บทที่2 ธีรพัชร เดชเดชวรางค์กูรณ์
2322 คำ
[ธี: พาร์ท]
สวัสดีครับผม นายธีรภัชร เดชเดชวรางค์กูรณ์ อ่านว่า ที-ระ-พัด-ชะ-ระ เด-ชะ-เดด-วะ-ราง-กูน มันจะอ่านยากตรงไหนทำไมทุกคนอ่านผิด เฮ้อ ชื่อเล่นธี อยู่ปี2 คณะนิเทศ มีเพื่อนสนิท3คน คือ บอล วิว และฟิว แก๊งเราถูกขนานนามว่า เทพบุตรหนุ่มหล่อ ไม่อยากจะอวย
เข้าเรื่องเหอะวันนี้เป็นวันสุดพิเศษเอิ่ม...รับน้อง ไม่ค่อยน่าสนใจสักเท่าไหร่เอาเวลานี้ไปงีบดีกว่านะ แต่ก็นะต้องมีหน้าที่ที่ต้องทำและที่สำคัญ รุ่นน้องปีนี้ได้ยินว่าน่ารัก555 มันทำให้ใจชื่นนิดหน่อย
“ไอ้ธีคิดอะไรอยู่ไปนับน้องเค้าดิ๊ ครบยัง” วิวตะโกนใส่โทรโข่ง แสบแก้วหูชะมัดพูดธรรมดาก็ได้ยินป่ะ
ผมได้แต่คิดในใจ ขืนพูดออกไปมันคงตะโกนใส่หูดับแน่ ผมเริ่มนับน้องที่นั่งเรียงแถวกันอยู่ เออวะ ปีนี้น่ารักดี ปีเราไม่เห็นมีใครน่ารักอย่างนี้เลย กะว่าจะจีบซะหน่อยแต่ไม่ตรงสเปคสักคน เอ้า นับไปนับมาหายไปหนึ่งคน ไม่ครบนะสิ
“หายไปหนึ่งคน” ผมบอก
“น้องเขาไม่ใช่ผีที่จะหายได้” วิวแย้งอย่างกวนๆ
“พูดเองนะ”
“ -__- ”
ผมขี้เกียจเถียงกับมัน เถียงกันทีไรประสาทกินทุกที คนอะไรกวนไม่เลิก กวนตั้งแต่มัธยมยันมหาลัย ผมจึงเดินออกมานั่งที่โต๊ะใต้ต้นไม้ที่อยู่ไม่ไกล ดันมาเจอไอ้บอลแอบอู้มานั่งก่อนอยู่แล้ว
“สนใจใครอยู่ล่ะไอ้บอล” ผมถาม
"พอสมควร”ตอบหน้าตาย
“กะจะเอาให้หมดเลยเหรอ”
“หึ”
ไอ้คำว่า หึ ของมันคือแน่นอนสินะ ไอ้เสือ
“นางสาววนิษรา อินธเสน หวานค่ะ”
ฮิ้วววววว
ใครมาแนะนำตัวตอนนี้นะ กิจกรรมรับมาแล้วตั้งครึ่งชั่วโมงแล้ว อ้อ! คนที่หายไปนี่น่า ดีนะปีนี้ไม่มีพี่ว๊ากไม่งั้นโดนแน่ แต่น้ำเสียงที่พูดออกมานั้นฟังดูออกหวานปนห้าวหน่อยๆ ทอมแหง่ๆ ผมจึงหันหน้าไปดู
หญิงสาวผมยาวสีดำดูยุ่งๆไปหน่อย อาจจะรีบร้อนแต่ไม่ทำให้หน้าตาของเธอดูดร็อปลง สมองสั่งให้ขาเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ใบหน้าคมหวาน ตาโต คิ้วเข้มโค้งสวย ปากเล็กสีชมพูซีดๆถ้าท่าลิบน่าจะดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาหน่อย จมูกเชิด หน้าขาวซีดๆแฝงเลือดฝาดเล็กน้อยตรงแก้มทั้งสองข้าง
ทำไมผมถึงอธิบายถูกนะเหรอ เพราะเธอเดินผ่านผมไป ตึกตัก..ตึกตัก กลิ่นผมของเธอมันหอมมาก ผมเดิมตามเธอไปได้สองก้าว
“หึ” เสียงหัวเราะในคำคอทำให้ผมตื่นขึ้นจากภวังค์ “ชอบน้องเขาเหรอ” จะถามอะไรหนักหนา
“ปะ...เปล่า” ปฏิเสธไปก่อน
“งั้นกูจีบ”
“ไม่ได้” ห้ามเสียงแข็ง ไม่ได้เว้ยยย ผู้หญิงคนนี้ จอง!! ใช่เลย! ตรงสเปคทุกอย่าง นี่ถ้ายิ้มสวยอีกนะ รับรองว่าพุ่งไปจีบเต็มกำลัง!!
