คุณบอดี้การ์ดจอมโหด - (Chalam - Plawan) NC20++

01 ?..บทนำ..? @เกาะฮาวาย ผู้คนในเกาะ รวมถึงนักท่องเทียวนานาชาติ ต่างพากันจับจ้องร่างกำยำสูงใหญ่ ที่นั่งอยู่บนเจ็ตสกีกลางทะเล โดยท่อนบนไม่สวมใส่เสื้อ แม้เขาจะอยู่ในระยะไกล แต่ออร่าความเท่แผ่กระจายมาก ใบหน้าคมหล่อเหลาทว่าดูจะไร้อารมณ์มากแค่ไหน แต่กลับเรียกเสียงแอบกรี๊ดของสาวๆได้อย่างง่ายดาย "อยากจะร้องกรี๊ดดังๆ ผู้ชายคนนั้น ดูเพอร์เฟคมากเลย..ฉันเห็นเคยเขามาแข่งเจ็ตสกีบ่อย" เสียงบรรดาสาวๆที่ยืนคอยมองพูดกรี๊ดกร๊าดกัน "เขาเลยคำว่าเพอร์เฟคเลยล่ะ กล้ามนี่มัดๆ ลอยสักนี่บาดใจฉันสุดๆ" สาวสวยอีกคนเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าฟิน "แกเขาลงจากเจ็ตสกีเดินมาแล้วอ่า.." "ใบหน้าก็หล่อคม กล้ามก็คือกราวใจสุดๆ.." เสียงผู้หญิงหันไปซุบซิบกัน "...." ใบหน้านิ่งๆของร่างกำยำกำลังเดินผ่านมา มองมาทางกลุ่มหญิงสาวที่พากันหวัดมองตนเองด้วยใบหน้าแสนรำคาญ "ไอ้ฉลาม" เสียงเรียกของชายตัวโตอีกคนตะโกนเรียกเสียงดังลั่นชายหาด "...." ร่างกำยำที่ถูกเรียกไม่ได้เอ่ยขานรับ นอกจากมองคนเรียกด้วยสายตาเรียบนิ่ง "มึงกลับมาไม่บอกกูเลยนะ" แซมชายไทยลูกครึ่งฮาวายพูดขึ้น "ไม่ได้กลับมาอยู่นาน" ฉลามตอบนิ่งๆ กลับฮาวายเมืองเกิดครั้งนี้ เขากลับมาด้วยเหตุบางอย่าง ซึ่งเขาขัดคนเป็นนายไม่ได้ "กลับมาอยู่ไม่นาน ก็ไม่คิดจะบอกกู มึงนี่มัน" แซมว่าเอือมๆ เขาชินกับนิสัยของฉลามอยู่แล้ว เพราะคบเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สามขวบ "แต่ไหนๆมึงก็กลับมาทั้งที แดกเหล้าบ้านกูไหม?" แซมเสนอขึ้นมา "อืม แต่ต้องเป็นที่ผับ B.." ฉลามว่าด้วยหน้านิ่งๆ "ผับ B..?" แซมเอ่ยงงๆ ปกติฉลามจะไม่ชอบนั่งตามผับเที่ยวกลางคืน นอกจากไปทำงานบู๊ระห่ำ "เจอกันสี่ทุ่ม" ฉลามว่า ก่อนจะเดินพาร่างกำยำของตัวเองกลับบ้านพักหรูติดกับชายหาดใหญ่ "เฮ้ยๆ มึงทำกูงงนะ" แซมวิ่งตามฉลามตะโกถามอย่างงงๆ "ก็งงต่อไป" ใบหน้าหล่อคมหันมาเอ่ย อย่างเบื่อโลกไร้อารมณ์ใส่แซม **อีกด้าน** ภายในผับหรู ที่เต็มไปด้วยแสงสี เต็มไปด้วยไฮโซ เซเลบคนดังที่มาผ่อนคลายปลดปล่อยกันอย่างเมามันส์ หนึ่งในนั้นมีร่างบอบบางของสาววัยยี่สิบสาม ดวงตากลมโต