EP.4 ชัดกว่าคนอื่นNC+
1654 คำ
เทมค่อย ๆ ขยับเอวหนาเนิบช้า อ่อนโยนกว่าที่เคยเป็น เขาก้มมองจุดเชื่อมต่อระหว่างเขากับเธอ แก่นกายใหญ่ที่ขยับเข้าออก มีเลือดจาง ๆ ติดออกมา ร่างเล็กเกร็งสะท้าน แต่ทุกแรงขยับกลับกวาดความเจ็บออกทีละน้อย แทนที่ด้วยความร้อนวาบแผ่ซ่านไปทั่ว
ปึก ปึก ปึก
“อ๊ะ อ่ะ อ๊าส์” เสียงหวานหลุดรอดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ พายกัดริมฝีปากแน่น พยายามกลั้นเสียง แต่ยิ่งเทมขยับลึกขึ้น ความเสียวแปลกใหม่ก็ยิ่งก่อตัวขึ้น
“ดีมาก…ผ่อนคลายพาย” เทมกระซิบเสียงพร่า มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กเบา ๆ อย่างปลอบโยน ขณะเอวหนายังคงขยับเป็นจังหวะเนิบนาบ ร่างเล็กเริ่มสั่นระริก ความแน่นเกร็งคลายลงช้า ๆ แทนที่ด้วยความอุ่นชื้นที่ทำให้พายสะท้านไปทั้งตัว
“อ๊าา พาย..ไม่ไหว” เธอครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ปลายเล็บจิกแผ่นหลังกว้างของเทมแน่น
เทมยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหู
“ใช่!..แบบนั้นแหละ เสียวแล้วใช่มั๊ย”
เทมเริ่มเร่งจังหวะขึ้นทีละน้อย แรงกระแทกที่หนักแน่นสอดประสานกับเสียงครางหวานที่ดังขึ้นถี่เรื่อย ๆ จนห้องเพนต์เฮาส์หรูสะท้อนเพียงเสียงของทั้งคู่ จังหวะที่เร่งขึ้นทุกที ร่างสูงอัดกระแทกลึกจนพายตัวสั่นสะท้าน เสียงหวานครางกระเส่าพร่าเล็ดลอดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“อ๊ะ อ๊ะ อ่ะ / ปึก ปึก ปึก”
เทมก้มลงซุกไซ้ซอกคอ ดูดเม้มแรงพอทิ้งรอยแดงชัดขึ้นอีกครั้ง เสียงทุ้มพร่าต่ำเอ่ยขึ้น
“เสียวก็ครางชื่อพี่ออกมาดัง ๆ พาย”
“ไม่..ไม่เอา อ๊าส์! อ๊ะ” ร่างเล็กส่ายหน้าทั้งอาย ทั้งสั่น แต่ยิ่งปฏิเสธ เสียงครางก็ยิ่งหลุดออกมาหนักกว่าเดิม
เทมกัดกรามแน่น เร่งจังหวะกระแทกแรงขึ้นจนโซฟาหนังสะเทือน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสอดประสานกับเสียงครางหวานที่ดังสะท้อนทั่วห้อง
“อ๊าา…อ๊ะ…เท…พี่เทมมม!”
สิ้นเสียงนั้น ดวงตาคมกริบก็วาววับด้วยความพอใจ ริมฝีปากหยักยกยิ้มกวน
“ดีมาก…แบบนั้นแหละ เด็กดีของพี่”
เขากดกระแทกเข้าออกหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม ขณะที่พายตัวสั่นอยู่ใต้ร่าง เสียงครวญครางเรียกชื่อเทมออกมาอย่างห้ามไม่อยู่อีกต่อไป
เทมไม่คิดจะหยุดอยู่แค่นี้ เขาจับข้อมือเล็กของพายดึงให้ลุกขึ้นจากโซฟาทั้งที่แก่นกายยังอยู่ในตัวเธอ แม้พายจะอ่อนแรงจนแทบทรุด แต่เขาก็ช้อนตัวเธอขึ้นอีกครั้ง ขาเล็กเกี่ยวรอบสะโพกสอบอัตโนมัติ พายยกแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบรอบคอเทมทันที
“จะ…จะทำอะไรอีก!” เสียงหวานสั่นเครือ ดวงตากลมสั่นระริก แก้มแดงร้อนผ่าว
เทมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ เอียงหน้ามากระซิบข้างหู
“พี่จะพาไปที่เสียวกว่านี้…วิวสวยกว่าตรงนี้เยอะ”
ประตูกระจกบานใหญ่ถูกผลักออก ลมกลางคืนพัดแรงปะทะร่างกายเปลือยเปล่า เสียงเมืองกรุงยามค่ำคืนก้องอยู่เบื้องล่าง แสงไฟระยิบระยับเต็มสายตา เทมวางร่างเล็กพิงราวระเบียงสูง ดวงตาคมกริบฉายแววตื่นเต้นจัดจ้าน
“ดูสิพาย…คืนนี้ทั้งกรุงเทพอยู่ใต้เท้าเรา”
“ไม่…อ๊ะ! อย่าทำตรงนี้!…เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะ อ๊าาาา!” เสียงหวานขาดห้วงเมื่อเทมกระแทกแก่นกายเข้ามาอีกครั้ง ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก มือทั้งสองรีบคว้าราวเหล็กไว้แน่น
“หึ…ไม่มีใครเห็นหรอก มีแต่พาย…ที่เห็นทุกอย่างชัดกว่าคนอื่น”
เสียงกระแทกดังสอดประสานกับสายลมยามค่ำคืน ความเร่าร้อนปนหวาดเสียวทำให้พายสั่นไปทั้งตัว ทั้งใบหน้าแดงจัด เสียงครางพร่าหลุดออกมาไม่ขาดสาย
“อ๊าาา…อ๊ะ…พี่เทมมม!”
“ดีมาก…เรียกชื่อพี่ดังๆ ไม่มีใครได้ยินพาย”
เทมกระแทกสะโพกแรงขึ้นเรื่อยๆ ทุกแรงกระแทกสอดลึกจนพายแทบทรงตัวไม่อยู่ ร่างเล็กเกร็งสะท้าน เทมจับเอวเล็กพลิกให้หันหน้าออกไปทางระเบียง แสงไฟนับพันจากตึกสูงเบื้องหน้าแต่งแต้มท้องฟ้ายามค่ำคืน พายตัวขนลุกซู่เมื่อลมเย็น ๆ กระทบผิวหน้า มือเล็กคว้าราวเหล็กแน่นเพราะขาแทบไม่มีแรงยืน
“ดูสิพาย…คืนนี้ทั้งเมืองอยู่ตรงหน้าพายเลย แต่จำไว้ว่าคนที่อยู่ข้างหลังพาย ต้องเป็นพี่แค่คนเดียว!”
เสียงทุ้มพร่าเอ่ยเป็นนัย อย่างกับบอกให้เธอรู้ว่าต่อจากนี้ไปเธอจะเป็นของเขาแค่คนเดียว ก่อนที่สะโพกแข็งแรงจะกระแทกเข้ามาจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก
ปรึก ปรึก ปรึก
“อ๊ะ…อ๊าาาา!” เสียงครางหวานหลุดออกมาพร้อมกับร่างที่สั่นสะท้าน สะโพกกลมเด้งส่ายตามแรงกระแทกอย่างห้ามไม่อยู่ เทมกัดกรามแน่น ดวงตาคมวาวด้วยแรงปรารถนา มือใหญ่ขยำสะโพกกลมแน่นเต็มกำมือ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาสอดเข้าจับเต้านมอวบที่กระเพื่อมตามแรงกระแทก เขาบีบเคล้นแรงจนร่างเล็กเผลอครางเสียงหลง
“อ๊าาา! ไม่…พี่เทม…มันเสียววว!”
“พี่ก็เสียวพาย เสียวหัวชิบหาย แม่งเอ้ยโครตมันเลยพาย!!”
“ซี๊ดดด…แน่นจนพี่แทบจะแตกอยู่แล้ว”
เทมกัดกรามแน่น ร่างสูงเร่งจังหวะถี่ขึ้น เสียงกระแทกดังถี่สะท้อนก้องกลางคืน ร่างเล็กสะท้านแรงทุกครั้งที่เขาตอกอัดลึกเข้ามา สะโพกกลมเด้งรับโดยไม่รู้ตัว พายน้ำตาคลอพร่า แต่แววตาเต็มไปด้วยความวาบหวามเกินจะทน
“อ๊าาาาาาาา!! พี่เทม!!” คำเรียกนั้นยิ่งทำให้เทมแทบขาดสติ จนในที่สุด ร่างเล็กก็เกร็งกระตุก ปลดปล่อยออกมาพร้อมกับแรงกระแทกลึกสุดท้ายของเทม ความปวดหนึบแล่นมาที่ปลายหัวหยัก
“โธ่เว้ยยย…พายยย! พี่ก็ทนไม่ไหวแล้ว” เทมกัดกรามแน่น ก่อนปลดปล่อยตามเธอไปในห้วงเดียวกัน ร่างสูงกดแก่นกายเข้าลึกสุด น้ำกรามขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในตัวพาย ความร้อนวาบทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนในตัว เทมกดหน้าอกแนบแผ่นหลังพายไว้แน่น เขาซุกไซ้ลงที่หลังคอขาวเนียนขณะที่ยังหอบหายใจร้อนแรง
เพนต์เฮาส์หรูบนชั้นสูงสุดเหลือเพียงเสียงลมหายใจสั่นพร่าของทั้งคู่ ท่ามกลางวิวกลางคืนที่พร่างพราวด้วยแสงไฟ ทั้งความเจ็บ ทั้งความหวาน ทั้งความเสียว ทุกอย่างหลอมรวมกัน เทมสูดหายใจลึก ก่อนจะช้อนตัวพายขึ้นแนบอกอย่างง่ายดาย
“อ๊ะ จะ…จะทำอะไรอีกคะ พายไม่ไหวแล้ว” พายเอ่ยเสียงแผ่ว สายตาพร่ามัวเต็มไปด้วยความอ่อนล้า
“พี่ไม่ได้จะทำอะไร แค่จะพาเข้าไปนอน” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยชิดใบหู พลางกดจูบเบา ๆ ที่ขมับ เทมก้าวพาพายเข้ามาภายในห้องนอนหรูหราที่ปิดกั้นไว้จากทุกสายตา ห้องนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่สุด ที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนก้าวเข้ามาได้