“มึงไม่ชอบ กูก็มีสิทธิ์”
ไอ้เสือผู้หญิง!
“...” เงียบ
“งั้นกูเอา”
“กูไม่ให้มึงจีบ คนนั้นของกู” ในที่สุดก็พูดออกไป เฮ้อ โล่งใจชะมัด
“ฮ่าๆๆ” ตบบ่าและเดินออกไปนั่งที่โต๊ะผมก็เดินตามไป สักพักไอ้วิวเดินมา
“เฮ้ยพวก เดี๋ยวจับน้องเทคพวกมึงต้องไปดูว่าใครได้มึง”
“เออๆรู้แล้วน่า” บอลตอบ
“ไอ้วิว มีเรื่องให้ช่วย” ผมพูด
“เรื่องไรวะ เรื่องเงิน เรื่องหญิง เรื่องการเรียนที่ไม่ใช่สามเรื่องนี้ กูช่วยได้หมด” ดูมันพูด มันน่านักไอ้วิว
“มึงช่วยกูทำให้น้องหวานได้กูเป็นพี่เทคดิ๊” ผมบอก
“ห้ะ!!!” บอลกับวิวตะโกนพร้อมกัน
“มึงลุกน้องเค้าเร็วจริงๆ”บอลพูด
“มึงจะช่วยไม่ช่วยไอ้วิว”ผมไม่สนใจไอ้บอลจึงหันไปถามไอ้วิวที่ยืนเอ๋อแดกอยู่
“เออๆเดี๋ยวกูช่วยเอง”ตอบส่งๆ
เมื่อถึงเวลาจับสลากเป็นไปตามคาดน้องหวานเป็นน้องเทคผมอย่างเต็มตัว ผมนี้ลุ้นตัวโก่งเลยตอนน้องเค้าอ่านนามสกุลของผม ซึ่งเพื่อนๆของผมบอกว่านามสกุลผมนั้นมันอ่านยากมาก
แต่ไปๆมาๆน้องเค้าอ่านถูกซะงั้นทำเอาพวกผมเงิบทุกคน อ่า ใจเต้นแรงชะมัดผู้หญิงคนแรกที่อ่านนามสุกลผมถูกภายในครั้งเดียว ขนาดคุณแม่ตอนเจอคุณพ่อใหม่ๆท่านยังอ่านผิดเลย ความประทับใจครั้งแรกของผมคือ น้องหวาน
14:00นาที
ถึงเวลาที่รุ่นน้องทุกคนต้องตามหาพี่เทค ผมยืนมองน้องเทคที่กำลังช่วยเพื่อนใหม่หาพี่เทค ตอนทำหน้านิ่งๆยังน่ารัก แล้วเวลายิ้มจะน่ารักขนาดไหนนะ ผมคิดในใจ หวานลุกขึ้นยืนสายตาสอดส่องหาพี่เทค น้องเขาจะรู้ไหมว่าพี่กำลังดูน้องอยู่ พี่ยืนดูอยู่ข้างหลังครับ ฮัลโหลทางนี้ครับ แต่ไหงเธอถึงยืนนิ่งไม่ไหวติง มันทำให้ผมไม่มั่นใจในตัวเอง
สองเท้าเดินเข้าไปหาเธอคนอะไรตัวเล็กชะมัดเธอสูงเท่ากับคางของผม ผมแกล้งไปสะกิดแต่ทำไมเธอสะดุ้งซะผมเสียศูนย์ ผมหันไปมองเพื่อนๆที่พยายามกลั้นหัวเราะ แน่ละเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมเข้ามาจีบ เธอหันกลับมามอง เอ่อ..น่ารักดี ไอ้บอลหาว่าน้องเค้าเขียนคิ้วแต่เปล่าเลยนั้นคือคิ้วเธอจริงๆ ผมพูดกับเธอเล็กน้อยและเดินออกมาเพราะหัวใจที่เต้นแรงที่ห้ามยังไงก็ห้ามไม่อยู่
โอ๊ย จีบผู้หญิงมันยากขนาดนั้นเลยเหรอวะไอ้ธี ผมมานั่งที่โต๊ะโดยมีเพื่อนๆนั่งอยู่ครบแล้ว ไอ้ฟิวมันกวนประสาทผมครับ มันรู้ว่าผมชอบน้องเขา มันจะเข้าไปกอด 555 น้องเขาห่วงตัวชะมัดหน้าแตกไหมละไอ้ฟิว555 เธอเดินเข้ามา ผมเขินจนทำอะไรไม่ถูกยกน้ำขึ้นมาดื่ม
พรวดดด!! รอยยิ้มนั้นมันช่างสดใสน่ามองมากและไม่ใช่ผมคนเดียวแน่นอนที่คิด เพราะเพื่อนๆของผมเหวอไปเลย ยิ้มสวยชะมัด ผมทนรอยยิ้มนั้นไม่ไหวรับเป็นน้องเทคทันที
"เฮ้ยๆตอนรับน้องเทคที่ไหนดีวะ" ฟิวถามขึ้น
"เซกิ คลับ" บอลบอก
รับน้องทั้งทีทำไมต้องพาไปดื่มนะ ไม่เข้าใจจริงๆ หาอะไรที่มันสร้างสรรค์ไม่เป็นหรือไง-*-
"คลับดัง คลับคนรวย" หวานพูดอย่างลอยๆพร้อมกับคิ้วที่ผูกโบได้แล้ว ฮ่าๆๆ น่ารักชะมัด
"น้องหวานรู้จักเหรอครับ" ผมถามออกไป
"นิดหน่อยค่ะ" หวานตอบแต่คิ้วยังผูกอยู่
"อย่าลืมสามทุ่มนะครับ" พี่วิวนัดเวลา
"ยิ้มพาเพื่อนไปด้วยได้มั้ยคะ" ยิ้มถาม
"ได้ครับ ไอ้บอลเปย์555" ฟิวโบ้ยไปทางบอลทันที
"แล้วเจอกันนะครับสาวๆ"
"ค้าา"
[ธี: จบพาร์ท]
[หวาน: พาร์ท]
พวกเราทั้งหมดจึงแยกย้ายกันกลับบ้านไปพักผ่อน หึ เซกิคลับเหรอ คลับดัง คลับคนรวย คลับมาเฟีย น้อยคนนักจะรู้จักว่ามีเบื้องหลังมีมาเฟียญี่ปุ่นคุมอยู่ เซกิ ทาคาดะ นั่นคือชื่อของเขาและเป็นพี่ชายของฉันเอง-__-
เอี๊ยดดด เสียงของรถแท็กซี่ดังขึ้นพร้อมกับตัวรถที่ชะลอความเร็วจนหยุดนิ่ง
"เท่าไหร่คะ"
"100บาท" ฉันยื่นแบงก์ร้อยให้คนขับแท็กซี่
สองเท้าเดินเข้ามาคอนโดหรูที่เซกิซื้อไว้เมื่อสามปีก่อนและยกให้ฉัน ดังนั้นมันจึงเป็นของฉันเต็มตัว ไม่มีสิทธิ์มาทวงคืนเด็ดขาดเพราะไม่ให้ฮ่าๆ คอนโดห้องเดียวขนหน้าแข้งไม่ล่วงหรอกนะ รวยปานจะตกใจตายกับจำนวนเงิน!
