22

1263 คำ

บทที่ 22 หน้านวลเบี่ยงหนีหลังนิ้วของสามี “แต่ถ้าอยู่กับคุณรพีคงมีแต่ความสุขสินะคะ” นั่นไง จากที่หัวเราะอยู่ดี ๆ เธอก็ทำให้กลับมาหงุดหงิดอีกจนได้ แต่เอาเถอะ เขายอมให้เธอคนหนึ่งเพราะเขารักเธอมาก และรู้ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะเธอหึง เธอหึงก็เพราะเธอรัก แม้เธอจะไม่เคยปริปากพูดให้ได้ยินสักครั้ง แต่ถึงจะรู้ทั้งรู้เขาก็ยังอยากได้ยินเป็นคำพูดออกมาจากปากเล็ก ๆ ของเธอ และเขานี่แหละที่จะทำให้เธอยอมพูดให้ได้ “ใช่ สุขมากเวลาอยู่บนเตียงกับเธอ” “ไอ้พี่พี!” สุทธิดาฟิวส์ขาด ทั้งโกรธทั้งหึงหวง หันมาใช้แม่ไม้มวยไทยกับสามีไม่ยั้ง “โอ๊ย ๆ ๆ พี่เจ็บนะหนูเล็ก” เขาปัดป้องหมัดน้อย ๆ พัลวันเพื่อปกป้องตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าเวลาโกรธแรงของเธอจะมากขึ้นได้ขนาดนี้ “เจ็บเหรอ เจ็บให้ตายไปเลย จะได้ไม่ต้องไปหาผู้หญิงคนอื่น” “ก็หนูเล็กถามพี่ พี่ก็ตอบ” เขาพยายามรวบมือบางเอาไว้ แต่เท้าของเธอก็ยังเตะสะเปะสะปะไม่หยุด พอหลบเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม