แรกพบ

1416 คำ
KT Pub 20:00 น. ตื้ดๆๆ ตื้ดๆๆ ตื้ดๆๆ ตื้ดๆๆ เสียงดนตรีดังอื้ออึ้งจนหูของหญิงสาวอื้อผู้คนหนุ่มสาวมากมายต่างก็โยกย้ายร่างกายไปตามเสียงเพลงที่ดีเจเปิดเพื่อเพิ่มบรรยากาศในการดื่มของเหล่านักท่องราตรีผู้คนจำนวนมากต่างเบียดเสียดกันจนหน้าอึดอัดไปหมดหญิงสาวใช้สายตาสอดส่องเพื่อนสาวของตนท่ามกลางแสงไฟสลัวที่แทบจะมองอะไรไม่เห็นทางเดิน และในที่สุดความพยายามของหญิงสาวก็ประสบความสำเร็จหญิงสาวใช้สายตาของเธอมองหาเพื่อนจนเจอเพื่อนของเธอที่นัดหญิงสาวมาในวันนี้ เพราะก่อนหน้าที่หญิงสาวจะถึงเพื่อนของหญิงสาวได้ส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้วและอยู่ที่โต๊ะเรียบร้อยแล้วเมื่อเจอเป้าหมายหญิงสาวก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปหาเพื่อนของเธอทันที แต่เมื่อหญิงสาวมาถึงโต๊ะก็เกิดอาการแปลกใจเล็กน้อยที่ในโต๊ะไม่ได้มีแค่เพื่อนสาวของเธอแต่มีชายหนุ่มหน้าตาดี แต่แววตานั้นเจ้าเล่ห์แต่ยังไม่ที่ทันที่หญิงสาวจะได้เอ่ยถามเพื่อคลายความสงสัยเพื่อนของเธอก็ทักขึ้นมาก่อน “นี่ยัยปรางฉันคิดว่าแกจะเทฉันอีกแล้ว” มีนกระเง้ากระงอดเพื่อนสาวเพราะเธอคิดว่าจะโดนเทเสียแล้ว “แกก็เวอร์นี่เลยเวลายังไม่ถึงสิบนาทีเลยด้วยซ้ำ” หญิงสาวตอบกลับเพื่อนด้วยรอยยิ้มเพราะรู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้ดี “เอ้อ นี่พีทเพื่อนสมัยเด็กฉัน แล้วพีทนี่ปรางเพื่อนที่มหาลัยฉันที่เคยเหล่าให้ฟัง” มีนแนะนำเพื่อนทั้งสองให้รู้จักกัน “หึ ยินดีที่ได้รู้จักนะปรางเราพีท” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอหนึ่งครั้งก่อนจะเอ่ยทักทายเพื่อนใหม่ “ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เราปราง” ปรางทักทายกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เพราะรู้สึกไม่ค่อยชอบใจมากนักกับสายตา ที่พีทมองตน มันดูเจ้าเล่ห์ในสายตาเธอแต่สำหรับคนอื่นพีทก็จัดว่าเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีผิวพันธุ์ดี การศึกษาดี รวย ใครก็อยากเข้าหาแต่สำหรับตัวหญิงสาวแล้วขอแค่รู้จักแค่นี้จะดีกว่า อยู่ห่างได้จะดีที่สุดเพราะถึงแม้ว่าเธอจะเป็นที่มองโลกในแง่ดีเสมอมาแต่ก็ใช่ว่าเธอจะมองคนไม่ออกว่าคิดเช่นไรกับตัวเองและควรปฏิบัติอย่างไรเพื่อให้ตัวเองเองปลอดภัย