1618
ฉันยืนมองหมายเลขห้องพร้อมกับแตะคีย์การ์ดเข้าไปข้างใน โอ๊ะ!! ตกแต่งโทนสีเทาสไตล์คนแก่เซกิ วินเทจหน่อยๆ เฟอร์นิเจอร์ครบถ้วน มีห้องครัว ห้องนั่งเล่น มีห้องน้ำ โทรทัศน์ โน้ตบุ๊ก โปรเจคเตอร์(?) ทำไมห้องมันใหญ่ผิดปกตินะ สองห้องรวมกันเหรอ นี่หนูมาอยู่คนเดียวนะท่าน!! จะใหญ่ไปไหนคะ
ครืดๆๆ
โทรศัพท์สั่นขึ้นในกระเป๋า 'เซกิ' ชื่อแสดงตรงหน้าจอบ่งบอกว่าเจ้าของห้องโทรมา ลองไม่รับดูสิ พรุ่งนี้บินจากญี่ปุ่นมาถึงไทยแน่นอน ฉันเคยลืมรับโทรศัพท์เพราะมันเป็นช่วงสอบยุ่งจนลืมเปิดเสียงไว้ พอตื่นเช้ามาเจอเซกินั่งอยู่หน้าประตูห้องนอนในท่าขรึม จังหวะนั้นเข่าทรุดไปกองอยู่ที่พื้นเลยค้าา เซกิน่ากลัวเกินไปแต่หล่อมากขอบอก อันนี้ให้อภัยในตัวพี่ชาย
"ฮัลโหลค่ะท่าน" ฉันกรอกเสียงลงไป
-อยากให้พี่ไปหาอีกเหรอ- เสียงขรึม
"ฮ่าๆๆ จำได้ด้วยเหรอคะ" ภาพนั่นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวอยู่เลยอะ T^T
-ของใช้ พี่ให้คนจัดการให้เรียบร้อยแล้ว อยากได้อะไรโทรหาโรโบโตเอานะ-
"ค่ะท่าน" เซกิพูดไทยได้นะและชัดมากด้วย (แม่ฉันสอนเองแหละ)
-นอกเวลางานไม่ต้องเรียกท่านหรอก-
"พี่ก็หยุดทำเสียงเข้มนอกเวลางานซะทีซิคะ" ฉันแย้งขึ้น พี่ใครนะขี้เก๊กชะมัด
-ครับคุณน้อง-ปลายสายตอบกลับอย่างอารมณ์ดี
"ค่ะ คุณพี่"
(แอลลี่คิดถึงงง) เสียงของผู้หญิงดังแทรกเข้ามาในโทรศัพท์
-พี่คุยอยู่นะ อย่ามาแทรกสิมิโกะ- เซกิพูดเสียงดุ
(ก็คนมันคิดถึงอะ) มิโกะพูดเสียงงอนๆ
-คิดถึงก็โทรหาเองสิ-
ฉันได้ยินเสียงสองคนนั้นเถียงกันดังเข้ามา เอ้า ทะเลาะกันซะแล้ว
(แอลลี่มาหากันมั้งนะ)
"ฮ่าๆ อย่าทะเลาะกัน!" คอยห้ามปราม "มาหาเองสิเปรี้ยว ขี้เกียจนั่งเครื่อง เมื่อยตูด" ฉันรีบห้ามทัพก่อนพี่น้องคู่นั้นจะมีสงครามน้ำลายเกิดขึ้น
-แค่นี้นะ ตู๊ดๆๆ- ตัดสายไปซะดื้อๆ
19:30 น.
