ตอนที่ 1 สายตาของคนหลอกลวง
30 ธันวาคม 2022
Green Talk
“และผู้ชนะเลิศฝ่ายหญิง Engineer freshy night 2022 ได้แก่...”
สิ้นเสียงประกาศของพิธีปืนบนเวทีก็มีเสียงดนตรีดังขึ้นตามมา ฉันที่ยืนจับมือกับเพื่อนที่เป็นดาวจากภาควิชาไฟฟ้ารอลุ้นฟังผลด้วยความตื่นเต้น
“EGN23 นางสาวเกศวดี ไตรสุวรรณ หรือน้องกรีน จากภาควิชาวิศวกรรมโยธาครับ!”
“กรี๊ด!/ฮิ้ว~”
และเมื่อชื่อที่ประกาศออกมาก็เป็นชื่อของฉัน เสียงเชียร์ก็ดังกึกก้องไปทั้งหอประชุมของคณะ ฉันก้าวเท้าออกไปด้านหน้าเพื่อรับรางวัลและสายสะพายจากเหล่าสปอนเซอร์ต่างๆ และร่วมถ่ายรูปกับผู้ที่ได้รับรางวัลคนอื่นๆ จนเสร็จ
หลังจากงานประกวดดาวเดือนของคณะเสร็จสิ้น ฉันก็เดินเข้ามาที่ห้องแต่งตัว ก่อนจะได้ยินเสียงของมีน และไอ้มาวินตามมา
“ไงมึงงง..ได้เป็นดาวคณะแล้ว อิจฉาค่ะ” มีนพูด
“จีบเลยได้มั้ยล่ะ เผื่อติดจะได้มีแฟนเป็นดาวคณะ” ไอ้มาวินแซวยิ้มๆ
“พอเลยพวกมึงอ่ะ แล้วไอ้ไบรท์ล่ะ” ฉันถามหาเพื่อนอีกคนที่หายไปด้วยความสงสัย เพราะไม่เห็นมันตั้งแต่งานเริ่มแล้ว
“อ๋อ...มันบอกว่าขี้เกียจมาอ่ะ คนเยอะไม่ชอบ” มีนตอบ
“เหรอ เออๆ ช่างมัน”
“วันนี้ต้องฉลองครับ” ไอ้มาวินเสนอขึ้นมา
“ฉลองบ้าไรล่ะ กูเหนื่อยให้กูกลับไปนอนเถอะ” ฉันเอ่ยขัด
“เอาน่าแก คิดซะว่าฉลองแกได้ตำแหน่งดาวคณะแล้วกัน และอีกอย่าง… วันนี้อยากเมาว่ะ”
พอเจอหน้าจ๋อยๆ ของมีนแล้วฉันก็อดใจอ่อนไม่ได้ทุกที สงสัยมันคงเฟลๆ เรื่องพี่มาร์ตินมาแหงๆ ได้ข่าวว่าวันนี้วันเกิดพี่มาร์ตินด้วยนี่ และที่เริ๊ดไปกว่านั้นก็คือแฟนพี่มาร์ตินก็เกิดวันนี้
และที่พีคไปกว่านั้นวันนี้ยังเป็นวันครบรอบการคบกันของพวกเขาทั้งคู่ คือแบบ..โรแมนติกมากเว่อร์
เอ๊ะ..ฉันต้องเข้าข้างเพื่อนฉันสิ
“อ่ะๆ ไปก็ได้”
IG Greentea_ Update
Greentea_ คืนนี้เจอกัน
liked by March.meen , Marwin_ssr and 7,694 others
Ujhv.123 : ทำไมน้องสวยจังครับ จะไปเที่ยวไหนเอ่ย?
kjd7jg : เชี่ย นี่ดาวคณะเราปีนี้ป่ะ? สวยสัส @yikjvvc
@Night Club
“เอ้า! ชน!”
หลังจากที่เราทั้งสามคนมานั่งที่ผับได้ไม่ถึงสองชั่วโมง มีนมันก็เมาไปเป็นที่เรียบร้อย ไม่รู้ว่าเฮิร์ทอะไรขนาดนั้นยกเอาๆ อย่างกับคนพึ่งถูกแฟนทิ้ง
“เมิง พอกูนึกว่าวันนี้พี่มาร์ตินจะมีความสุขมากขนาดไหนกับแฟนเค้านะ กูก็เจ็บอ่ะ… เจ็บจี๊ด! ที่หัวใจเลย อึก!”
อื้อ! เมาแล้วก็เพ้อ….
“เห้ยมึง นั่นพี่มาร์ตินป่ะ” จู่ๆ ไอ้มาวินก็พูดขึ้น
“ไหนๆ” แล้วมีนมันก็เด้งตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที ทั้งๆ ที่นั่งธรรมดาๆ มันก็จะล่วงเก้าอี้อยู่แล้ว
แต่พอลองหันไปมองตามที่ไอ้มาวินบอกก็พบว่าเป็นพี่มาร์ตินจริงๆ เขาเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนสนิทของเขาที่ชื่อปืน ได้ข่าวมาว่าโคตรจะขึ้นชื่อลือชาเรื่องผู้หญิงเลย อาทิตย์นึงเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยกว่ากางเกงในตัวเองอีกมั้ง คือเอาจริงๆ สองคนนี้ไม่น่าจะมาคบกันได้อ่ะ พี่มาร์ตินดูเป็นคนดี๊ดี ส่วนเพื่อนเขาดูเลวๆ ยังไงชอบกล
พี่มาร์ตินนั่งลงที่เคาน์เตอร์บาร์กับเพื่อนของเขา สีหน้าดูเครียดๆ เหมือนคนที่พร้อมร้องไห้ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้
ทะเลาะกับแฟนเหรอ?