หลังจากที่ต่างฝ่ายต่างทักทายกันเรียบร้อยแล้วทั้งสามก็นั่งดื่มนั่งกินกันไปแต่ก็มีบ้างที่ชายหนุ่มเพียงคนเดียวในโต๊ะจะเหลือบมากปรางเป็นระยะๆเพราะเขานั้นเกิดสนใจเพื่อนของเพื่อนคนนี้เข้าให้แล้วเพราะเขาได้ยินแต่เพียงคำบอกเล่าจากเพื่อนสมัยเด็กของตัวเองเท่านั้นซึ่งตอนนั้นที่ได้ยินคำบอกเล่าเกี่ยวกับหญิงสาวก็ไม่ได้สนใจอะไรเพียงแค่รับฟังเท่านั้นแต่พอชายหนุ่มได้เห็นตัวจริงเพื่อนของเพื่อนก็ลุ่มหลงในความน่ารักและมีเสน่ห์ดึงดูดได้ไม่ยากแต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวเพื่อนของเพื่อนจะดูคนเก่งไม่เบาเพราะเธอนั้นเว้นระยะกับเขาพอสมควรและในระหว่างที่ร่วมโต๊ะกันนั้นเธอก็ไม่แม้แต่จะสบตาเขาเลยถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงวิ่งเข้าหาแล้วแต่กับเธอกลับพยายามเว้นระยะห่างนั้นมันทำให้เขารู้สึกท้าทายอยากได้หญิงสาวเพื่อนของเพื่อนมาครอบครองมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม 22:00 น. “อุ๊ย เครื่องดื่มหมดแล้วอ่ะ” มีนเพื่อนของหญิงสาวอุทานออกมาเล็กน้อย “หมดแล้วก็พอได้แล้ว กลับกันเถอะ แกดื่มไปเยอะแล้วเดี๋ยวกับบ้านไม่ไหวหรอก” หญิงสาวบอกกับเพื่อนของตน แล้วชวนเพื่อนกลับบ้านเพราะเธอไม่ค่อยชอบที่แบบนี้สักเท่าไหร่แต่ที่มาเพราะเธอเบี้ยวนัดเพื่อนหลายครั้งแล้ว และเธอก็อยากกลับบ้านและอีกสาเหตุคือเธออึดอัดกับสายตาที่พีทมองเธอราวจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเสียให้ได้ “ไม่เอาหรอก นี่แกพีทไปสั่งเครื่องดื่มให้ฉันกับยัยปรางหน่อยสิ” มีนตอบเพื่อนสาวของเธอในตอนแรกและหันไปไหว้วานพีทให้ไปสั่งเครื่องดื่มให้พวกเธอ “อือ” พีทตอบรับในลำคอแล้วเดินนออกไปสั่งเครื่องดื่ม ซึ่งก็เป็นโอกาสที่ดีที่เขาจะได้เอาเพื่อนของเพื่อนมาครอบครอบ พีทเอายาปลุกเซ็กที่เขาพกมาเผื่อได้ใช้ก็ไม่คิดว่าจะได้ใช้จริงแล้วเป็นเพื่อนของเขาเสียด้วยเทลงไปในแก้วที่เป็นของปรางแล้วนำเอาไปให้ทั้งสองสาวที่โต๊ะ “พีททำไม่แกไปนานจังแค่ให้ไปสั่งเครื่องดื่ม ฉันไม่ได้ให้แกไปรอเอามาด้วยสักหน่อย” มีนบ่นเพื่อนสมัยเด็กของเธอเล็กน้อย “เออน่า ก็ได้นี่ไง แกจะบ่นอะไรมีน” พีทตอบกลับมีนและทำตัวให้เป็นปกติมากที่สุด “เออๆแล้วไหน เครื่องดื่มของฉันกับปราง เอามาสิ” มีนทวงถามเครื่องดื่มจากเพื่อน “อะ อันนี้ของแก ส่วนอันนี้ของปราง” พีทเลื่อนแก้วเครื่องดื่มไปให้มีนก่อนแล้วก็เลื่อนไปให้ปรางแต่ก็มิวายส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้ปรางด้วย