ฉันลุกขึ้นจากเตียงมองนาฬิกาแขวนผนังบ่งบอกถึงเวลาค่ำ ต้องอาบน้ำแต่งตัวไปเซกิคลับ เฮ้อ ไม่อยากไปเลยอะอยากนอนมากกว่า ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวประมาณหนึ่งชั่วโมง พอดีอาบน้ำนานไปหน่อย เอาจริงๆก็คือจัดคอนเสิร์ตในห้องน้ำมากกว่า555
ฉันใส่เสื้อคอเต่าแขนกุดสีดำกับกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบ หน้าไม่ได้แต่งเพราะแต่งไม่เป็น แป้งไม่ทาเพราะไม่ชอบก่อนจะมองนาฬิกาแขวนผนังอีกครั้งสองทุ่มครึ่ง จะถึงเวลาที่ต้องออกจากห้องแล้ว นั่งรถประมาณครึ่งชั่วโมงคงถึง ฉันเดินไปหยิบกระเป๋า โทรศัพท์และคีย์การ์ดที่โต๊ะและเดินออกจากห้อง จังหวะที่กำลังปิดห้องอยู่นั้นเอง เสียงห้องตรงข้ามก็กำลังปิดห้องเหมือนกัน
"0_0!!!" >> หน้าฉัน
"0_0!!" >> หน้าเขา
"พี่บอล" ใบ้กิน
"อ้าวหวาน อยู่ห้องนี้เหรอบังเอิญจัง" พี่บอลพูดอย่างตกใจเล็กน้อย
"ค่ะ"
"แล้วเราไปยังไงเหรอ" พี่บอลถาม
"แท็กซี่มั้งคะ" ฉันตอบ
รถฉันก็มีนะแต่เอาไปซ่อมไว้ที่ร้านเป็นเดือนแล้วยังไม่เสร็จเลยเซ็งชะมัดที่ต้องมานั่งแท็กซี่
"อืม ดีแล้ว นั้นก็ไปกับแท็กซี่นะ" พี่บอลบอกอย่างยียวน
"ค่ะ!!" กระแทรกเสียงแล้วเดินออกมาทันที
คนอะไรไม่มีน้ำใจ จะให้ผู้หญิงนั่งรถแท็กซี่คนเดียวได้ไงค้าา!!
"555 รอด้วย"
รอบ้ารอบออะไรกวนประสาทชะมัด ภายในไม่วินาทีพี่บอลก็เดินอยู่ข้างๆฉันแล้ว
"หน้างอคอหักเป็นปลาทูอยู่ในเข่ง แค่หยอกเล่นเอง555"
ไม่เล่นด้วยหรอกนะ!
