บทที่ 2
2130 คำ
*:･ﾟ⸻ ✧*:･⸻*:･ﾟ
2 เดือนผ่านไป
ดวงหน้าสวยที่ถูกประคองด้วยฝ่ามือร้อนของคนเป็นเจ้านายกำลังเชิดสูงขึ้นมองสบเข้ากับดวงตาดุดันของเจ้านายตัวสูงที่กำลังหลุบดวงตาคมของเขาลงมามองสบเข้ากับดวงตาของเธอเช่นกัน
“แน่ใจนะว่าเธออยากทำแบบนี้”
“ค่ะ”
ร่างอรชรเอ่ยตอบออกมาอย่างไม่เกรงกลัว ด้านคนเป็นเจ้านายเมื่อได้ยินร่างอรชรเอ่ยตอบมาแบบนั้นก็ยกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างพอใจก่อนจะไล้ปลายนิ้วยาวของเขาไปตามกรอบหน้าสวยของลูกน้องตัวขาวอย่างเบามือ
“ขอเหตุผลที่ดีกว่านี้ได้ไหม”
“...”
ร่างอรชรเงียบและนิ่งไปครู่หนึ่งราวกับกำลังใช้ความคิดขณะที่ดวงตาใสซื่อของเธอก็ยังคงมองสบเข้ากับดวงตาคมของคนเป็นเจ้านายไม่ละห่างออกไปไหน หลังจากที่ปล่อยให้ความเงียบเข้ามาปกคลุมได้ไม่นาน มีนตราก็เลื่อนดวงหน้าสวยของเธอเข้าไปใกล้คนตัวสูงเพิ่มมากขึ้นก่อนจะพรูลมหายใจยาวออกมาราวกับกำลังหนักใจที่จะตอบออกมา
“ฉันอยากเป็นของคุณ”
คำตอบของลูกน้องตัวขาวที่เขาไม่ได้คาดหวังเอาไว้นั้นทำให้คนตัวสูงถึงกับชะงักนิ่งไปเล็กน้อย เขาปล่อยให้เวลาเลยผ่านไปราวสามสิบวินาทีเห็นจะได้ สุดท้ายคนตัวสูงจึงตัดสินใจเชยปลายคางสวยของลูกน้องตัวขาวขึ้นมาอีกครั้งแล้วจากนั้นจึงบรรจงจรดริมฝีปากร้อนของตนเองลงกับริมฝีปากสีสดของร่างอรชรอย่างนุ่มนวล
“...”
ด้านร่างอรชรที่เผยอริมฝีปากรออยู่แล้วนั้นก็หลับตาพริ้มลงพร้อมกับบดเบียดริมฝีปากของตนเองเข้าหาอีกฝ่ายเพิ่มมากขึ้น จนในที่สุดก็ไม่มีอากาศที่สามารถลอดผ่านริมฝีปากของพวกเขาทั้งคู่ไปได้ ดวงหน้าสวยที่เอียงรับรสจูบร้อนของคนตัวสูงนั้นกำลังขึ้นสีระเรื่อเพราะสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่
เธอรักคุณตุล..
นั่นคือสิ่งที่เธอรู้สึกได้หลังจากได้ใช้ชีวิตอยู่กับอีกฝ่ายมาร่วมสองเดือน
แม้ว่าตลอดระยะเวลาร่วมสองเดือนที่ผ่านมาทั้งสองคนจะใช้ชีวิตอยู่ใต้ชายคาหลังเดียวกันและนอนห้องเดียวกัน แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่าเขาทั้งสองคนไม่เคยมีอะไรที่เกินเลยไปมากกว่าการกอดหรือจูบเลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ครั้งนี้มันจะเป็นครั้งแรกที่เธอและตุลาจะทำสิ่งที่เรียกว่าร่วมรักกันจริง ๆ
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
หัวใจดวงน้อยของมีนตราเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อตอนนี้แผ่นหลังของเธอถูกดันให้เอนนอนลงไปกับเตียงกว้างที่พวกเขาใช้นอนกันทุกคืนวัน แต่วันนี้มันกลับต่างออกไปเพราะเตียงกว้างหลังนี้กำลังถูกใช้เป็นสนามรบขนาดย่อมในเวลาอีกไม่นานนี้
หลังจากที่แผ่นหลังสัมผัสลงกับเตียงกว้างได้ไม่นาน ท่อนขาเรียวของร่างอรชรก็ถูกร่างสูงจับแยกออกจากกันช้าพร้อมกับร่างสมส่วนของเจ้านายตัวสูงอย่างตุลาก็ค่อย ๆ แทรกเข้ามา ขณะที่ริมฝีปากร้อนของเขายังคงทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี
จุ๊บ จ๊วบ จุ๊บ
เสียงแลกเปลี่ยนน้ำหวานของกันและกันนั้นไม่ได้ทำให้ร่างอรชรมีสติได้มากขึ้น หนำซ้ำร่างอรชรยังพยายามที่จะบดเบียดหน้าอกอวบของตนเองเข้าหาแผ่นอกแกร่งของคนตัวสูงอย่างต้องการอีกต่างหาก ใบหน้าสวยที่ยังคงเอียงรับจูบร้อนจากอีกฝ่ายนั้นเชิดขึ้นอย่างรู้งานเมื่อตอนนี้ริมฝีปากร้อนของคนเป็นเจ้านายผละออกไปละเลงเลียปลายลิ้นร้อนลงที่ลำคอหอมกรุ่นของเธอแทน
“อึก..”
