญามากพอ ในเมื่อเธอรับปากว่าจะมาทำงานให้ฉันเพื่อใช้หนี้ให้กับพี่ชาย ฉันก็จะไม่ทำอะไรพี่ชายของเธอ”
“ขะ...ขอบคุณนะคะ หนูทำได้หมดเลยไม่ว่าพี่ควินตันจะให้หนูทำตำแหน่งไหนในนั้น...”
“ใครบอกเธอว่าฉันจะให้เธอทำงานเหมือนคนอื่น ๆ ทั่วไป” ควินตันกดเสียงต่ำ
“เพราะหน้าที่ของเธอต่อจากนี้คือมาเป็นนางบำเรอให้กับฉันเท่านั้น”
ซัมเมอร์นิ่งไปอย่างทำอะไรไม่ถูกกับคำพูดของผู้ชายตรงหน้า กว่าที่เธอจะรู้ตัวรถคันหรูก็เคลื่อนเข้ามาจอดด้านในคาสิโนพร้อมกับชายหนุ่มที่มาพาตัวของเธอเข้าไปด้านในแล้ว
“ปล่อยนะ! ปล่อย!” ซัมเมอร์ถูกผู้ชายในชุดสูทสีดำพาเข้าไปด้านในของคาสิโน จนถึงด้านในของห้องทำงานห้องหนึ่งที่ทั้งห้องตกแต่งด้วยของสีดำทั้งหมด ยิ่งทำให้บรรยากาศดูอึมครึมและน่ากลัวมากกว่าเดิม
เธอถูกเหวี่ยงเข้าไปด้านในห้องนั้นอย่างแรง จากนั้นจึงตามมาด้วยควินตันที่เดินเข้ามา ก่อนประตูห้องจะถูกกดล็อกเอาไว้แล้วลูกน้องที่เหลืออยู่ก็เดินออกไปจนเหลือเพียงแค่เธอกับควินตันสองคนเท่านั้น
“ถอดเสื้อผ้าออกซะ ฉันต้องการจะเช็คของที่ฉันได้มา”
“ไม่ทำแบบนี้ได้มั้ยคะ หนูยอมทำงานให้พี่ควินตันทุกอย่างเลย แต่ขอไม่ทำแบบนี้ได้มั้ย”
“หนูทำได้ทุกอย่างจริง ๆ นะคะ งานทำความสะอาดหรืองานหนักแค่ไหนก็ได้...”
“เธอคิดว่าที่นี่จะมีงานเด็กเล่นแบบนั้นหรือไง?” ควินตันเริ่มหัวเสียไม่น้อยกับความว่ายากของหญิงสาว เขากอดอกมองเธอที่ยืนตัวสั่นอยู่ด้วยสายตาที่เริ่มแสดงความดุดันออกมา ก่อนจะบอกให้คนตรงหน้าได้เข้าใจอะไรมากยิ่งขึ้น
“ถ้าไม่อยากให้ฉันจัดการพี่ชายของเธอ เธอก็มีแค่ไม่กี่ทางเลือกเท่านั้น คือการหาเงินมาใช้หนี้ให้หมดหรือทำหน้าที่ชดใช้หนี้พนันของพี่ชายเธอ”
“ส่วนงานที่ผู้หญิงอย่างเธอจะทำได้ก็มีแค่มาเป็นนางบำเรอให้ฉันหรือไม่ก็เป็นนางบำเรอให้กับแขกวีไอพีของที่นี่แทน”
“เลือกเอาว่าต้องการแบบไหน เพราะฉันไม่ได้ใจดีขนาดจะฟังเธอต่อรองมากนัก”
“บะ...บำเรอให้แขกวีไอพีเหรอคะ”
“ใช่ คงไม่ต้องอธิบายเพิ่มใช่มั้ยว่าต้องทำยังไงบ้าง?”
ซัมเมอร์ตัวสั่นเทาหลังได้รับรู้ความจริงข้อนั้นที่เธอได้เข้ามาภายในถ้ำของเสือร้ายที่อันตรายอย่างเขาแล้ว
ควินตันยังคงกอดอกมองผู้หญิงตรงหน้านิ่งราวกับต้องการใช้ความเงียบในการกดดันเธอ แต่พอเห็นว่าซัมเมอร์เงียบไปเขาเลยเดินเข้าไปเพื่อจะลงมือ ‘จัดการ’ กับเธอแทน
พรึบ!
“อื้อ!”
ใบหน้าของหญิงสาวเชิดขึ้นอีกครั้งโดยฝีมือของรุ่นพี่วิศวะหนุ่มตรงหน้าที่เข้ามากระชากที่ผมยาวสวยของเธออย่างแรง จากนั้นควินตันจึงเคลื่อนใบหน้าเข้ามาประกบจูบปิดปากคนตัวเล็กอีกครั้งด้วยความดูดดื่ม
ฝ่ามือของควินตันยกขึ้นมาบีบเคล้นที่หน้าอกใหญ่อย่างแรงจนซัมเมอร์เริ่มออกแรงดิ้น แต่เพราะว่าเรี่ยวแรงที่มากมายของเขาที่เธอไม่สามารถจะสู้ได้เลย ทำให้ซัมเมอร์ต้องตกเป็นที่ระบายอารมณ์ของคนตรงหน้าตามที่เขาต้องการ
ฟุบ!
“อ๊ะ!” หญิงสาวหลุดเสียงร้องออกมาอีกครั้งหลังจากที่ควินตันยอมผละจูบออกไป ทว่าชายหนุ่มกลับอุ้มตัวเธอขึ้นมาพาดบ่าแล้วพาเธอเข้าไปด้านในห้องอีกห้องที่เชื่อมกับห้องทำงาน จากนั้นเขาจึงโยนตัวเธอลงบนเตียงอย่างแรงโดยไม่สนใจความเจ็บปวดที่เธอจะต้องได้รับจากเขาเลยแม้แต่น้อย
ตุ้บ!
- ผู้เขียน