จนทำให้ปรางรู้สึกขนลุกกับสายตาคู่นี้และอยากกลับบ้านเร็วๆ “นี่มีน หมดแก้วนี้แล้วกลับกันนะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำงานเดี๋ยวสาย” หญิงสาวรู้สึกไม่ปลอดภัยจากสายตาของพีทจึงเอ่ยชวนมีนกลับอีกครั้งพร้อมบอกเหตุผลของตนกับมีน “โอเคๆได้ๆแก้วนี้หมดแล้วกลับเลยก็ได้นี่เห็นว่าแกต้องไปทำงานพรุ่งนี้หรอกนะเลยยอมกลับ” หญิงสาวกระดกเครื่องดื่มแก้วสุดท้ายลงคอเหล้าที่ดื่มลงไปไหลผ่านลำคอระหงทำให้รู้สึกร้อนคอมากกว่าปกติและทำให้รับรู้ได้ว่าเครื่องดื่มแก้วนี้มีปริมาณแอลกอฮอล์อยู่จำนวนมาก “ป่ะ หมดแล้วแล้วกลับกัน แล้วนี่แกกลับยังไงให้ฉันไปส่งไหม” มีนเอ่ยชวนเพื่อนสาวเพราะเห็นว่าปรางต้องไปทำงานพรุ่งนี้ แต่ก็ไม่วายถามเพื่อนว่ากลับบ้านอย่างไรเพราะเพื่อนของเธอไม่มีรถจะให้กลับเองคนเดียวดึกๆก็เป็นห่วงเพื่อน “ฉันนั่งแท็กซี่กลับอ่ะ แกกลับไปก่อนเลย เดี๋ยวของไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าหน่อยรู้สึกมึนๆยังไงไม่รู้” หญิงสาวตอบกลับเพื่อนให้เพื่อนนั้นคลายกังวล “โอเค งั้นแกกลับดีๆนะ เอ้าพีท แล้วแกจะนั่งอีกนานไหมไม่กลับหรือไง” มีนกล่าวลาปราง แล้วหันไปถามพีทที่ไม่ยอมลุกตามเธอเพราะทั้งบ้านอยู่ข้างๆกัน “ยังว่ะ ฉันว่าจะนั่งอีกสักพักค่อยกลับ” พีทตอบกลับมีนแต่สายตาก็ยังรอบปฏิกิริยาของยาฤทธิ์ที่เขาใส่ลงไปในแก้วของปรางว่าออกฤทธิ์หรือยัง และเมื่อเขาเห็นอาการแปลกของปรางชายหนุ่มก็รอบยิ้มในใจอย่างผู้ชนะ หญิงสาวหลังจากที่ลากับเพื่อนแล้วก็ตรงไปที่ห้องน้ำของผับทันทีเพื่อไปล้างหน้าล้างตาให้หายมึนแล้วกลับบ้านแต่ในระหว่างที่หญิงสาวเดินไปเข้าห้องน้ำหญิงสาวก็เกิดอาการร้อนวูบวาบในกายขึ้นมาซึ่งหญิงสาวไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน หญิงสาวพยายามประคองร่างตัวเองให้ไปถึงห้องน้ำให้เร็วที่สุดแต่หารู้ไม่ว่ามีร่างๆหนึ่งเดิมตามเธอมานั่นก็คือพีทเขาเดิมตามเธอออกมาเมื่อเธอเดินมาห้องน้ำได้สักพักเพื่อทิ้งระยะห่างไม่ให้หญิงสาวสงสัย และในขณะที่หญิงสาวประคองร่างตัวเองอยู่นอกจากพีทที่เดินตามยังมีสายตาหนึ่งที่จับจ้องเธอตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในร้านจนถึงตอนนี้เขาก็ยังจับตามองเธออยู่ไม่ห่างและเขาก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างและการกระทำที่คิดไม่ซื่อของพีทอีกด้วย……
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม