“หนูไม่ตกลงค่ะ” ฉันพูดแทรกขึ้น
คือตอนนี้มันไม่โอเคแล้วอ่ะ นี่มันคือชีวิตของฉันเปล่าวะ ทำไมต้องมากำหนดชีวิตฉันด้วย แถมหมอนี่ก็ยังทำระยำไว้กับฉัน จนฉันเกลียดหน้าเข้าไส้ แล้วนี่อะไร จะให้ฉันไปคบกันเขางั้นเหรอ ตลกเถอะ!
“เรื่องของวันนั้นมันก็คืออดีต ถ้ามันคือคำว่าพลาด ก็อย่าเอามันเก็บกลับมาคิดให้ชีวิตมันแย่ลง ปล่อยให้หนูได้มีชีวิตที่มีอิสระเถอะค่ะ ตอนนี้หนูมีความสุขดีอยู่แล้ว ไม่ต้องการการดูแลอะไรจากใครทั้งนั้น อย่าได้บังคับหนูอีกเลย หนูขอร้องละ…”
“แต่นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยนะกรีน ถ้าพ่อรู้ท่านจะโกรธหนูมากขนาดไหน ก็รู้อยู่…” แม่มองฉันแล้วพูดด้วยสีหน้าลำบากใจ
“อะไรมันจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิดเถอะค่ะ และที่สำคัญ…ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรฉันทั้งนั้น ฉันไม่ต้องการ” ประโยคสุดท้ายฉันจงใจหันไปพูดกับเขา พร้อมกับสายตาที่มองก็รู้ว่าฉันเกลียดเขาขนาดไหน ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากร้านทันที แต่ยังไม่
