Lose love-4
>Part.น้ำขิง<
ตอนนี้ฉันนั่งประคองตัวน้องหลินอยู่ เห็นไฟบ่นว่าขับรถไม่สะดวก เขาเลยให้หลินมานั่งข้างหลังกับฉันแทน
"พี่น้าขิง คิๆ"เสียงยานเรียกฉัน แล้วหัวเราะออกมาราวกับเด็ก
"คะ^^"ฉันตอบน้องหลินด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เธอเป็นเด็กสดใสคนนึงเลย ต่างกับน้องลินินที่ดูเย็นชาหน่อยๆ แต่น้องลินินเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยมาก ขนาดฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันยังอดที่จะชมไม่ได้เลยเมื่อนึกถึง
"ไอ้ ฟายยยยย คิๆ"น้องหลินเรียกชื่อไฟแล้วหัวเราะออกมาดังๆ
"มีอะไรวะ"ไฟขานหลินด้วยใบหน้าอมยิ้มนิดๆ นานแล้วสินะที่ฉันไม่เคยเห็นรอยยิ้มๆเต็มของเขาได้ชัดขนาดนี้
"อยากกินปูวววววว"ฉันอดที่จะยิ้มตามไม่ได้เลย ไม่เคยเห็นใครเมาได้เหมือนเด็กเท่าน้องหลินมาก่อนเลย
"นั่งเงียบๆ ฉันเสียสมาธิขับรถหมดแล้วยัยหลินปิง!"ไฟตะโกนแล้วตวัดสายตามองร่างที่นั่งโยเยของน้องหลินนิ่งๆ พลางขับรถไปด้วย
"ไอ้ฟายปากหมาๆฮ่าๆ"น้ำเสียงใสๆยานๆของน้องหลินดังขึ้นมาอีก
"น้องหลินกินน้ำหน่อยไหม จะได้หายเมา"ฉันพูดขึ้นเบาๆ เพราะเห็นไฟเริ่มอารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว ฉันเลยหมุนฝาขวดด้วยมือเดียว ส่วนอีกมือจับตัวน้องหลินไว้
"ทำไมฝาขวดแน่นจังนะ"ฉันพยายามหมุนแต่เท่าออกแรงเท่าไหร่ก็ไม่ออกเสียที
"เหอะ!"ไฟสบถขึ้น แววตาดุดันจ้องมาที่มือฉัน จะให้ทำไงได้อะ ฉันไม่กล้าไปใช้เขาหรอก
"น้องหลินนอนรอพี่แป๊บนึงนะคะ"ฉันพูดกับร่างที่นั่งขยุกขยิกไม่อยู่กับที่
"ไม่ได้เอาปากมาด้วยเหรอไง"ไฟตีรถจอดข้างทาง หันมาพูดด้วยใบหน้านิ่ง เฮ้อ นี่ ฉันผิดอีกแล้วใช่ไหม ในสายตาเขาฉันดูทำอะไรก็ผิดไปหมด
"ฉะ..ฉันไม่อยากรบกวนนาย เห็นขับรถอยู่"ฉันเอ่ยพลางก้มหน้าหลบสายตาของเขา
"ส่งมา" น้ำเสียงติดรำคาญของไฟเอ่ย ฉันจ้องแววตาของเขาทางกระจก แต่ก่อนตาคู่นี้ของเขาไม่เคยเย็นชากับฉันได้ขนาดนี้เลยจนกระทั่ง..
"...."
"จิ๊! ส่งมาสิวะ มันเสียเวลาฉันเห็นไหม!"ไฟกระแทกเสียงใส่ด้วยใบหน้าไม่พอใจ แล้วกระชากขวดน้ำไปจากมือฉัน พร้อมเปิดให้อย่างง่ายดาย
"ขอบคุณนะ"ฉันพูดกับเขาพร้อมรับขวดน้ำจากมือหนา เขาไม่ได้พูดอะไรกลับมา ฉันเลยประคองน้องหลินให้ลุกนังอย่างทุลักทุเลเพื่อป้อนน้ำเธอ
[เวลา.00.18น]
"ตื่นได้แล้วยัยหลินปิง ถึงบ้านเธอแล้ว"น้ำเสียงเข้มของไฟเอ่ยเรียก มือหนาตีแก้มน้องหลินเบาๆ
"ม่ายยยย จะนอนตักพี่น้ำขิง"ไม่ว่าเปล่า น้องหลินกอดมาที่เอวฉันด้วย ส่วนไฟเขาได้แต่ส่ายหน้าเดินไปกดกิ่งหน้าบ้าน ไม่นานคนในบ้านก็เดินออกมา
"อ้าว ตาไฟ"เสียงของผู้หญิงวัยกลางคน หน้าตาดูมีภูมิฐาน เดาว่าท่านน่าจะแม่ของน้องหลิน
"ผมมาส่งหลินครับ แต่"ไฟกำลังจะเอ่ยขึ้น แต่มีเสียงหัวเราะของน้องหลินแทรกมาก่อน
"คิๆ"น้องหลินพุ่งตัวออกจากรถ จนฉันต้องลงมาช่วยประคองด้วย กลัวน้องจะล้ม
"ยัยหลิน" แม่ของน้องหลินรีบเดินเข้ามาเรียก พลางมองหน้าฉันงงๆ ฉันเลยยกมือไหว้ท่าน
