07
688 คำ
Rr…Rr…
(“ไอ้ตอง มึงจะให้ป๋าโทรมาต่อว่ากูไปถึงไหนวะ มึงนี่เหมือนไอ้เต้ไม่มีผิด ทำไมถึงหนีการดูตัว”) เขากดรับโทรศัพท์ นั้นคือเสียงจากพี่ชายคนโตของเขา ด้วยความที่พ่อของเขามักจะไปอยู่บ้าน ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่ญี่ปุ่นเสียมากกว่า ต้นเลยต้องมาดูแลน้องๆ แทน
“ผมไม่ใช่คนธรรมดานะพี่ ผมไม่ได้หนีนะ แต่ผมโดนแฟนคลับตามก็เท่านั้น ยังไงช่วยนัดฝั่งนั้นใหม่ด้วยแล้วกัน”
(“พวกมึงนี่ทำความเดือดร้อนให้กูจริงๆ ลูกกูก็คลอดแล้ว มึงยังจะให้กูมาวิ่งตามดูแลพวกมึงอีกหรือไง”)
“น่าพี่ ช่วยอีกทีก็แล้วกัน”
(“เออๆ คราวนี้ห้ามเบี้ยวนะมึง”) ต่อให้ต้นจะต่อว่าน้องชายเขาขนาดไหน แต่เขาก็ต้องช่วยน้องชายตัวเองอยู่ดี พี่ชายดีเด่น
“รับทราบครับ”
ติ๊ด! ตองกดวางสายโทรศัพท์ ก่อนจะหันมาคุยธุระกับเจ๊ซุ้ยต่อ
“แล้วจะเอายังไงต่อค่ะเนี้ย พี่ปวดหัวกับน้องตองมากๆ แล้วนะ” เจ๊ซุ้ยทำหน้าเหนื่อยใจ เธอทำท่าทางงอนเล็กๆ จนตองเห็นท่าทางแบบนั้น เขาก็โผล่กอดเจ๊ซุ้ยผู้จัดการของเขา
“โถ่~ เจ๊ซุ้ย ผมรักเจ๊จะตายไป ไม่มีใครดูแลผมดีเท่าเจ๊อีกแล้วนะ” เขากำลังอ้อนเจ๊ซุ้ย ให้ใจอ่อน ซึ่ง เจ๊ซุ้ยเองก็ไม่เคยที่จะโกธรเด็กตัวเองลง เธอรักเด็กทุกคนเหมือนกับลูกตัวเองทั้งนั้น โดยเฉพาะตอง ที่เป็นมือหนึ่งของเธอ
“พรุ่งนี้บอกกองถ่าย ว่าผมจะไปช้าหน่อยได้ไหมครับ” เขาเงยหน้าขึ้นมาอ้อนเจ๊ซุ้ย สายตายังคงออดอ้อนให้เจ๊ซุ้ยใจอ่อน และยังคงกอดเจ๊ซุ้ยไม่ปล่อย
“พรุ่งนี้เป็นวันปิดกล้อง เจ็ต้องโดนผู้กำกับต่อว่าแน่ๆ”
“นะครับ” ยังคงอ้อน เธอไม่เคยปฏิเสธตองได้เลย เพราะสายตาที่น่าเอ็นดูของเด็กคนนี้ ต่อให้ทำผิดสักกี่ครั้ง เธอก็ยอมอยู่ดี
“เจ๊ปฏิเสธลูกอ้อนน้องตองไม่ได้สักที”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด หลังจากเจ๊ซุ้ยมาส่งเขาที่คอนโด ตองกดรหัสเข้าห้องของตัวเอง ช่วงนี้เขามีถ่ายละคร กลับก็ดึกดื่น เขาเลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน เลยมาซื้อคอนโดอยู่เพื่อความสะดวกของตัวเอง พอเดินเข้ามาในห้อง เขาทำการเปิดไฟ เปิดทีวี เขาก็ต้องยิ้มทันที เพราะภาพที่อยู่ในทีวี มันคือฟ้าผู้หญิงที่เขาชอบ เธอกำลังถือลิปสติกด้วยความสดใส ทำหน้าตาน่ารัก ยิ่งตอนที่ลิปสติกกำลังถูกบรรจงทาที่ริมฝีปากของเธอ เป็นช่วงจังหวะที่กล้องซูมไปที่ปากเธอพอดี ริมฝีปากชมพูระเรื่อ ริมฝีปากกระจับและเรียวบาง ลิปสติกสีแดงกำลังปาดลงไปที่ริมฝีปากของเธอ สายตาเขามองริมฝีนั้นด้วยความเสน่หา
“ผมจะขโมยริมฝีปากของคุณให้ได้เลย”
เขายิ้มและนึกถึงวันเก่าๆ ทำยังไงได้ละ ก็เธอเขามาขโมยหัวใจเขา ตั้งแต่อายุ หกขวบแล้วนี้ ต่อให้เธอจะไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นกับเขาก็ตาม แต่เขาก็จะพยายามเพื่อให้เธอ มาสานความฝันในวัยเด็กของเขาให้สำเร็จ
ตองค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าตัวเองออก เขาเหนื่อยมาทั้งวัน มันถึงเวลาแล้วละ ที่เขาจะต้องชำระร่างกายตัวเอง ที่วิ่งหอบเหงื่อเพื่อหนีแฟนคลับ เขาเปิดประตูห้องน้ำ และลงไปแช่ในอ่างเพื่อความสบายตัว เขาจัดการทุกอย่างเสร็จ เขาก็มาแต่งตัว และทุ้มตัวเองเข้านอน แม้กระทั่งตอนจะนอน ใบหน้าสวยของฟ้าก็ยังมาลอยอยู่ในหัวสมองเขา เขาเอาใบหน้าฟุบกับหมอน กลิ้งใบหน้าตัวเองไปมา ด้วยความเขิน
“ทำไมถึงทำให้ผมปั่นป่วนได้ขนาดนี่กัน” มันคือจุดเริ่มต้นของความทรงจำในวัยเด็ก ที่ต่อให้ผ่านมากี่ปี ก็ไม่มีทาง ที่จะล้างความจำของเขาได้เลย ฟ้าผู้หญิงคนนั้น ที่ขโมยหัวใจของเขาไป
…..
…
..
- ผู้เขียน