กลีบกุหลาบที่เริ่มมีหยาดน้ำใสเพราะความต้องการของร่างอรชรนั้นเริ่มเกิดรอบเปีกยกแฉะที่บริเวณกางเกงนอนตัวบางอย่างน่าอาย
และแน่นอนว่าความเปียกแฉะนั้นก็เรียกความสนใจจากฝ่ามือร้อนของตุลาได้เป็นอย่างดี
ร่างสูงใช้มือที่ว่างข้างหนึ่งเลื่อนไปสอดเข้ากางเกงนอนตัวบางพร้อมกับปลายนิ้วร้อนที่เริ่มลากขึ้นลงบริเวณรอยจีบของกลีบสวยอย่างเบามือ
ตุลารู้ดีว่าเรื่องนี้ยังใหม่มากสำหรับอีกฝ่าย เขาค่อย ๆ ใช้มืออีกข้างดึงรั้งกางเกงนอนของร่างอรชรออกอย่างอ้อยอิ่งและทำมันด้วยความเบามือเพื่อไม่ให้ร่างอรชรใต้ร่างเขาในตอนนี้ต้องตกใจ
“แฮ่ก..อื้อ อะ”
“ยกเอวขึ้นหน่อย”
คนตัวสูงเอ่ยสั่งการออกมาเสียงเรียบ และในทันทีที่สิ้นสุดคำสั่งมีนตราก็รีบยกสะโพกผายของตนเองขึ้นตามคำสั่งของร่างสูงทันที ไม่นานกางเกงนอนตัวบางของร่างอรชรก็ถูกดึงรั้งออกไปโดยฝ่ามือร้อนของร่างสูงที่กำลังฝากรอยรักสีกุหลาบเอาไว้ที่ลำคอของเธอไปด้วย
“อ๊ะ..อ่ะ อึก”
“แฉะไวเชียว”
“สะ เสียวค่ะ”
ร่างอรชรตอบออกมาอย่างปิดไม่มิดเมื่อตอนนี้แพนตี้สีสวยของเธอกำลังชุ่มไปด้วยน้ำใสที่เอ่อล้นออกมาเพราะความต้องการ ด้านตุลาที่เห็นร่างอรชรยอมรับออกมาด้วยความใสซื่อนั้นก็อดที่จะเอ็นดูอีกฝ่ายไม่ได้
เขาค่อย ๆ ผละตัวเลื่อนลงไปใช้ปลายลิ้นร้อนของตนเองลากเลียไปตามเนินอกสวยของร่างอรชรที่ถูกถอดอาภรณ์ออกไปก่อนหน้านั้นแล้ว
ยอดอกสวยที่หอบหายใจแรงและกระเพื่อมขึ้นลงชัดเจนตามการหายใจของร่างอรชรนั้นทำให้คนตัวสูงรับรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังอยู่ในอารามตื่นเต้นมากแค่ไหน
ใบหน้าสวยที่กำลังเห่อร้อนและขึ้นสีแดงนั้นก้มลงมองการกระทำของเจ้านายตัวสูงด้วยความสนใจเมื่อตอนนี้ดวงหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายกำลังเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่บริเวณหน้าท้องบางของเธอ
“พร้อมแล้วใช่ไหม”
“คะ ค่ะ”
ร่างอรชรเอ่ยตอบเสียงสั่นขณะที่พยักหน้ารับเจ้านายตัวสูงไปด้วย เธอเตรียมการทุกอย่างมาเรียบร้อยแล้วเนื่องจากว่าวันนี้เธอตั้งใจที่จะเป็นของตุลาจริง ๆ
