Rrrr Rrrr…
แต่เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ขณะที่ฉันกำลังตั้งสติและพยายามตีสีหน้าให้เนียนที่สุด ก็ดันมีสายเรียกเข้าดังขึ้นมา และมันมาจากกระเป๋าข้างขวาของฉันเอง!
Rrrr… Rrrr…
ใครวะ โทรมาได้จังหวะไปมั้ยเนี่ย ;_;
“ใครโทรมา ก็รับสิ” น้ำเสียงขรึมทรงอำนาจดังขึ้นทำให้ฉันเก้ๆ กังๆ หนักกว่าเดิม ฉันล้วงมือเข้าไปหยิบมือถือออกมาก่อนจะตะลึงไปครู่ใหญ่เมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้า...
น่ะ น้องตี๋!
โอ๊ย ทำไมน้องต้องโทรมาตอนนี้ น้องจะฆ่าพี่หรือไง ฮือ ;_;
ฉันหันไปขอความช่วยเหลือจากอาร์ต การที่ฉันจะรับโทรศัพท์น้องตี๋ที่นี่คงไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ ฉันไม่ได้กลัวน้องจะเข้าใจผิด แต่ฉันกลัวพ่ออาร์ตจะคาดคั้นเรื่องน้องตี๋จนฉันไปต่อไม่ถูก อีอาร์ตสบถแบบไม่มีเสียงเมื่อเห็นชื่อคนโทรเข้ามา ก่อนที่มันจะดึงโทรศัพท์ฉันไปแล้วกดตัดสายทิ้ง!
“โอ๊ย อีคนขายประกันชีวิตนี่ก็โทรมาชวนจังเลย อาร์ตบอกแล้วไงว่าให้ปฏิเสธเขาไป มิ้งก็กลัวเกรงใจเข
