02 คุณบอดี้การ์ดจอมโหด🐳(Chalam - Plawan)
1182 คำ
02
?..ล็อคไว้กับเตียง!..?.
Per...
"กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต กรี๊ดๆๆ" ปลาวาฬกรีดร้อง ออกฤทธิ์ออกเดชใส่ฉลามลั่น เธอไม่มีแม้แต่กลัวคำขู่ ใบหน้านิ่งขรึม นัยน์ตาดุดันของฉลามแม้แต่นิดเดียว
"กรี๊ดดดด ช่วยด้วยค่ะ ฉันถูกไอ้โรคจิตที่ไหนไม่รู้มาจับตัว.. กรี๊ดๆๆ"
"...." ฉลามยืนหน้านิ่ง ปล่อยให้หญิงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ในใจเขาตอนนี้แทบอยากจะจับ คนตัวเล็กนี้มาทุ่มลงพื้นซะเหลือเกิน
"เฮ้ย ไอ้ฉลาม มึงจับตัวเธอทำไมว่ะ หรือเธอเป็นลูกสาวศัตรูกับนายมึงหรอ?" แซมถามด้วยหน้ามึนงง แล้วยกมือทั้งสองข้างอุดหู กันเสียงกรี๊ดแสบหูที่ยังดังไม่มีเหน็ดเหนื่อย
เกร็ง!
"..." ฉลามไม่ตอบ ทำหน้านิ่งๆปนรำคาญ ยืนส่งกุญแจรถให้เแซม
"...??
"ขับรถให้กู.." ฉลามเอ่ย ก่อนจะพาร่างกำยำของตัวเองยัดเข้าในรถเบาะหลัง เบียดกับร่างที่กรี๊ดส่งเสียงดังๆ
ปั่ง!! ปึก!!
"กรี๊ดดด ไอ้โรคจิต อย่ามาทำอะไรฉันนะ!" ปลาวาฬขึ้นเสียงดังข่มฉลาม ทั้งที่ในใจตอนนี้กับเริ่มมีความกลัวชายแปลกหน้าคนนี้
"ฉันบอกให้เธอหุบปากไง" ฉลามพูด ทำสีหน้าดุดัน ข่มเสียงต่ำๆบอกหญิงสาว ถึงเขาจะเจอฤทธิ์เดชผู้หญิงมาก่อน อย่างเช่นเมียเจ้านายตัวเอง แต่ก็ไม่ถึงกับฤทธิ์เดชมากขนาดนี้ รายนั้นกับแสบเสียมากกว่า
"อึก!!ไอ้โรคจิต" ปลาวาฬด่า ง้างมือเตรียมพร้อมจะตบหน้าเหล่อคมของฉลาม
ฟรึ่บ!!! ฉลามรวบมือเล็ก จ้องใบหน้าหวานอย่างเบื่อหน่าย
"จะ..จ้องฉันอย่างนี้หมายความว่ายังไง! อย่าบอกนะว่าคิดอกุศลกับฉันอะ ไอ้สารเลว.." ปลาวาฬด่าฉลามออกมาสารพัด
"ฉันคงไม่อกุศล กับผู้หญิงทรงปัญญาอ่อนอย่างเธอหรอก" ฉลามปริปากพ่นคำเจ็บแสบออกมา
~O~ ปลาวาฬอ้าปากเหว๋อ คำพูดจากคนหน้านิ่ง เล่นเอาเธอเจ็บแสบไม่น้อย
"ไอ้!" ปลาวาฬชี้หน้าฉลามเตรียมคำด่าเจ็บแสบ แต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นกรีดร้องแทน
แคว้กกกกก!! แคว้ก!!! ชุดเดรสสีครีมของปลาวาฬถูกฉักเป็นสองส่วน
"กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า!" ปัก!!! ปลาวาฬโมโหสุดขีด ยกเท้าทั้งสองข้างจนเห็นต้นขาอ่อน รัวถีบฉลามรัวๆ
ปัก!!ๆๆๆ "ไอ้บ้าๆ ไอ้สารเลวๆ ฉันจะฆ่านายๆ"
"...." ฉลามมองเศษผ้าที่ติดมือด้วยใบหน้านิ่ง ก่อนจะกระชากปลาวาฬเข้าหาตัว พร้อมใช้เศษผ้าจากชุดของหญิงสาวปิดปากที่ด่าตน
ฟรึ่บ รวมถึงสองข้อมือเล็ก ถูกรวบมัดด้วยความรวดเร็ว ไม่ทันที่ปลาวาฬได้ขัดขืน ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
"อื้อ!! อื้อ!!.." เสียงอู้อี้ดังอยู่ในผ้าที่ปิดปาก ปลาวาฬไม่ยอมสิ้นฤทธิ์ง่ายๆ เท้าเล็กทั้งสองข้างก็ยันถีบขาฉลาม กระแทกกระทั่นด้วยความแรง
ปัก!! ปึก!!ๆ
"อื้อ! ไอ้!"
ฟรั่บ!! ฉลามกระชากเท้าของปลาวาฬ ดึงลากมาบนตัก จนหญิงสาวหงายท้องหัวกระแทกกับประตูรถเต็มๆ
ปึก!!!
