EP2
1026 คำ
เสียงหญิงสาวเอ่ยขึ้น ในขณะที่เฟียสยังคงก้มหน้ามองจานอาหารในมือ และเมื่อเงยหน้าขึ้น พบกับหญิงสาวหน้าตาสะสวย หุ่นดี เธอเข้ามาในเวลาร้านใกล้ปิด เขาหยิบเมนูก่อนชี้ไปที่เมนูแนะนำ
“อ่อ มีกุ้งหรือเปล่าค่ะ พอดีแพ้กุ้งค่ะ”
“เชฟพูดไม่ได้ครับลูกค้า เมนูนี้ไม่มีกุ้ง ลองทานดูครับ เดี๋ยวเชฟจะจัดให้เลย”
พนักงานคนนึงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวเริ่มถามเยอะขึ้น
“อ่อ ขอโทษค่ะ พอดีไม่ทราบ เพิ่งมาครั้งแรก ฉันชื่อมีญ่านะ คุณชื่ออะไร”
เฟียสชี้ไปที่ป้ายชื่อบนหน้าอก ก่อนหญิงสาวจะยิ้มกว้างให้แล้วนั่งรออาหารจากชายหนุ่ม
ไม่นานอาหารพร้อมเสิร์ฟลงตรงหน้าของหญิงสาว เวลานี้ในร้านแทบไม่มีลูกค้าเพราะถึงเวลาปิด เหลือเพียงแค่มีญ่าที่ยังคงนั่งกินอาหารอยู่ลำพังกับเฟียสที่ยืนทดลองเมนูใหม่ที่หน้าเตาเท่านั้น
“คุณทำอาหารอร่อยมากเลยนะ แล้วนั่นคุณทำอะไรอยู่ น่าตาสวยเชียว”
มีญ่าเอ่ยถามเฟียสขึ้น เขาค่อยๆส่งจานที่เสร็จเรียบร้อยวางต่อหน้าหญิงสาว
“ให้ฉันชิมหรอ? ไม่ตายใช่มั้ย”
“ล้อเล่นๆ ทำหน้าเครียดไปได้ เดี๋ยวฉันชิมแล้วจะคอมเม้นให้นะ”
มีญ่าตักอาหารเข้าปาก ก่อนจะยกนิ้วให้ชายหนุ่มบ่งบอกว่ามันอร่อยมาก เฟียสมองหน้าหญิงสาวก่อนกดยิ้มบางๆเมื่อเธอทำท่าเอ่ยชมขึ้น
“ฉันอิ่มแล้ว ไว้พรุ่งนี้จะมาใช้บริการใหม่นะ อร่อยมากเลย ฉันไปล่ะ”
หญิงสาวมนุษย์สัมพันธ์ดีแบบมีญ่า ไปที่ไหนก็ได้เพื่อนไปทุกที่ เพราะความเข้ากับคนง่าย หลังจากออกจากร้านอาหารมา เธอก็ขับรถตรงกลับบ้านไปในทันที
หลังจากปิดร้าน ลูกน้องภายในร้านต่างทยอยกันกลับ จะมีเพียงแค่เฟียสเท่านั้น ที่ยังคงทดลองทำเมนูใหม่อยู่คนเดียวเงียบๆ
“ผู้หญิงคนเมื่อกี้เธอสวยมากเลยเนอะพี่ อย่างกับดาราเลย ตอนแรกที่ผมเห็นผมนึกว่าเธอเป็นดาราซะอีก” เสียงลูกน้องในร้านที่กำลังเตรียมตัวกลับเอ่ยขึ้น
“ดูเธอจะสนใจคุยกับพี่นะผมว่า พี่ก็หล่อขนาดนี้ ไม่ลองจีบเธอดูหน่อยล่ะพี่ ไหนๆก็โสด พี่เอาแต่อยู่กับงานทั้งวัน”
เฟียสยิ้มบางๆก่อนส่ายหน้าแล้วหันกลับมาสนใจจานอาหารตรงหน้าต่อ
“ผมล่ะเสียดายความหล่อพี่จริงๆ ไม่ใช้ความหล่อให้เป็นประโยชน์เลยนะครับพี่เนี่ย .. ผมกลับแล้วนะ เจอกันพรุ่งนี้ครับพี่”
ลูกน้องคนสุดท้ายเดินออกจากร้านไป เฟียสคิดวนอยู่ในหัวว่า นานแค่ไหนแล้ว ที่เขาไม่ได้ให้เวลากับตัวเองบ้าง ชีวิตในแต่ล่ะวันอยู่แต่ที่ร้าน อยู่แต่กับอาหาร ในเวลาห้าทุ่มเฟียสปิดร้าน ก่อนขับรถกลับเข้าคอนโด ในมือพรางเข้าเว็บไซต์ของร้าน ทุกครั้งที่ลูกค้าเข้าร้าน จะมีการเช็คอินให้เสมอ เข้าล็อกอินเข้าระบบหลังบ้านที่ใช้จัดการเว็บไซต์ก่อนจะเลื่อนหาแอคเขาน์ของใครบางคน จนกระทั่งเจอเข้า
