02
564 คำ
ฝืดด~
เสียงประตูรถถูกเปิดออก และพวกเหล่าแฟนคลับก็มองไปยังข้างใน ซึ่งมันมีแต่ความว่างเปล่า อย่างที่ซุ้ยได้บอกจริงๆ
“แต่เราก็ยังคงยืนยันค่ะ ว่าจะไม่กลับ จนกว่าจะได้เจอตอง” เหล่าแฟนคลับยังคงยืนก้าง เพื่อรอคอยที่จะเจอกับตอง พวกเธอยังไม่ยอมที่จะเคลื่อนย้ายไปไหน นอกจากปักหลักที่นี่
“พี่รู้ไหมคะ ว่าการเจอตัวของตองมันยากขนาดไหน การที่เขามาเดินในร้านอาหารแบบนี่ มันเรียกว่าเป็นบุญกุศลของเรามากเลยค่ะ เพราะเวลาเขาทำงานเสร็จ เขาก็ชอบหายตัวเขากลีบเมฆทุกที เวลาที่ละค่ะ ที่เราจะสามารถอัพสเตตัสให้โซเซียลได้รับรู้กันเสียที ว่าพวกเราได้เจอกับเจ้าชาย”
“นั้นน้องก็รอไปเถอะค่ะ เพราะพี่ก็รอตองเขาเหมือนกัน” ซุ้ยเกย์ร่างใหญ่ เดินวนมาที่หน้ารถ ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาตอง
(“ว่าไงบ้างพี่”) ไม่นานปลายสายก็รับโทรศัพท์
“กลุ่มแฟนคลับกลุ่มนี่ของแก ทำไมน่ากลัวขนาดนี่ย่ะ แกห้ามกลับมาที่นี่เด็ดขาดเลยนะ พยายามหาทางกลับบ้านไปก่อน แล้วพรุ่งนี่เช้าพี่จะไปรับเราที่บ้าน”
(“ขนาดนั้นเลยหรอพี่”)
“กลับให้เนียนที่สุดเท่าที่จะเนียนได้นะ ห้ามให้พวกนี่รู้แหล่งกลบด้านแกเด็ดขาด ชีวิตแกได้หาไม่แน่ๆ อุสาไปสร้างบ้านในหุบเขา คราวนี่หายนะได้มาเยือนของจริง เขาจะไม่ตามแค่แก แต่คงจะตามเหล่าพี่น้องแกด้วย”
(“นั้นพี่ซุ้ย เรียกร้องความสนใจพวกเขาก่อนนะ”)
“ย่ะ!”
หลังจากที่เธอวางสายจากตอง เธอก็เดินมายิ้มแย้มให้กับกลุ่มแฟนคลับกลุ่มนี่ ก่อนจะชวนพวกเธอคุย เพราะการที่ตองจะออกมาจากซอกตึก ก็ต้องผ่านกลุ่มนี่จากทางด้านหลัง ถ้ามีใครสักคนหันหลังมาละก็ จบแน่ๆ
“เอาละค่ะน้องๆ ได้ดูละครเรื่องใหม่ของตองกันไหมคะเนี่ย”
“ดูสิค่ะ ตองเล่นเป็นมาเฟีย แล้วหล่อมากมายกายกองเลยละค่ะ ตอนนี่อยากเป็นเมียมาเฟียกันทุกคน” ตองค่อยๆ ก้าวเท้าออกมาจากซอกตึก อย่างช้าๆ ในขณะที่เจ้ซุ้ยก็พยายามที่จะชวนกลุ่มแฟนคลับคุยกันอย่างสนุก
ติ๊งงง~ ติ๊งงง ~
“โอ้! ไอ้พี่ต้น จะโทรมาทำอะไรตอนนี่!” พอเสียงโทรศัพท์ของเขาดังเท่านั้นแหละ สายตาทุกคู่ก็มองมาทางเขาทันที เขายืนนิ่งก่อนจะกดรับโทรศัพท์จากปลายสาย
(“ดูตัวเป็นไงวะไอ้ตอง ยังสบายดีนะมึง”)
“ไม่เลยพี่”
(“ทำไมว่ะ”)
“พี่ฟังเองละกัน”
กรี๊ดดด~ ตองง~
เขารีบเอาผ้าพันคอมาอำพรางใบหน้าเขาทันที ก่อนจะรีบวิ่งออกจากจุดนั้นอย่างไร้จุดหมาย ยิ่งวิ่งออกมาเท่าไร ก็เหมือนกับมีผู้คนเริ่มเห็นเขามากขึ้น จากกลุ่มแฟนคลับกลุ่มเล็ก ก็กลายเป็นกลุ่มคนที่ใหญ่ขึ้นมาถนัดตา มันไม่มีแม้แต่ทางที่ให้เขาจะหลบซ่อนตัวได้เลย นอกจากวิ่งตรงไปอย่างเดียว และหาที่หลบก็เท่านั้น
- ผู้เขียน
