บทที่ 4
772 คำ
บทที่ 4
Audi TT 20 Years สีแดงเลือดนก จอดอยู่ประตูหน้าโรงเรียนนานาชาติชื่อดังย่านเอกมัย เสียงท่อที่ดังคลอ ๆ รถคันนี้จอดรอตั้งแต่บ่าย 3 จนตอนนี้ 4 โมงเย็นแล้ว
ถึงท่อจะดังแค่ไหน...แต่ยามหน้าโรงเรียนก็ไม่กล้าออกมาไล่หรอก คงไม่พ้นผู้ปกครองเด็กในโรงเรียนนี้…
[เห็นเด็กออกมากันเยอะแยะแล้ว! อยู่ไหนเนี่ย!]
[ลูกกวางช่วยครูเก็บของอยู่ค่ะ]
[ปัญญาอ่อน เร็วเลย! ไอ้พวกเด็กบ้ามันมามุงรถฉันแล้ว!]
[10 นาทีค่ะ]
[5 นาทีลูกกวาง! ถ้าไม่ออกมาโดนดีแน่!] สองขาวิ่งก้าวลงบันไดทีละสองขั้น จนเพื่อนสนิทที่เดินมาด้วยกันถึงกับตกใจ เพราะปกติลูกกวางเป็นคนเรียบร้อยมาก!
“แกจะไปไหน! วิ่งทำไม!”
“มิ้นฉันไปก่อน! ไว้เจอกันนะ!” เธอโบกมือลาเพื่อนจากทางด้านหลัง ก่อนจะใส่เกียร์หมาออกมาหน้าโรงเรียน ขาก็ยิ่งสั้น ๆ อยู่!
เธอที่วิ่งเหงื่อแตกออกมาเกือบถึงประตูโรงเรียน แต่ก็ต้องชะงัก...รถสีแดงจอดอยู่หน้าโรงเรียน!! และดูคนยืนมุงสิ!
[พี่สิงห์...ลูกกวางไปรอประตูหลังนะคะ]
[อะไรอีก!]
“ครืดดด ครืดดด”
“คะ...”
‘ยืนทำอะไร! เดินมา!’ เขากดกระจกลงมาครึ่งบาน มือขวาจับโทรศัพท์แนบหูไว้ ดวงตาคมที่มองออกมายังนอกหน้าต่าง ทำให้เห็นเธอที่ยืนอยู่ไม่ไกล กล้าสบตาเขาแต่ไม่ยอมขึ้นรถ!
“ตะ...แต่ คนเยอะ...”
‘เดินมาขึ้นรถ! ก่อนที่ฉันจะลงไปลากคอเธอ!’ เขาวางสายแต่ไม่ยอมปิดกระจก แถมยังมองเธอไม่วางตาอีกด้วย!
‘รถใครวะ โคตรสวยเลย!’
‘จริง! คนในรถหล่อมากกกก’
‘ฉันจองนะ ฉันจะเซิร์ชหาเจ้าของผ่านเลขทะเบียนนี้!’
“อ้าวลูกกวางไหนบอกกลับแล้ว” มิ้นวิ่งมากอดคอเธอและเอ่ยถาม ก่อนจะชวนให้เธอดูรถคันสีแดงตรงหน้า
“เธอว่าผู้ชายในรถต้องมองฉันแน่เลย...กรี๊ด ๆ ๆ ๆ”
“เราไปก่อนนะ” เธอยกแขนเพื่อนออกก่อนจะก้มหน้าและรีบตรงดิ่งหยุดอยู่ข้างประตู
“กึก กึก” เธอหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม! เขาล็อกประตู! เธอเงยหน้าสบตาเขา ริมฝีปากหยักได้รูปยกยิ้มมุมปาก
‘โหยยย น้องลูกกวางนี่เอง! แฟนเหรอวะ!’
‘กูตามจีบไม่สนใจ โธ่แฟนรวยนี่เอง!’
‘แฟนนังเด็กเส้นเองเหรอ! หน็อย! เห็นแบ๊ว ๆ’
“พี่สิงห์เปิดรถให้ลูกกวางนะ!” เขาหัวเราะก่อนจะกดเปิดประตูรถ เธอกระชากประตูก่อนจะเข้านั่งที่และกดปิดกระจกขึ้น!
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ผสมกับกลิ่นแดด...กลิ่นเหงื่อของเธอ มันกลายเป็นกลิ่นเฉพาะตัวที่เขาก็ไม่รู้ว่าเธอใช้น้ำหอมอะไร เขาเหลือบมองใบหน้านวลที่แดงเพราะไอแดดด้านนอก เธอกำมือแน่น ก่อนจะเอามาปิดหน้าตัวเอง เขาถึงกับหัวเราะออกมา!
“คาดเบลต์!”
“ต่อไปไม่ต้องมารับลูกกวางแล้วนะคะ” พอรถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพัก เธอก็รวบรวมความกล้าเอ่ยออกมา
“พูดดี ๆ ลูกกวาง...ทำไมฉันจะมารับเธอไม่ได้?” รถจอดติดไฟแดงเขาจึงหันมามองหน้าเธอเต็มตัว เธอเม้มปากเป็นเส้นตรงวันนี้เธอมัดผมหางม้า เขาจึงเอื้อมไปจับผมเธอและดึง ๆ เธอขยับศีรษะหนี...
“ทำไมฉันไปรับเธอไม่ได้...ตอบสิ!”
“ลูกกวางไม่ชอบให้คนมายุ่งกับลูกกวาง...”
“..........”
“พรุ่งนี้คนอื่นต้องถามแน่ ๆ ลูกกวางไม่อยากยุ่งกับใครนอกจากมิ้น...คนอื่นชอบแกล้งลูกกวาง” เขาขมวดคิ้วรับฟังในสิ่งที่เธอพูด
“พวกนั้นบอกว่าลูกกวางเป็นเด็กเส้น พวกผู้ชายก็ชอบแซว ๆ แบบที่ลูกกวางไม่ชอบ ลูกกวางอยากอยู่เงียบ ๆ แต่พี่สิงห์ไปจอดรถหน้าโรงเรียนแบบนั้น ชีวิตพรุ่งนี้ของลูกกวางต้องวุ่นวายแน่ ๆ” เธอยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเองปรอย ๆ
“..........” นี่คือคำพูดของเด็กอายุ 10 ขวบ…
“เธอจะไปสนใจคนอื่นทำไม...คนมีปากก็พูดไป ส่วนไอ้พวกผู้ชายแซวมากก็ด่ามันเลย เดี๋ยวมันก็เลิกแซวไปเอง!” เขาเอ่ยออกมาก่อนจะเหยียบคันเร่งทะยานออกไป
“ลูกกวางไม่อยากได้ IPAD แล้ว ฮึกกก ลูกกวางอยากกลับบ้าน!”
“อย่ามาขึ้นเสียงนะ! อย่าดื้อด้วย! เดี๋ยวจะโดนดี!”
- ผู้เขียน