"..." เงียบ
"ไปกัน"
เมื่อเห็นว่าฉันเงียบพี่บอลจึงคว้ามือไปจับอย่างรวดเร็ว ฉันดึงมือออกทันทีเพราะตกใจ ไม่ใช่เล่นตัวหรอกนะเจอแค่วันเดียวจะจับมือกันได้ไงล่ะ ทำให้พี่บอลถึงกับงงเล็กน้อยกับการกระทำ
"ทำเป็นไม่เคย"
"ไม่ใช่ว่าไม่เคย แต่คนที่จะจับมือหนูได้คือแฟนหนูเท่านั้นค่ะ"
"อ้อเหรอ" ยกมุมปากเล็กน้อย "งั้นให้เป็นแฟนหนึ่งวัน"
ยังไม่ทันจะตอบตกลงอะไรก็คว้ามือฉันอีกครั้งแล้วออกแรงลาก อืม ถูกแล้ว ลากลงบันได!! กว่าจะถึงชั้นล่างได้ขาฉันแทบทรุด 15ชั้น ย้ำ!!15ชั้น ทำไมไม่ใช่ลิฟต์วะ!! ฉันทำได้แต่คิดในใจ
ยืนผ่อนลมหายใจอย่างช้าๆอย่าให้เค้ารู้ว่าเหนื่อย แฮ่กๆๆ ลิ้นจะห้อยไม่ได้
"หึ เธอนี่ถึกเหมือนกันนะ15ชั้นไม่เหนื่อยเลย พี่เหนื่อยนะ"
"ถะ...ถึก T0T" ฉันได้แต่อ้าปากค้างที่บอกว่าถึก ฉันก็เหนื่อยนะแต่ไม่แสดงออกหรอก อ๊าาาา
"ขึ้นรถเร็ว" ฉันได้แต่จำใจขึ้นรถ BMWสีขาวสะอาดตา
"รถสวยดีนะคะ" ฉันชมรถพี่บอลพอเป็นพิธีเมื่อเจ้าตัวได้แต่ยักคิ้วเชิงคนรวย หลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เพราะอยากให้พี่บอลมีสมาธิในการขับรถมากกว่า
Zeki Club
"นี่ อย่าให้ใครรู้นะว่ามาด้วยกัน" พี่บอลบอก
ฉันได้แต่ทำหน้างงๆกับปฏิกิริยาของเขา แต่ก็เข้าใจอะนะ หนุ่มฮอต! เราทั้งสองคนจึงเดินแยกเข้าไปในร้านคนละทางฉันยืนมองหาโต๊ะที่จองเอาไว้
"หวานทางนี้" ยิ้มโบกมือเรียก ฉันจึงเดินไปที่โต๊ะ
"เอ้า พะล้อยมาไงอะ" ฉันถามเมื่อเห็นพลอยนั่งอยู่ด้วย
"ไม่เห็นพวกฉันหรือไงคะพวก" ออยเอ่ย มิ้น มาย แซมและเจอยู่ด้วย แสดงว่าฉันมาคนสุดท้ายนะสิ -__-
"คนไม่สวยไม่เห็นหรอกนะ" ฉันตอบอย่างกวนๆ
"สวยไม่มากท่ายากหนูเยอะ รับไปลองมั้ยละรับลองว่าซี๊ดด" มาเป็นสโลแกนเลยนะคุณออย
"ไม่อะ ไม่ชอบผู้หญิง" ฉันตอบหน้าตาย
"เลว" ออยพูดพร้อมทำเสียงสั่นเล็กน้อย
"น้องหวาน มาแล้วเหรอ" พี่ธีทัก
"ค่ะ พี่ธี :)" ยิ้มหวานให้
"มานั่งข้างๆพี่ก็ได้นะครับ" พี่ธีเอ่ยปากชวน
"ค่ะ" พูดไปแบบนั้นแหละกะจะนั่งข้างๆพลอย แต่โทรศัพท์ดันมีสายเข้าเสียก่อน
"ไปห้องน้ำก่อนนะ" บอกเพื่อนๆ
"เพื่อนไปด้วย" ยิ้มลุกขึ้นและไปห้องน้ำทันที