ใบหน้าอ่อนหวาน ขัดจากลิปสติกสีแดงเข้มที่ประดับอยู่บนปากอวบอิ่ม สวมชุดเดรสครีมเว้าหลัง ผ่าจนเกือบถึงเอวคลอก เต้นโชว์ลวดลายอยู่โซนข้างหน้าอย่างสนุกสุดเหวี่ยง "ปลาวาฬ แกโทรหาพ่อหน่อยไหม หนีมาแบบนี้ ท่านคงเป็นห่วง" เสียงของหญิงสาวอีกคนเอ่ยกับคนที่เต้นอย่างเมามันส์ "ลูกรักของเขามีแต่พี่ปลาดาวเท่านั้นแหละ" ปลาวาฬหันมาตอบเสียงเฉยชา แล้วยังคงเต้นรวมอยู่กับคนหมู่มาก เหมือนต้องการระบายบางอย่าง "แกนี่จริงๆเลย ถ้าท่านไม่ห่วงจะโทรมาหาฉันเป็นสิบๆสายหรอเนี่ย อย่าลืมตอนนี้ท่านเหลือแกเป็นลูกสาวคนเดียวแล้วนะ" จ๊ะจ้าพูดกับเพื่อนสาวจอมอคติ "ฉันจะกลับไปพักที่โต๊ะก่อนดีกว่า.." ปลาวาฬตอบอย่างไม่ให้ความสนใจในสิ่งที่จ้ะจ๋าพูดสักนิด พร้อมก้าวเดินพาร่างอรชรของตัวเองแหวกฝูงผู้คนมานั่งบนโต๊ะ ทำหน้าเบื่อหน่ายอยู่คนเดียว อีกด้านหนึ่งในส่วนของผับ สองร่างกำยำของชายหนุ่ม ที่มีใบหน้าหล่อกันคนล่ะแบบ เดินผ่าฝูงคนแออัดเข้ามานั่งบนโต๊ะที่จองไว้ "คนเยอะจังว่ะ มึงผีเข้าอะไรหนิ..ถึงอยากเที่ยวผับ" แซมด่าฉลาม ที่นั่งทำหน้านิ่ง ส่งสายตามองไปโต๊ะของปลาวาฬ "มึงมองอะไรว่ะ?" แซมถามพลางมองตามฉลาม ก็ถึงกับยิ้มมุมปากออกมา "นี่..มึงมองผู้หญิงหรอว่ะ น่าตาสวยซะด้วย แต่ดูถ้าไม่ใช่คนฮาวายวะ" "...." ฉลามไม่ตอบแซมนอกจากทำหน้านิ่งๆ มองโต๊ะของที่มีปลาวาฬนั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่เงียบๆคนเดียว จนเวลาจวนจะเข้าเทียงคืน... "ฉลาม ตกลงมึงชวนกูแดกเหล้า หรือชวนกูมาเฝ้าใคร?" เสียงแซมเอ่ยขึ้นมา หลังจากดื่มเหล้าคนเดียวมาจะสองชั่วโมง "ไม่ได้เฝ้า..นี่เที่ยงคืนแล้วใช่ไหม?" เสียงนิ่งของฉลามหันมาถามแซม "เออ เที่ยงคืนตรงเป๊ะ เลยล่ะ.." แซมตอบด้วยหน้ามึนงง ฟรึ่บ ร่างกำยำของฉลามยืนขึ้น และหันหลังก้าวเดินไปทางโต๊ะของปลาวาฬ ที่มีผู้หญิงจำนวนห้าหกคนเต้นรวมตัวกันอยู่ในโต๊ะ "มันส์มากเลยแก ฮาวายสนุกว่าผับที่ไทยอีก" เสียงหวานๆพูด แล้วเต้นอย่างสนุกสนาน "สวัสดีค่ะ สุดหล่อ..