เทมวางร่างเล็กลงบนเตียงกว้างอย่างแผ่วเบา ผ้าปูสีเข้มตัดกับผิวขาวเนียนจนเขาต้องหยุดมอง ดวงตาคมที่เคยเต็มไปด้วยความดิบเถื่อน กลับอ่อนลงอย่างน่าประหลาด
เขาดึงผ้าห่มคลุมตัวให้พาย ก่อนจะเอนตัวลงนอนข้าง ๆ แขนแกร่งโอบรั้งเอวเล็กเข้ามากอดแนบอก ริมฝีปากกดจูบซับเบา ๆ ที่หน้าผากอีกครั้ง
“พักเถอะ..คืนนี้หนูเหนื่อยพอแล้ว” เสียงทุ้มเอ่ยอ่อนโยนกว่าที่เคย
พายหลับตาลงช้า ๆ น้ำตาหยดเล็ก ๆ ยังติดอยู่ที่หางตา แต่หัวใจกลับเต้นแรงแปลกประหลาด ราวกับไม่ใช่เพราะความเจ็บเพียงอย่างเดียวอีกต่อไป
ไม่นานเสียงหายใจของพายก็สม่ำเสมอ เป็นสัญญาณว่าเธอหลับลึกแน่นอน เทมนั่งมองอยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาคมเข้มที่มักมีแต่แววเจ้าชู้กลับอ่อนลงอย่างน่าประหลาด เขาเอนตัวเล็กน้อย เอื้อมมือเกลี่ยเส้นผมที่ปรกแก้มพายออกเบา ๆ ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มจาง ๆ
“ดื้อจริงๆ…แต่ก็น่ารักชิบหาย” เขาพึมพำเสียงเบา ๆ
เทมค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงด้วยจังหวะที่เงียบที่สุด เขาก้าวออกจากห้องไปยังโซฟาด้านนอกอย่างไม่เร่งรีบ
สายตาคมกวาดมองไปยังกระเป๋าสะพายใบเล็กของพายที่วางอยู่ เขาโน้มตัวลง หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา นิ้วเรียวยาวกดบันทึกเบอร์โทรของตัวเองไว้ในชื่อที่เรียบง่าย “Tem”
จากนั้นเขากดโทรออกเพียงครั้งเดียว เสียงสั่นเบา ๆ จากโทรศัพท์ตัวเองในกระเป๋ากางเกงเป็นเครื่องยืนยันว่าเบอร์ของเธออยู่ในรายชื่อของเขาแล้ว
เทมเหลือบตามองไปทางประตูห้องนอนที่เปิดแง้มไว้นิด ๆ แววตาคมเข้มของชายหนุ่มเปลี่ยนจากอ่อนโยนเป็นนิ่งเย็นอย่างคุ้นเคย ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มบาง ก่อนจะเปิดลิ้นชักข้างโซฟา
เทมหยิบบัตร Black Card สีดำด้านสะท้อนแสงไฟออกมา เขาหมุนมันเล่นระหว่างปลายนิ้วอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหย่อนใส่ช่องเล็ก ๆ ในกระเป๋าสตางค์ของพายที่อยู่ในกระเป๋าสะพายของเธออย่างแผ่วเบา
เทมเดินกลับไปเอนตัวลงข้างพายอีกครั้ง แขนแกร่งพาดหลวม ๆ ที่เอวบางอย่างนุ่มนวล ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้มขณะกระซิบชิดเส้นผมเธอเบา ๆ
“อยากหนีจากพี่นักใช่ไหม...งั้นพี่จะผูกเธอไว้เอง”
รอยยิ้มบาง ๆ ของเจ้าพ่อปาร์ตี้ยกขึ้น ท่ามกลางความเงียบของคืนที่เร่าร้อน ชายผู้ที่ภายนอกเหมือนเพลย์บอยเจ้าสำราญ แต่ในตอนนี้ เขากลับจะทำทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงคนหนึ่ง อยู่ในโลกของเขาเพียงคนเดียว
- ผู้เขียน