คำตอบที่น่าเอ็นดูซึ่งหลุดออกมาจากริมฝีปากที่บวมเจ่อของร่างอรชรนั้นทำให้ตุลาต้องกัดฟันกรอดเพื่อข่มอารมณ์ของตนเองเอาไว้ เนื่องจากว่าครั้งนี้คือครั้งแรกของอีกฝ่าย ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจะทำอะไรที่มันรุนแรงจนอีกฝ่ายจะต้องหวาดกลัวเขา
แพนตี้ตัวสวยถูกปลายนิ้วก้อยของร่างสูงค่อย ๆ เกี่ยวมันออกจากสะโพกผายของร่างอรชรช้า จนในที่สุดมันก็ถูกถอดออกไปกองไว้ที่ข้อเท้าเล็กข้างหนึ่ง แล้วจากนั้นไม่นานกลีบกุหลาบสีสวยที่เคยถูกปกคลุมเอาไว้ก็ปรากฏแก่ดวงตาคมที่กำลังตั้งตามองอยู่
กลีบกุหลาบสวยที่กำลังวาวไปด้วยหยาดน้ำความต้องการกำลังสะท้อนแสงกับไฟของห้องนอนอย่างสวยงามนั้นทำให้คนตัวสูงต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอด้วยความยากลำบาก ก่อนที่ไม่นานขาเรียวที่เคยนอนเบียดกันอยู่ก็ถูกยกขึ้นโดยฝ่ามือร้อนทั้งสองข้าง
“..อื้อ”
ขาเรียวที่กำลังพาดไปที่ไหล่กว้างทั้งสองข้างของคนตัวสูงนั้นถูกจับให้อ้าออกกว้างจนสามารถมองเห็นรูสวาทสีสวยที่กำลังตอดรัดอากาศรอเขาอยู่ก่อนแล้ว ไม่นานดวงหน้าคมก็ค่อย ๆ เลื่อนไปใกล้กลีบกุหลาบสีสดนั้นด้วยความต้องการ แล้วจากนั้นจึงใช้ปลายลิ้นร้อนแตะลงที่ตุ่มไตสวยของร่างอรชรแผ่วเบา
“อ๊ะ..!”
ความเย็นชื้นที่แตะลงมาบริเวณตุ่มไตของร่างอรชรนั้นทำให้คนที่นอนเอาขาพาดไหล่กว้างอยู่ต้องยกมือขึ้นมากัดเอาไว้เพื่อกลั้นเสียงครางของตนเอง
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสบู่ที่ลอยมาปะทะปลายจมูกโด่งนั้นทำให้คนตัวสูงต้องสูดหายใจเข้าลึก ๆ แม้ว่าเขาจะอยากรุนแรงกับอีกฝ่ายแค่ไหน แต่เขาก็ต้องกักเก็บความต้องการนั้นเอาไว้
ตุ่มไตแข็งของร่างอรชรนั้นกำลังเปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำลาย แถมสะโพกผายของร่างอรชรยังกำลังแอ่นเข้าหาปลายลิ้นร้อนของตุลาอย่างรู้งานตามธรรมชาติของมัน ปฏิกิริยาตอบสนองของมีนตราที่เป็นไปตามธรรมชาติของร่างอรชรนั้นยิ่งทำให้ตุลาแทบจะทนไม่ไหว โดยเฉพาะตอนที่เอวหวานนั้นยกลอยขึ้นบนอากาศเพราะความกระสันซ่าน
“อ๊าา..อ่าส์ อ๊ะ”
“อืม..”