เราสองคนเดินมาห้องน้ำ คนเยอะดีแหะธุรกิจไปได้สวย สบายใจหน่อยฉันคิดในใจ ก่อนล้วงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงกดโทรกลับหาเจ้าของสายเมื่อสักครู่นี้ เปรี้ยว ฉันถือสายสักครู่ก่อนปลายสายรับ
"ว่าไงเปรี้ยว"
-คิดถึงอะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้วนะแอลลี่- ปลายสายตอบกลับทำเสียงแอ๊บแบ๊วแต่ภายหลังโทรศัพท์มันต้องทำหน้าเบะปากอยู่แน่ๆ
"โกหก" มันต้องแน่อยู่แล้วเพราะฉันพึ่งไปญี่ปุ่นเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง
-555 รู้ทัน นอนไม่หลับว่ะ-
"ที่นั้นมันดึกแล้วนะเว้ยเปรี้ยว ไปนอน ไม่งั้นจะโทรฟ้องท่านนะ"ท่านในที่นี่ก็คือเซกินั่นแหละ ท่านคือคำที่ใช้เรียกผู้ปกครองแก๊งดารุมะ
-อยากไปเที่ยวที่ไทยอ่ะ-
"มาดิ เดี๋ยวพาเที่ยว"
ระหว่างที่พูดสายตาก็สอดส่องไปทั่ว ไอ้ยิ้มมันเข้าตายในห้องน้ำหรือไงวะ นานชะมัด
พลางสายตายสะดุดกับร่างชายคนหนึ่งที่ดูคุ้นตา โอ้ กำลังจูบอยู่กับผู้หญิงอย่างดูดดื่ม ถ้าถอดได้คงถอดไปแล้วละแนบชิดซะขนาดนั้น สะโพกกลมๆของหล่อนนั้นสะบึมมาก เหอะ เปล่าอิจฉานะ-__-+
"อิจฉาเด็กไอ้บอลเหรอ" น้ำเสียงอันนุ่มนวลดังขึ้น
เฮือกกก ใจหายใจคว่ำหมดเลย!
"ตกใจหมดเลยพี่ธีอ๊าา" กระโดดแตะหน้าอกตัวเองอย่างตกใจกลัวเป็นคนขวัญอ่อนอ่ะ!
"โอ๋ๆ ใครจะรู้ว่าขวัญอ่อน" เอามือมายีหัว ตามสัญชาตญาณเบี่ยงหัวหลบอย่างรวดเร็ว "สามครั้งแล้วนะ"
"คะ?" อะไรคือสามครั้งนะ
"วิวให้ตามนะ"
"อ้อ ค่ะๆ" ฉันตอบรับ พี่ธีจึงเดินออกไป "พี่ธีคะ" ฉันตะโกนเรียกพี่ธี แต่เกือบหลุดขำเมื่อพี่ธีหันกลับมาคอแทบหลุด5555 "ฝากบอกพี่วิวด้วยว่าอ่อยเพื่อนหนูเบาๆหน่อยน้าา"
"555ดูออกเหรอ" พี่วิวดูเขินแทน "แล้วหวานละดูพี่ออกมั้ย" พี่ธีถาม
"หืม ทำไมเหรอคะ" ดูอะไรอะ ก็ดูออกนิว่าเป็นเทค
"เปล่าครับ พี่ไปก่อนนะ" แววตาเศร้านั้นมันคืออะไรกันนะ
"ค่ะ" พี่ธีเดินกลับไปอีกครั้ง ฉันมองตามหลังพี่ธีที่เดินออกไป ทำไมมันรู้สึกแปลกๆนะ เอ๋ ความรู้สึกนี้คืออะไรกันนะ สงสัยคงคิดไปเอง
-ฮัลโหลลล ยังอยู่มั้ยเนี่ย-
โอ๊ะฉันลืมวางสายจากเปรี้ยวนิ บ้าบอคอแตกมากๆ ค่าโทรศัพท์คงจะบานตะไทแน่ๆ
"เออๆ โทษๆ มีไร" ฉันถาม
