ประตูลิฟต์เลื่อนเปิดออก เผยให้เห็นโถงกว้างของเพนต์เฮาส์สุดหรูที่ทั้งชั้นมีเพียงห้องเดียว ไฟสีส้มอุ่นจากโคมระย้าส่องลงมากระทบเฟอร์นิเจอร์หรูหรา ราวกับหลุดเข้าไปในโลกอีกใบ เทมก้าวยาว ๆ เข้ามาภายในโดยที่ยังอุ้มพายแนบอก เธอดิ้นไม่หยุด มือเล็กทุบอกเขาแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทันทีที่เทมก้าวเท้าเข้ามา พายรับรู้ได้ทันทีว่าเธอไม่มีทางหนีจากเขาได้ง่าย ๆ
“ปล่อยนะ! ฉันจะกลับห้อง!”
“หึ..แรงเยอะจริงๆ” ริมฝีปากหยักยกยิ้มเย้ยอย่างเจ้าเล่ห์ เขาก้าวไปวางเธอลงบนโซฟาหนังแท้กลางห้องอย่างแรงพอให้เธอสะดุ้ง แต่ก็ยังไม่ถึงกับเจ็บ
“พูดซ้ำอยู่ได้…กลับห้องเหรอ?”
พายรีบยันตัวลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันได้ก้าวหนี แขนแกร่งก็ดันเธอกลับลงไปอีกครั้ง แผ่นหลังบางแนบกับพนักโซฟา ข้อมือทั้งสองถูกตรึงไว้เหนือศีรษะ
“ปล่อยนะ! ถ้าคุณยังไม่หยุด ฉันจะ…”
ยังไม่ทันพูดจบ ริมฝีปากหยักก็ปิดปากเล็กลงอย่างเร่าร้อน จูบที่บุกจู่โจมอย่างไม่มีการขออนุญาต ทำให้เธอตัวแข็งทื่อ ก่อนจะเริ่มสั่นไหวเหมือนจะต้านไม่ไหว
“อย่าทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลย ทำเหมือนไม่เคย!” เทมผงะออกก่อนจะสบถเสียงต่ำ ริมฝีปากหยักกดลงมาครอบครองอีกครั้ง คราวนี้หนักหน่วงและดิบเถื่อนกว่าเดิม ลิ้นหนาต้อนกวาดลึกเข้าไปในโพรงปากเล็กที่หอมหวานชวนให้เขาแทบคลั่ง
เขาจูบหนักขึ้นเรื่อยๆ ลึกขึ้นเรื่อยๆ จนความโกรธของพายแปรเปลี่ยนเป็นความวาบหวามโดยไม่รู้ตัว มือเล็กที่พยายามดันอกเขาออก ค่อยๆ อ่อนแรงลงริมฝีปากหยักบดขยี้ปากเล็กหนักหน่วง ความร้อนแรงแผ่กระจายไปทั่วห้องเหมือนเปลวไฟที่พร้อมจะเผาผลาญทุกอย่างให้ละลาย พายพยายามหันหน้าหนี แต่ถูกมือใหญ่ตรึงแก้มไว้แน่น
“อืออ…ปล่อยสิ!” เสียงอู้อี้ดังลอดออกมา แต่ยิ่งขัดขืนเทมก็ยิ่งบดจูบเบียดลึกขึ้น จนพายแทบหายใจไม่ออก เทมผละออกเพียงเสี้ยววินาที ริมฝีปากยังแตะใกล้จนลมหายใจร้อนๆ ปะทะกัน
“โทษที…แต่ฉันไม่ใช่พระอรหันต์ที่จะทนไหว”
มือใหญ่เลื่อนลงมาลูบไล้ตามเรียวขาอ่อน ลากปลายนิ้วหยาบผ่านผิวเนียนจนพายสั่นสะท้าน ขณะเดียวกันเขาเลิกชายเดรสขึ้นสูงจนเผยผิวขาวร้อนผ่าว
“อย่า…อย่าทำแบบนี้นะ ปล่อยฉันไปเถอะ!” พายเสียงสั่น พยายามบิดตัวหนี แต่กลับยิ่งถูกเขากดตรึงแน่น
เทมก้มลงซุกไซ้ซอกคอ ขบเม้มหนักจนเกิดรอยแดงเข้ม เขาไล่เลื่อนไปตามไหล่ขาวและเนินอกที่เดรสปกปิดไว้ไม่มิด
“อื้มมม หอมไปทั้งตัวขนาดนี้ จะให้หยุดยังไงวะ” เทมสอดมือเข้าไปใต้ผ้าบีบเคล้นทรวงอกนุ่มเต็มกำมือ เสียงหวานครางสะท้านหลุดออกมา แม้จะพยายามกัดริมฝีปากกดไว้
“อ๊ะ…อื้มมม”
“เห็นมั้ย…ร่างกายเธอมันตอบสนองหมดแล้ว อย่ามาปากแข็งไปหน่อยเลย” เทมกระซิบเสียงพร่า ก่อนจะกดริมฝีปากลากไล้ลงต่ำ จูบผ่านร่องอกขาวนวลลงเรื่อย ๆ จนพายตัวเกร็งสะท้าน มือใหญ่เลิกเดรสสั้นออกทางศีรษะในทีเดียว เผยให้เห็นเรือนร่างขาวเนียนที่ยังสั่นระริก
อย่ามองนะ!!
ร่างเล็กพยายามยกแขนกอดอก กลบความอาย มือเล็กปิดเต้านมใหญ่ของตัวเองแทบไม่มิด แต่เทม
กลับจับข้อมือเธอแยกออก กดลงข้างลำตัว
“อย่าปิด…ฉันอยากเห็นทุกส่วนของเธอ” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยหนักแน่น ดวงตาคมกริบมองลงมาด้วยแววหื่นกระหายจนพายตัวชาวูบ เทมโน้มตัวลงริมฝีปากหยักลากไล้ผ่านหน้าท้องแบนราบลงไปถึงจุดอ่อนไหวที่ปิดบังด้วยผ้าชั้นสุดท้าย เขาใช้ปลายนิ้วเกี่ยวมันลงช้า ๆ จนความนุ่มชื้นภายในปรากฏต่อสายตาคม
“สวยชิบหาย ขอชิมหน่อยนะพาย” เทมสบถเสียงต่ำ ขณะที่เขาโน้มหน้าลงบดจูบกลางกลีบกุหลาบน้อยโดยไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว ที่ผ่านมา มีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตเขานับไม่ถ้วน แต่พายเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาทำแบบนี้
“อย่า! อ๊าาาส์…!” ร่างเล็กสะท้านเฮือก ปลายเท้าจิกกับโซฟาหนังแทบขาดใจ ความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วกายจนแทบขาดสติ ปลายลิ้นหนาไล้วน ลากดูดซับทุกหยดหวานราวกับกระหายมานาน มือใหญ่กดสะโพกเล็กไว้ไม่ให้หนี พายร้องครางเสียงหลง น้ำตาคลอที่หางตาทั้งเสียว ทั้งอาย มันเป็นสัมผัสใหม่ที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน
“อ๊าา…พอ…พอแล้วได้มั้ย” ร่างเล็กดิ้นบิดไปมา เทมผละออกมาเพียงเสี้ยววินาที ริมฝีปากเลอะวาวฉ่ำชื้น ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ
“ยังไม่พอ…นี่มันเพิ่งเริ่ม” เขาตอบห้วน ๆ ก่อนจะเลื่อนตัวคร่อมประชิดกลางกายอุ่นที่เปียกชุ่มแล้วสอดนิ้วเรียวเข้าไปอย่างช้าๆ
“เดี๋ยว!!...อ๊ะ!” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง น้ำตาคลอเบ้า ความรู้สึกแน่นตึงทำให้ร่างเล็กเกร็งสะท้าน มือเล็กจิกลงขอบโซฟาทันที เทมกัดกรามแน่นเมื่อสัมผัสถึงความคับแน่นโอบรัดนิ้วเขาจนแทบขยับไม่ได้
“บ้าเอ๊ย…แน่นฉิบหาย” เขาชะงักทันที ดวงตาคมเบิกกว้างเล็กน้อย ริมฝีปากหยักขบแน่นก่อนจะกดเสียงต่ำ
“นี่อย่าบอกนะ…ว่าคือครั้งแรกของเธอ”
พายสะบัดหน้าไม่ตอบ แต่แก้มแดงน้ำตาไหลหยด เธอสั่นไปทั้งตัว แววตาคมกริบสะดุดลงครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงจูบซับน้ำตาอย่างแผ่วเบา เสียงทุ้มพร่าอ่อนลงเล็กน้อย
“เธอรอดมาได้ยังไงพาย!” เทมเอ่ยขึ้น แต่กลับรู้สึกพอใจกับคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างเขาอย่างบอกไม่ถูก
