“พุดขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”
สาวน้อยบอกเบาๆ ถอยหลังไปจะกลับเข้าห้อง แต่ต้องร้องอุทาน หน้าตื่น เมื่อร่างสูงใหญ่ตามเธอเข้ามาด้วย ไฟในห้องดับพรึบเพราะฝีมือของเขา
“คุณเข้ม! ทะ...ทำอะไรคะ”
“นอนไง มาสิ ไหนว่าง่วงแล้ว”
“คุณเข้มไปนอนห้องตัวเองสิ”
“นอนห้องนี้ก็เหมือนกันนั่นแหละ อย่าเรื่องมาก” เสียงห้าวเข้มดังเหนือกระหม่อมบาง ก่อนที่ร่างของพุดแก้วจะถูกดันไปที่เตียง
โรมรันเดินไปเปิดหน้าต่าง ลมเย็นๆ พัดวูบเข้ามาในห้อง ไร่พฤกษ์พนาอยู่กลางหุบเขา ทำให้อากาศดีตลอดทั้งปี แม้จะอยู่ภาคอีสานที่ว่ากันว่าร้อนกว่าทุกภาค กลางวันอาจจะมีร้อนบ้างเป็นธรรมดา พอตกกลางคืน อากาศเย็นสบาย รอบๆ บ้านพักมีต้นไม้สูงใหญ่ให้ร่มเงาจึงมีความเย็นและร่มรื่นเป็นพิเศษ ชายหนุ่มจึงไม่คิดติดเครื่องปรับอากาศ บ้านของเขาก็ยังคงเป็นบ้านสมัยเก่าที่ก่อสร้างจากไม้ หากโละเอาไม้มาขายคงได้ราคาดี เพราะราคาไม้ในปัจจุบันนั้นสูงเอาเรื่อง
ชายหนุ่มชอบ