"อึก!!" ปลาวาฬเบหน้าเจ็บ จะส่งเสียงร้องโวยวายดังๆก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา นอกจากเก็บความคับแค้นใจชายร่างกำยำคนนี้ไว้ สุดก้นบึ้งใจสุดๆ
"นั่งเงียบๆ" ฉลามหันไปพูดกับหญิงสาวด้วยใบหน้าเดียว จับขาเล็กที่พาดอยู่บนตักไว้
"..."!! ปลาวาฬนอนมองหน้าฉลามอย่างฝากไว้ก่อน เพราะตอนนี้ไม่สามารถลุกนั่งเองได้
"นี่ มึงจะไม่บอกอะไรกูหน่อยหรอ?" แซมที่ทำหน้าที่ขับรถโพล่งขึ้นมา หลังจากสงครามvsของคนทั้งสองจบ
"ขับรถไป เดี๋ยวบอก" ฉลามทำหน้านิ่งๆเอ่ยออกมา พลางเหลือบตาคมกริบ มองไปที่ปลาวาฬที่นอนสิ้นฤทธิ์เดช ก่อนจะเหลือบสายตาอย่างไม่ตั้งใจ มองลงไปขาอ่อนของปลาวาฬที่ถูกฉีกชุดจนเกือบเห็นชั้นใน
ปรึ่บ!! เสื้อหนังสีดำโยนลงปิดต้นขาให้หญิงสาว
"...?? ปลาวาฬมองหน้าหล่อคมด้วยความงงนิดๆ เธอไม่คิด คนที่ก่อนหน้านั้นกระทำป่านเถือนใส่เธอ จะปฏิบัติเช่นนี้กับเธอ
"..." ฉลามมองใบหน้าหวานที่ทำสีหน้ามึนงง พลางหันหน้านิ่งๆ มองออกไปทางกระจกแทน
เวลาต่อมา ณ บ้านริมทะเล
"ฮะ! ผู้หญิงคนนี้ คือผู้หญิงที่นายมึงสั่งให้มึงดูแลหรอ?" แซมถึงกับทำหน้าตกใจออกมา เพราะเขาเองก็เคยเจอกับมาร์โก ถ้าไม่ใช่คนสำคัญจริงคงไม่ส่งลูกน้องคนโปรดอย่างฉลามมาคอยดูแล
"แต่เมียของนายมึงไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้หนิว่ะ อย่าบอกนะ นี่เมียอีกคนของนายมึงอะ" แซมรัวคำถามออกมาไม่เว้นช่อง
"ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เมียนาย" ฉลามทำหน้าเบื่อหน่ายตอบออกมา
"อ้าว ถ้าไม่ใช่คนสำคัญของนายมึง ทำไมนายมึงถึงส่งมึงมาดูแลล่ะว่ะ?" แซมถามด้วยหน้าไม่เข้าใจ
"ผู้หญิงคนนี้เป็นลูกเพื่อนพ่อของพ่อนาย" ฉลามยอมตอบ อีกอย่างมาร์โกขอเขาไว้ ว่าให้มาดูแลปลาวาฬ จนกว่าจะหาการ์ดที่ฝีมือดีมาแทนได้
"โห้..ผู้หญิงตัวเล็กๆแค่นี้ มันยังมีคนจ้องจะปองร้ายอีกหรอว่ะ.." แซมพูด
"พี่สาวผู้หญิงคนนี้พึ่งตายได้ไม่นาน.." ฉลามว่า เพราะเมื่อเกือบสามเดือนก่อน ข่าวรถ ลูกสาวรัฐมนตรี ขับรถตกสะพาน ข่าวดังไปทั้งประเทศฯในช่วงระยะใหญ่
"แล้วผู้หญิงคนนี้เธอเป็นลูกใครว่ะ?" แซมเอ่ยถาม
"ลูกรัฐมนตรีใหญ่"
"โห้! กูเริ่มไม่แปลกใจแล้ว ว่าทำไมถึงโดนรอบฆ่า แสดงว่าพ่อเธอต้องขัดผลประโยนช์กับพวกนักการเมืองด้วยกันนั่นแหละ.."
"ก็อาจจะใช่.."
"เออ งั้นกูกลับก่อนดีกว่า..ดึกมากแล้ววะ" แซมว่าพร้อมลุกขึ้น เดินออกไป
ตุ้บ!!! เสียงตุ้บในห้อง ทำเอาคนไว้พริบดีอย่างฉลาม เปิดประตูออกข้างหลัง แทนที่จะเปิดประตูหน้าเข้าไปดู
"โอ๊ย ล้มจนได้ คิดไว้ไม่ผิด ไอ้เถื่อนนั่น เป็นคนที่พ่อส่งมาจริงๆด้วย.." ปลาวาฬบ่นพึมพำอยู่คนเดียว พลางค่อยๆลุกขึ้น ปัดเนื้อปัดตัว
หมับ!! แขนเรียวโดนกระชากอย่างรุดแรง ไปกระแทกกับร่างแข็งๆ จนเธอรู้สึกเจ็บ
"ว้ายยยย นาย!" ปลาวาฬเบิกตาตกใจสุดขีด เพราะกลลวงของเธอไม่สามารถหลอกเขาได้
"อย่าทำตัวเป็นเด็กปัญญาอ่อน.." ฉลามด่าด้วยใบหน้านิ่งๆ
"เฮ้ย..นายปล่อยฉันนะ.." ปลาวาฬโวยวายเมื่อถูกฉุดกระชากร่างให้เดินกลับเข้ามาทางประตูหลังห้อง
ตุ้บ!! ฉลามเหวี่ยงร่างปลาวาฬลงบนเตียง จากใบหน้านิ่งๆที่เขาใช้มองเธอ ก็เปลี่ยนเป็นดุดัน ค่อยๆขึ้นคร่อมคนตัวเล็กไว้
"นะ..นายจะทำอะไรฉันอะ ถ้านายทำอะไรฉัน พ่อฉันต้องไม่เอานายไว้แน่" ปลาวาฬพูดกระตุกกระตัก เบี่ยงใบหน้าหลบหนี หลับตาปี๋ๆ
"ล็อคไว้กับเตียง?"
"....!"
*********************
- ผู้เขียน