เธอเช็คอินผ่านอิสตราแกรม ชายหนุ่มค่อยๆกดมือถือของตัวเองเพื่อเข้าอินสตาแกรมของหญิงสาวที่มาเป็นลูกค้าคนสุดท้ายของร้าน
สายตาคมของชายหนุ่มจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ที่แสดงรูปภาพของหญิงสาวที่ถ่ายในที่ต่างๆโพสเอาไว้ เขายอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆคนนึง ถ้าดูจากรูปภาพ เธอดูเป็นผู้หญิงร้าย แรงๆมากเลยทีเดียว แต่ฟังจากการพูดคุยของเธอที่เจอกันที่ร้าน เธอกลับดูบอบบางน่ารักขัดกับลุคของเธอซะจริงๆ ชายหนุ่มคลี่ยิ้มบางๆเมื่อมองภาพถ่ายของเธออย่างลืมตัว เพียงแค่เขาเพิ่งเจอเธอครั้งแรก ก็เหมือนมีบางอย่างดึงความสนใจของเขาให้มองเธอจนต้องกลับมาส่องอินสตาแกรมของเธอ เพียงไม่นาน ชายหนุ่มวางโทรศัพท์ลงก่อนคลี่ยิ้มบางๆ พรางคว้าผ้าขนหนูพันรอบเอวแกร่งเดินเข้าไปอาบน้ำ ก่อนเข้านอนในคืนนี้
ติ้ง ข้อความ..
ในช่วงเช้าขณะที่เฟียสกำลังซ้อมมวยกับกระสอบทรายภายในคอนโดจนร่างกายเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสียงข้อความในมือถือก็ดังขึ้น ชายหนุ่มค่อยๆเดินมาคว้าโทรศัพท์ขึ้นดู ปรากฏว่าเป็นไดเรคแมสเซจของอินสตาแกรมดังขึ้น เมื่อเปิดดูชายหนุ่มถึงกับเบิกตากว้างเพราะมันมาจากแอคเขาน์ของหญิงสาวที่เขาเข้าไปดูรูปเธอเมื่อคืน
Mia(Mia.mayaV)
?Mia : สวัสดีค่ะ
?Mia : รูปอาหารที่คุณทำ ถ่ายลงไว้ หน้าทานมากเลยนะคะ
?Fiest : ขอบคุณครับ คุณจำได้เหรอว่าผมเป็นใคร
? Mia : จำได้ค่ะ เห็นกดถูกใจเมื่อคืน เลยรู้ค่ะ
อ่อ สงสัยว่าเขาคงเผลอไปกดถูกใจรูปของเธอเข้าตอนที่ดูรูปของเธอเมื่อคืนแน่ๆ
?Mia : วันนี้เจอกันนะคะ ฉันจะแวะไปกินมื้อกลางวันฝีมือคุณ
เฟียส บาร์แอนด์บริตโต้
“พี่เฟียส ทำไมยิ้มบ่อยจังพี่วันนี้ อารมณ์ดีอะไรมาหรือเปล่า”
ลูกน้องในร้านพากันเอ่ยแซวขึ้น เฟียสได้แต่ยิ้มเบาๆและลงมือทำอาหารต่อเท่านั้น
“สงสัยเมื่อคืนฝันดีซิพี่ แล้วพี่เตรียมอะไรครับ ไม่เคยเห็นพี่ทำเลย”
เฟียสยิ้มพรางยกมือสื่อภาษา ลูกน้องภายในร้านทุกคนเข้าใจภาษามืออย่างดีเพราะแต่ล่ะคนอยู่กับเฟียสมากว่าสองปีขึ้นทั้งนั้น มันจึงทำให้ทุกคนชินกับภาษาที่เฟียสใช้
“อ่อ เตรียมเมนูพิเศษ แต่ พี่เตรียมให้ใครอ่ะ”
“สวัสดีค่ะ”
เสียงมีญ่าที่เพิ่งเดินเข้าร้านมาในช่วง11โมงเอ่ยทักขึ้น ก่อนจะเดินมานั่งที่บาร์พรางวางกระเป๋าลง นั่นเรียกความสนใจจากลูกน้องของเฟียสกันทั้งร้าน
- ผู้เขียน
