25
551 คำ
‘นั่นเกรซหรอ’
‘ใช่นางหรอ’
‘นางไปทำอะไรมา ทำไมสวยขึ้น’
เสียงซุบซิบ ดังมาเป็นระยะ ตลอดทางที่ฉันเดินมา บางทีฉันก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ ที่ทุกสายตามองฉันแบบนั้น แม้แต่การเดินเข้ามาในห้องเรียน
“วี๊ดวิ้ว~” เสียงของผู้ชายทั้งห้อง ที่ให้หันมาสนใจ ฉันถึงไม่กล้าที่จะเดินเข้าห้องเลยละ เลยได้แต่ยืนตัวเกร็งอยู่หน้าประตูอยู่แบบนั้น...
“ยัยนั้นใคร?” เลโอที่นั่งอยู่ที่หลังห้องก็อดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้ เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักขนาดนี้มาก่อนเลย
“ก็ยัยเกรซ เด็กเนิร์ดประจำห้อง นี่มันสวยถึงขนาดมองไม่ออกเลยหรือไง” ชูก้าที่นั่งอยู่ข้างเลโอ เธอตอบด้วยความหมั่นไส้ ปกติก็ไม่ค่อยชอบกันอยู่แล้ว พอมาเห็นแบบนี้ ยิ่งหมั่นไส้หนัก ร่วมถึงอาการของเลโอที่มองไปทางเกรซด้วย
“มากไปแล้วนะ! เลโอ” เธอถึงกับขึ้นเสียงใส่เลโอ เลโอก็ได้แค่หันใบหน้ามายิ้มมุมปาก ด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์
“ก็เหมือนที่เธอ มองไอ้ชีต้าห์นั้นแหละ” ชูก้าถึงกับกัดฟันตัวเองด้วยความโกธร ยิ่งเห็นเลโอเหมือนไม่สนใจเธอแบบนั้น เธอยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่สำคัญอะไรในชีวิตเลโอเลย
“ยิ้มเป็นราชสีห์เลยนะมึง” พีเพื่อนชายของเลโอ ถึงกับต้องเดินมาแซวเพื่อนของตัวเอง
“เหมือนราชสีห์กำลังจะล่าลูกกวาง มึงระวังเสือชีต้าห์ดีๆ เถอะ” เดย์ก็เช่นเดียวกัน ที่อดไม่ได้ ที่ต้องลุกจากโต๊ะตัวเอง มาแซวเพื่อนของเขา เลโอได้ยินแบบนั้น ก็กระตุกยิ้มมุมปากตัวเองทันที
“เพราะราชสีห์คือเจ้าป่าไง ต่อให้เสือชีต้าห์มันจะไวขนาดไหน ก็สู้ราชสีห์อย่างกูไม่ได้อยู่ดี” เลโอพูดออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ ใบหน้ามองตรงไปยังเกรซที่เธอยังคงยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูอยู่แบบนั้น
“ไม่เข้าห้องหรือไง” ฉันถึงกับสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงผู้ชายที่ด้านหลัง ฉันหันหลังกับไป ก็เห็นว่าเป็นเขา (-///-)
“ขะ...เข้าสิ” ฉันถึงกับพูดออกมาไม่เต็มคำ ก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง สายตาผู้ชายทั้งห้องก็ยังคง มองฉันอย่างตาเป็นมัน
“ขาสวยนะน้องสาว~” นั้นคือเสียงแซวของผู้ชายในห้อง มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกไม่มั่นใจ ถึงกับต้องมาจับกระโปรงตัวเอง และดึงชายลง ต่อให้ดึงยังไง ก็สั้นเหมือนเดิมอยู่ดี (-_-)
“นี่พวกมึงมองอะไรกัน! ขาคนอื่นก็สวยทำไมไม่แซว” ชีต้าห์เดินมาประกบหลังฉัน เขาตรอกกลับผู้ชายในห้องจนพวกนั้นนิ่งไป แถมยังแตะบ่าฉันด้วย นี่เราเริ่มสนิทกันแล้วสินะ เขาเดินนำหน้าฉันไป ก่อนจะไปนั่งในที่ประจำของตัวเอง ฉันเลยอมยิ้ม เดินไปนั่งข้างน้ำหวาน แต่ก็ถูกเพื่อนตัวเองมองแปลกๆ ใส่
“แกจะมานั่งตรงนี้ทำไม นี้ที่นั่งไอ้เฟรมมัน” ฉันถึงกับงง ที่น้ำหวานบอกแบบนั้น เธอคว้ากระเป๋านักเรียนของฉัน ไปวางไว้ข้างชีต้าห์
- ผู้เขียน