“มีน ไปบอกชอบพี่มาร์ตินเลย”
จู่ๆ ฉันก็นึกอะไรบางอย่างได้ก่อนจะหันบอกกับไอ้มีนที่ยืนโอนเอนมองพี่มาร์ตินอยู่ ก็ถ้าพี่มาร์ตินโผล่มาที่นี่ด้วยสีหน้าแบบนั้นในวันครบรอบของเขากับแฟน ถ้าไม่ทะเลาะหรือมีปัญหากับแฟนเขาแล้วจะมีเรื่องอะไร...ถูกป่ะ!
แบบนี้เพื่อนฉันก็มีสิทธิ์ดิ!!
“ได้!”
“ไอ้มีน มึงจริงจัง” ไอ้มาวินถามย้ำ
“เออ! วันนี้แหละ กูไม่เก็บไว้อีกแล้วโว้ย!”
ว่าจบมันก็ลุกเดินออกไปจากโต๊ะเราทันที โดยตรงไปหาพี่มาร์ตินที่นั่งอยู่ที่บาร์ แล้วจับมือพี่มาร์ตินไว้ทันที ฉันกับไอ้มาวินนั่งมองเหตุการณ์ทุกอย่างอย่างลุ้นๆ
พรึบ!
“ขอโทษครับๆ”
แต่แล้วก็มีใครที่ไหนไม่รู้เดินมาชนฉันจนเหล้าในมือหมอนั่นหกลงมาใส่เสื้อผ้าของฉันจนเปียกไปหมด
“มึง กูฝากดูไอ้มีนก่อนนะ เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อน”
“เออๆ ..ไปดีๆ” หลังจากที่มันรับคำฉันก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างเหล้าที่หกเลอะตัวทันที
หลังจากที่ฉันลุกไปล้างเนื้อล้างตัวเสร็จเรียบร้อยฉันก็กำลังจะเดินกลับมาที่โต๊ะ แต่ก็หันไปเห็นไอ้มีนที่กำลังจะถูกพี่มาร์ตินพาไปไหนก็ไม่รู้ แต่ไอ้มาวินก็เข้าไปหาซะก่อน และพามันกลับมาที่โต๊ะ
“อย่าบอกนะว่าภาพตัด” ฉันถามไอ้มาวินขำๆ ก่อนจะหันไปมองเห็นพี่มาร์ตินกับเพื่อนของเขากำลังมองมาที่เรา
“แล้วมันได้บอกมั้ย” ฉันถามเรื่องที่ยุให้มีนไปสารภาพรักพี่มาร์ติน อย่าบอกนะให้ไปสารภาพรัก แต่ดันหลับใส่เค้า
“ไม่รู้ดิ น่าจะมั้ง กูเห็นมันหลับคาอกพี่มาร์ตินไปเลยอ่ะ” ไอ้มาวินตอบกลับมาขำๆ “เดี๋ยวกูพามันกลับไปส่งที่คอนโดมันเอง แล้วมึงอ่ะ จะกลับเลยมั้ย "
“ไม่ดีกว่า เดี๋ยวกูขออยู่ต่ออีกสักหน่อย”
“เคๆ ถึงแล้วโทรมาบอกด้วย”
“ค่า คุณเพื่อน”
หลังจากที่ไอ้มาวินพาไอ้มีนกลับไป ฉันก็นั่งดื่มชิวๆ อยู่คนเดียวที่โต๊ะ ก่อนจะมีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลัง
“พี่นั่งด้วยได้มั้ย?”
พอหันไปมองก็พบว่าเป็นเพื่อนของพี่มาร์ติน คนที่มากับพี่มาร์ตินนั่นแหละ แต่ตอนนี้พี่มาร์ตินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ฉันก็ไม่ได้มอง แล้วทำไมจู่ๆ อีตานี่ถึงมาโผล่อะไรตรงนี้ได้ล่ะ แถมยังถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามฉันอีกต่างหาก
“?”
“เห้ย! ทำไมต้องทำหน้างั้นอ่ะ เราเป็นเพื่อนกับน้องมีนใช่ป่ะ”
“ค่ะ”
“พี่ชื่อปืนนะ อยู่ปี 3 ภาคเดียวกับเรานั่นแหละ”
“แล้วยังไงคะ?”
“พี่ก็แค่อยากมาทำความรู้จักน่ะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาหนุ่มรุ่นพี่
วูบหนึ่งที่ฉันมองเห็นสายตาที่ฉันนึกเกลียดมันมาตลอดสะท้อนออกมาจากดวงตาคู่นั้น
สายตาของคนหลอกลวง…