“ชู่ว…ไม่เป็นไรนะ พี่จะเบา ๆ ให้พี่หยุดตอนนี้ไม่ได้แล้ว!!” สรรพนามที่เขาพูดกับเธอ เปลี่ยนไปทันที
เทมค่อยๆ ขยับนิ้วเข้าออกอย่างละมุน เสียงหวานครางสั่นหลุดออกมาเรื่อยๆ จนพายแทบหมดแรง ร่างกายสั่นระริกไปตามแรงที่ค่อย ๆ เร่งจังหวะหนักขึ้น ลึกขึ้น
“ซี๊ดดด…อย่าหนีสิพาย ยิ่งขยับหนี…มันยิ่งรัดแน่น”
เสียงครางสั่นพร่าของพายผสมกับเสียงทุ้มต่ำของเทม ทำให้บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความเร่าร้อนที่ไม่มีทางหวนกลับ เทมถอนมือที่อยู่ในตัวเธอออก เขารีบแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างรวดเร็ว ก่อนถอดเข็มขัดกับกางเกงออกในคราวเดียว เพราะความบีบรัดของพายมันยิ่งทำให้เขาอยากเข้าไปในตัวเธอ ร่างสูงเปลือยเปล่าเผยให้เห็นความแข็งแกร่งชูชันอย่างน่าหวาดหวั่น พายเบิกตากว้าง ใบหน้าแดงจัดส่ายหัวแรง ๆ
“ไม่นะ…ม...มันใหญ่แบบนั้น…จะเอาเข้ามาได้ไง!”
เทมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ดวงตาคมเข้มวาววับ ร่างสูงคร่อมทับลงมาอีกครั้ง กักร่างเล็กไว้ใต้เงาของเขา
“ลองดู ว่ามันจะเข้าไปได้หรือเปล่า พี่ขอเอาสดนะพาย พี่จะเป็นคนแรกของเธอเอง”
เทมไมรอคำตอบ เขาจรดปลายความแข็งแกร่งเข้าหากลีบกุหลาบน้อยชุ่มฉ่ำ เขาค่อย ๆ กดดันเข้าไปทีละนิด
“อ๊ะ เจ็บ! พายเจ็บ…อ๊าาา…!” พายสะดุ้งเฮือก น้ำตาไหลพราก ร่างเล็กเกร็งแน่นจนเขาขยับแทบไม่ได้ เทมกัดกรามแน่น เสียงพร่าแตกดังข้างหู
“แม่งเอ้ย…แน่นชิบหาย! เจ็บนิดหนึ่งนะพาย แล้วมันจะเสียว”
เขาก้มจูบซับน้ำตาที่หางตา ซุกไซ้ปลอบโยนเพื่อให้เธอผ่อนคลายลง ทั้งที่เอวหนายังกดดันเข้าไปเรื่อยๆ
“ไม่ร้องนะ พี่จะเบา ๆ แล้วพี่จะทำให้พายลืมความเจ็บไปให้หมด”
ในที่สุด เทมก็กดเข้าไปจนสุด ความอุ่นแน่นโอบรัดจนแทบขาดสติทั้งสองฝ่าย
กรึ๊บบบบบ!! เสียงเนื้อเยื่อบางๆ ฉีกขาด
“กรี๊ดดดดด/อ๊าาาาา!” พายกรี๊ดร้องเสียงหลง ปลายเท้าจิกกับโซฟาแน่น ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั้งตัว
เทมฝังหน้าเข้ากับซอกคอ สูดดมความหอมหวานที่ทำให้เขาแทบคลั่ง เขากระซิบเสียงพร่า
“เห็นมั๊ย..พี่บอกแล้วมันเข้าได้”
“มันเจ็บ…พายเกลียดพี่!” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยปนสะอื้น ดวงตากลมโตพร่าเลือนด้วยหยดน้ำใส เทมก้มลงจูบซับแก้มนั้นเบาๆ เขาซุกไซ้ซับน้ำตาด้วยริมฝีปากหยัก เสียงทุ้มพร่าเอ่ยอ่อนลงผิดจากเดิม
“เกลียดก็ได้…แต่พี่จะทำให้พายจำคืนนี้ไปทั้งชีวิต”