-ใครอะ- เปรี้ยวถามอย่างสงสัย คงต้องฟังบทสนทนาเมื่อกี้แหง่เลย
"พี่เทคอ่ะ"
"เพื่อนเสร็จแล้วไปกัน" ยิ้มเดินจากห้องน้ำ
"ฉันนึกว่าตกส้วมตายไปแล้ว"
"5555เพื่อนทำน้ำเลอะใส่เสื้ออ่ะ เลยเช็ดให้แห้ง โทษที"
"เออๆ พี่วิวให้มาตาม"
"ไปๆ เพื่อนหิวพอดีเลย"
"แค่นี้นะเปรี้ยว" ฉันกดวางสายทันทีโดยไม่ให้ปลายได้พูดต่อ
"กว่าจะออกมาฉันนึกว่ากินขี้มาอิ่มแล้ว" ออยพูด
"ใครเค้าให้พูดเรื่องขี้ๆที่โต๊ะอาหารห้ะ" มายแย้งพร้อมทำหน้าพะอืดพะอม
"หยุดพูดเถอะครับสาวๆ อยากสั่งอะไรสั่งเลย ไอ้บอลเลี้ยง" ฟิวผู้ที่โบ้ยให้เพื่อนตลอดกาลพูดขึ้น
"เจ้าตัวไปไหนล่ะ" ฉันพูด เมื่อทั้งโต๊ะหายไปสองคน คือพี่บอล กับพี่ธี ฉันมองหาเก้าอี้ว่างซึ่งมันว่างสามที่
"ยืนทำไมนั่งดิ" เสียงอันกวนประสาทนี้มัน ยังไม่ทันได้ตั้งตัวพี่บอลผลักฉันนั่งลงตรงเก้าอี้ตรงกลางส่วนพี่บอลนั่งทางซ้ายมือติดกับไอ้แซม ส่วนขวามือของฉันว่างหนึ่งที่ถัดจากที่ว่างคือพี่ฟิว "*!%$^$*%$#&)"พี่บอลพูดกับฉัน แต่เสียงเพลงที่ดังนั้นทำให้ฉันฟังไม่ออก
"ห้ะ!!" ฉันทำหน้าสงสัย ไม่เข้าใจเว้ย!!!
"นั่งตรงนี้แหละดีแล้ว ไอ้ฟิวมันมือปลาหมึกนะ" พี่บอลกระซิบข้างหู ทำทำให้ระยะนั้นชิดกันมาก
พรึบ!! มือหนาข้างหนึ่งเอามากันระหว่างฉันกับพี่บอล ซึ้งมันโดนแก้มฉันเต็มๆ ไม่เป็นไรให้อภัยในความนิ่ม
"อย่าอ่อยน้องผมครับ" พี่ธีพูดพร้อมกับนั่งลงข้างฉัน เอาเป็นว่าฉันกลายเป็นสาวฮอตในเวลานี้ โอ๊ย จะเป็นลม มีหนุ่มหล่อนั่งข้างฉันทั้งสองคนแนะเป็นใครจะไม่หวั่นไหว อ๊าาา >///
"ไม่ต้องเกร็งนะ" พี่ธีกระซิบ
"คิคิ" ฉันดันหลุดหัวเราะออกมา เมื่อมันจั๊กจี้ที่หู
"หัวเราะอะไร" พี่ธีพูดเขินๆ
แต่ฉันนึกขึ้นได้ตอนที่พี่บอลกระซิบทำไมมันไม่จั๊กจี้แต่พอมาที่พี่ธีทำไมมันจั๊กจี้นะ งั้นก็แสดงว่ามันต้องใกล้มากแน่ๆ >//0 พี่บอล> ฉัน> พี่ธี> พี่ฟิว
แซม> พี่บอล> ฉัน> พี่ธี
แซม> พี่บอล> ฉัน
ดันแก้วคืนให้พี่บอล
"ไม่ดื่มค่ะ เป็นสายแบก" ฉันบอก
พี่บอลก็ไม่พูดอะไร อันที่จริงฉันก็ดื่มได้นะ แต่ไม่ค่อยชอบดื่มสักเท่าไหร่เป็นเด็กดีค้าา มันไม่เมาต่างหาก เปลืองเหล้าอ่ะ
"เอ้าชนแก้ว" พี่ฟิวพูดพร้อมยกแก้วขึ้นมา เราทุกคนจึงทำตาม
เชียสสสส
- ผู้เขียน
