พริษฐ์ให้เธอไปอาบน้ำตอนแปดโมงครึ่ง เพื่อทำอาหารเช้าง่ายๆ ให้เขากินก่อนไปทำงาน ระหว่างนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็กหลังจากที่ปิดการเชื่อมต่อสื่อสารไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
เขาไล่ดูข้อความไปเรื่อยๆ จนสายตาสะดุดกับชื่อหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นอีก หัวใจกระตุกไปหนึ่งทีด้วยความกรุ่นโกรธที่ยังหลงเหลือเมื่อนึกถึง หากก็ไม่ได้ร้อนรน ใจเขานิ่งกว่าที่คิดด้วยซ้ำ เพราะเมธาวีไม่ได้มีความสำคัญอะไรต่อเขาเลยในเวลานี้...แต่พอกดอ่านข้อความก็ทำให้ใจที่สงบเกิดความร้อนรุ่มขึ้นมาได้อีกครั้ง
เม : สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะพี่พร้อม
เม : เมคิดว่าคงไม่กล้าคุยกับพี่พร้อมอีกแล้ว แต่เมคิดอยู่ทุกคืนนะคะว่าเมอยากคุยกับพี่พร้อม เผื่อพี่พร้อมจะให้อภัยเม...สักนิดก็ยังดี
เม : เมไม่ได้ตั้งใจที่จะหักหลังพี่พร้อม ระหว่างที่เราคบหากันเมรู้สึกดี เมประทับใจในตัวพี่พร้อมและหลายๆ สิ่งที่พี่พร้อมทำเพื่อเม แต่เมยอมรับว่ามันอาจจะยังไม่ลึกซ