ตุลาครางเสียงต่ำออกมาอย่างทนไม่ไหวเพราะยิ่งเขาละเลงปลายลิ้นร้อนลงกับกลีบกุหลาบสีสวยของร่างอรชรมากเท่าไหร่ เอวหวานของอีกฝ่ายก็ยิ่งบดเบียดกลีบสีสวยเข้าหาริมฝีปากของเขามากยิ่งขึ้น ทำเอาส่วนกลางลำตัวของเขาแข็งขืนจนปวดหนึบไปหมดเพราะความต้องการ
คนตัวสูงผละใบหน้าหล่อเหลาของตนเองออกมาจากช่องทางสวาทของร่างอรชรอย่างเชื่องช้า เมื่อล้าโลมจนพอใจแล้ว เขาผละตัวออกไปคว้าเอาซองสีเงินไซส์ห้าสิบหกที่วางอยู่บนหัวเตียงออกมาฉีกมันออกด้วยริมฝีปากอย่างเชื่องช้าขณะที่กำลังมองสบกับดวงตาสวยของมีนตราไปพราง
ภาพตรงหน้าของร่างอรชรที่กำลังจับตามองทุกการกระทำของเจ้านายตัวสูงด้วยหัวใจที่เต้นถี่ระรัวนั้นทำให้เธออดไม่ได้ที่จะหนีบขาเข้าหากันเพราะความนึกกลัวขึ้นมา เมื่อดวงตาสวยของเธอเลื่อนไปเห็นขนาดของอีกฝ่ายเข้า
“นึกกลัวขึ้นมาเหรอ”
“มันต้องเจ็บแน่ ๆ เลยค่ะ..”
“ฉันจะเบามือให้ที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“..ค่ะ”
“หรืออยากเปลี่ยนใจก็บอกนะ”
“มะ ไม่ค่ะ”
ร่างอรชรเอ่ยปฏิเสธพร้อมกับพยายามดึงให้เจ้านายตัวสูงขยับมาคร่อมร่างของเธอไว้อีกครั้ง ด้านตุลาเมื่อเห็นอีกฝ่ายแสดงท่าทีแบบนั้นก็ระบายยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู แล้วจึงเอื้อมมือไปหยิบเอาเจลเย็นมาบีบลงบนฝ่ามือร้อนของตนเองเพื่อชโลมเจลหล่อลื่นนั้นลงกับท่อนเนื้อร้อนที่กำลังแข็งขืน
“..อย่าเกร็ง”
“อื้อ..”
“ถ้าเจ็บก็กัดไหล่ฉันระบาย”
ไม่ว่าเปล่าคนตัวสูงยังประคองใบหน้าสวยขึ้นมาเพื่อให้ริมฝีปากของร่างอรชรนั้นอยู่ในระนาบเดียวกันกับไหล่แกร่งของเขา ไม่นานท่อนเนื้อร้อนที่ถูกเคลือบไปด้วยเจลหล่อลื่นและเครื่องป้องกันก็ถูกดันปลายหัวแกนของมันเข้าไปภายในตัวของร่างอรชรอย่างเชื่องช้า
ความคับแน่นของช่องทางสีสวยของอีกฝ่ายนั้นทำให้ตุลาต้องกัดฟันกรอดออกมาเพราะความยากที่จะดันความแข็งขืนของเขาเข้าไปภายในตัวของอีกฝ่ายได้
“อ๊า..!”
ทันทีที่หัวแกนเข้าไปได้เพียงหนึ่งในสี่นั้น ร่างอรชรก็เผยอปากครางออกมาเพราะความเจ็บอย่างปิดไม่มิด ด้านคนตัวสูงเองก็คอยพรมจูบไปตามลาดไหล่สวยของร่างอรชรเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายเพิ่มมากขึ้น
เขาแช่ท่อนเนื้อร้อนขนาดใหญ่ของตนเองเอาไว้ที่ช่องทางสีสวาทของร่างอรชรครู่หนึ่ง ขณะที่ริมฝีปากร้อนของเขาเองก็เลื่อนมากดจูบลงบนริมฝีปากสีสดของร่างอรชรเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายเพิ่มมากขึ้น
และมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เมื่อตอนนี้ท่อนเนื้อร้อนของตุลานั้นเริ่มที่จะสอดเข้าไปภายในตัวร่างอรชรได้เพิ่มมากขึ้น จนในที่สุดท่อนเนื้อร้อนของตุลาก็สอดเข้าไปภายในช่องทางสีสวาทของร่างอรชรได้จนสุดความยาว
“อื้อ...”
เมื่อปรับสภาพร่างกายของตนเองและร่างอรชรเข้ากันได้เป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น เอวสอบของตุลาก็เริ่มบรรเลงบทเพลงรักครั้งนี้ไปโดยไม่มีความรุนแรงใดใดเกิดขึ้น แถมมันยังนุ่มนวลเสียจนร่างอรชรไปถึงจุดมุ่งหมายได้ภายในเวลาไม่นาน
ความสุขสมที่มีนตราได้รับในครั้งนี้นั้น เขาไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นบ่วงให้กับตัวเขาในอนาคต
*:･ﾟ⸻ ✧*:･⸻*:･ﾟ
- ผู้เขียน