"สวัสดีจ้ะ เห็นไกลๆนึกว่าหนูลินิน หนูชื่ออะไรจ๊ะ"น้ำเสียงอ่อนโยนถามฉันด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
"น้ำขิงค่ะ"ฉันเอ่ยพร้อมส่งรอยยิ้มบางๆให้ท่าน แม่น้องหลินดูอบอุ่นมาก จนฉันแอบอิจฉา
"อ่อ คงจะเป็นแฟนเจ้าไฟสินะ หน้าตาน่ารักเสียจริง" ฉันชะงักกึกเลย ส่วนไฟเขาได้แต่ยืนนิ่งๆไม่ได้พูดจาอะไร
"อ่ะ..เอ่อ ไม่.."ฉันกำลังจะเอ่ยปฏิสธออกไป แต่อยู่ๆน้องหลินก็หัวเราะขึ้นมาอีก
"คิๆ คุณแม่หรอค๊า"เสียงใส่แจ๋วดังขึ้น
"มานี่เลย แม่ตัวดี"คุณแม่น้องหลินว่าขึ้น แล้วเข้ามาค่อยประคองตัวน้องหลินแทนฉัน
"แม่ไม่รบกวนเราสองคนแล้วจ้ะ ขอบคุณทั้งคู่มากเลยนะ"ท่านเอ่ยด้วยรอยยิ้มใจดี แล้วเดินพาน้องหลินเข้าบ้านไปตรงนี้เหลือฉันกับไฟยืนอยู่แค่สองคน เกือบลืมไปเลยว่า เมื่อกี้น้องหลินทำน้ำหกไว้บนเบาะ
ปึง! ฉันเดินกลับขึ้นมา ทำยังไงดีผ้าซักผืนบนรถก็ไม่มี เดี๋ยวไฟต้องโมโหอีกแน่ๆ ฉันเลยเปิดกระเป๋าของตัวเองดู เผื่อจะเจออะไรที่จะพอซับน้ำที่หกได้
แกร๊ก! ปึง!! ฉันได้ยินเสียงไฟเปิดประตูรถเข้ามา แล้วปิดเสียงดังมากๆ จนตัวฉันถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ
"มานั่งข้างหน้า ฉันไม่ใช่คนขับรถของเธอ" ไฟพูดขึ้น สายตาเขามองมาที่โดยฉันผ่านกระจกนิ่งๆ แต่เบาะเขายังเปียกอยู่เลยนะ
"เธอได้ยินที่ฉันพูดไหม หรือในหัวสมองของเธอตอบรับแค่กับผู้ชายรวยๆ"
"...." ทำไมคำพูดของไฟ ต้องทำให้ฉันจุกในอกด้วยก็ไม่รู้ เขาคงจะเกลียดฉันมากสินะ ฉันเลยเปิดประตูรถเดินอ้อมไปนั่งตามที่เขาสั่ง
ฉันนั่งเงียบมาตลอดทาง ส่วนไฟก็ขับรถของเขาไป ไม่เคยรู้สึกอึดอัดได้ขนาดนี้เลย หลายคนบอกว่าไฟเป็นคนปากร้ายแต่ใจดี แต่ไม่ใช่กับฉัน
"เฮ้ย!" เอี๊ยด!!!
"อ่ะ" ฉันถึงกับตกใจจนทำกระเป๋าหลุดมือเลย มองไปนอกกระจกเห็นมีรถมอเตอร์ไซค์ขับตัดหน้ารถของไฟ ดีที่ไฟเบรกทันไม่นั้นมีหวังเกิดอุบัติเหตุแน่
"ไอ้เด็กเหี้ย!!"ไฟสบถคำหยาบออกมา ฉันรีบปรับจูนตัวเองไม่ให้ตกใจมากไปกว่านี้ พลางก้มลงเก็บกระเป๋า
ปึง!! "อ๊ะ"
"?!"
"ขะ..ขอโทษนายเจ็บตรงไหนไหม"ฉันไม่รู้ว่าไฟเขาจะก้มลงมาหยิบอะไร พอกำลังจะเงยหน้าขึ้นคือหัวฉันก็ชนเข้ากับหัวเขาเต็มๆแล้ว
(...) ไฟไม่ยอมตอบอะไรฉัน แล้วรีบหันไปสตาร์ทรถขับออกไปทันที นี่คือฉันผิดอีกแล้วใช่ไหม--"
ไม่นานรถเขาก็เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าทาว์นเฮาว์ของฉัน "ขอบคุณนายมากนะ"ฉันกล่าวขอบคุณ ถึงรู้ว่าเขาไม่ได้เต็มใจอยากมาส่งก็ตาม
"...."
ฉันเห็นเขาไม่ตอบอะไร เลยรีบลงจากรถ ไฟคงไม่อยากให้ฉันนั่งในรถของเขานานๆหรอก
"บ้านเธอนี่ เหมือนเดิมทุกอย่างยกเว้น...."ไฟเอ่ยขึ้นก่อนที่ฉันก้าวออกจากรถ ฉันเลยหันไปมองใบหน้าคมคายของไฟที่ตอนนี้ แววตาของเขานิ่งมาก
"ถ้านายไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปก่อนนะ"ฉันว่าจบ เลยลงจากรถ เดินกลับเข้าบ้านทันที
....
"ยกเว้นเธอไง"อัคนีพึมพำเบาๆ พอเห็นหญิงสาวปิดประตูบ้านแล้วเลยขับรถออกไปจากซอย
_____________________