เดินหลงมาหรอคะ?" เสียงยานๆของหญิงสาวอีกคนหันไปถามฉลาม ที่ผ่าวงเข้ามายืนทำหน้าไร้อารมณ์ "ใครชื่อปลาวาฬ?" ฉลามพูดขึ้นมา ไล่สายตาที่ร่างบอบบางของเจ้าของใบหน้าหวาน ที่หยุดเต้นทำหน้านิ่งเฉยชา "ปลาวาฬหรอคะ คนหน้าหวานคนนี้ไง?" หญิงสาวอีกคนชี้ไปตรงร่างบางที่ยืนอยู่ตรงมุมโต๊ะ ซึ่งสายตาคมๆมองอยู่ อย่างคาดเดาไว้ไม่ผิด "ใช่ ฉันเองล่ะ ปลาวาฬ มีปัญหาอะไรไหม?" ปลาวาฬถาม เงยมองหน้าคมเข้มของฉลาม พร้อมกับเดินเข้าไปหยุดยืนมองหน้าเอาเรื่อง "ปลาวาฬ นี่ไม่ใช่ที่ไทยนะ พ่อแกบินมาช่วยไม่ทันหรอก" จ๊ะจ๋ารีบเข้ามากระซิบเพื่อนสาว "ฉันไม่เคยต้องกลัวใคร แม้แต่คนแปลกหน้าคนนี้" ปลาวาฬตอบจ๊ะจ๋า แต่ในสายตาเย่อหยิ่งกับมองหน้าฉลาม ไม่ถูกชะตาสุดๆ "เฮ้ย..มีอะไรว่ะ?" แซมรีบเดินเข้ามาถามฉลาม ที่กำลังยืนจ้องตาอยู่กับปลาวาฬ ฟรั่บ!! ฉลามกระชากร่างอรชร กระแทกเข้ามาในอกตัวเองอย่างง่ายดาย "อ่ะ..นี่นาย!" ปลาวาฬเงยหน้าโวยวายฉลาม ด้วยความโมโห "ไอ้ฉลาม ผู้หญิงนะมึง.." แซมพูดออกมาด้วยหน้าเหว๋อๆ เพี้ยะ!!! ฝ่ามือหนักๆพิฆาตของปลาวาฬง้างตบหน้าหล่อเหล่าสุดแรง "นายเป็นใครกันฮะ! ถึงมาคุกคามฉันอย่างนี้!" ปลาวาฬว่าฉลามในสีหน้าโกรธ "..." ฉลามไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น นอกจากมองหน้าปลาวาฬนิ่งๆ ก่อนจะคว้าร่างบอบบางพาดมาบนบ่า หมับ!!! "อ่ะ..ไอ้โรคจิต ปล่อยฉันลงนะ ยัยจ๊ะจ๋าช่วยฉันด้วย!" ปลาวาฬทั้งด่าฉลาม ทั้งหันร้องมาขอความช่วยเหลือจจ๊ะจ้า แต่หันมาอีกทีก็ไร้ร่างเพื่อนตัวดีแล้ว "กลับ" ฉลามหันมาบอกกับแซม ก่อนจะอุ้มร่างปลาวาฬพ่าดบ่าเดินแหวกออกมา "ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วยๆ" ปลาวาฬร้องดังๆขอความช่วยเหลือแทบตลอดทาง แต่ก็ไร้วี่แววของคนที่จะช่วย "ไอ้ฉลามนี่มันเรื่องอะไรกันว่ะ..มึงไม่อธิบายกูหน่อยหรอ?" เสียงแซมวิ่งตามออกมาเอ่ยถาม "ไปเปิดรถ" ฉลามสั่งแซมเสียงนิ่งๆ แกร็ก!! เมื่อประตูรถเปิด ตุ้บ!! ร่างบอบบางของปลาวาฬก็ถูกโยนเข้าไป ราวกับเป็นสิ่งของ "อ่ะ..กรี๊ดดดด ไอ้ชั่ว!" ปลาวาฬด่าเสียงเกรี้ยวกราด ด้วยความโมโหจัด "หุบปากซะ เสียงเธอมันน่ารำคาญ" ฉลามชี้หน้าปลาวาฬอย่างดุดัน แค่นี่เขาก็เซ็งมากพออยู่แล้วต้องมาดูแลผู้หญิง เป็นงานที่เขาไม่ชอบสุดๆ "..." ปลาวาฬยอมเงียบลง จ้องใบหน้าดุดันของฉลามเหมือนจะกลัว แต่.. "กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต กรี๊ดๆๆ" -_-* **********