พริษฐ์ไม่ได้พาเฌอมาวีร์ไปกินข้าวที่ร้านอาหารในคืนนี้อย่างที่คิดไว้ในตอนแรก รู้สึกอยากพาเธอกลับที่พักไวๆ คงสั่งอะไรเข้ามากินแทน
“วันนี้เราสั่งข้าวมากินแล้วกันนะเฌอ อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม” กลายเป็นว่าพริษฐ์เป็นคนทำหน้าที่ถามไถ่เรื่องอาหารการกินแทนเธอ
“เฌอแล้วแต่พี่พร้อม”
“แล้วแต่พี่พี่ก็กินเธอไงเฌอ” อะไรๆ ก็ตามใจเขา พริษฐ์เลยล้อเข้าให้ อีกฝ่ายมองค้อนมาทีก่อนจะทำหน้านึกแล้วก็เลือกเมนูอาหารมาสักอย่างสองอย่างแบบรู้ใจว่าเขาต้องการความเห็นจากเธอจริงๆ
“เฌออยากกินเมี่ยงทะเล รีสอร์ตเขาจะทำแบบไหนนะ” พริษฐ์เลยส่งเมนูอาหารในไอแพดให้ดู พอเห็นหน้าตาของเมี่ยงทะเลก็พยักหน้า
“เอาเมี่ยงทะเลแหละค่ะพี่พร้อม”
“เธอสั่งเลยสิ” เฌอมาวีร์รู้แล้วว่าเขาน่าจะอยากให้เธอจัดการสั่งทั้งหมด
“พี่พร้อมอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ”
“ก็สั่งเบียร์ให้พี่พอ เผื่อตัวเองด้วย เอามาสักห้าหกขวดก็ได้ ออ อย่าลืมของหวานพี่ด้วย” พริ
