12
418 คำ
อีกด้าน...
“เ**กอล์ฟ ฟ้าเล่นละครไม่เป็นหรอกค่ะ” ฟ้า อิฐ และเ**กอล์ฟ กำลังนั่งอ่านบทที่บริษัทมีเดียส่งมาให้พวกเขา
“แต่เจ๊ตกลงไปแล้ว ยังไงน้องฟ้าก็ต้องเล่น แล้วไม่ต้องกลัวเลยน้องฟ้า น้องอิฐก็อยู่ด้วย” พวกเขากำลังนั่งคุยกันในบ้านส่วนตัวของเด็กในสังกัด อิฐคว้าบทละครของตัวเองเข้าไปดู
“เ**กอล์ฟทำไมผมไม่ใช่พระเอก” บทของอิฐก็คือตัวร้าย ซึ่งตอนแรก เขาก็คิดว่าตัวเองจะต้องได้เล่นเป็นพระเอกคู่กับฟ้าแน่ๆ
“โทษทีน้องอิฐ เจ๊พยายามพูดกับบริษัทเขาให้แล้ว แต่เขาไม่ยอม จริงๆ อิฐต้องเล่นเป็นเพื่อนพระเอกด้วยซ้ำ แต่เจ๊ก็พยายามเถียง มันก็เลยมีบทอิฐแทรกมาด้วย ซึ่งตอนแรกมันไม่มี” เ**กอล์ฟพยายามพูดเกลี้ยกล่อมอิฐ
“ก็ยังดีกว่าบทเพื่อนพระเอกก็แล้วกัน อย่างน้อยผมก็มีฉากเลิฟซีนกับฟ้า” อิฐพูดแล้วยิ้มมุมปาก เมื่อเขาได้ลองอ่านบทตัวเอง แต่พอฟ้าได้อ่านบทตัวเองเท่านั้นแหละ เธอก็โวยวายทันที
“เ**กอล์ฟ ฟ้าเล่นไม่ได้หรอกค่ะ นางเอกหื่นขนาดเนี่ย ฟ้าทำไม่ได้หรอก” เธอหน้าเสียทันที ที่ได้อ่านบทตัวเอง
“แล้วใครเป็นพระเอกละครับ” อิฐถามขึ้น
“ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน น่าจะเป็นคนดังอยู่เหมือนกัน เพราะต้องมาดันฟ้าด้วย” เ**กอล์ฟตอบอิฐไป
“อย่ากังวลเลยฟ้า หัดต่อบทกับพี่ก่อนก็ได้” อิฐมาแตะบ่าของฟ้าอย่างถือวิสาสะ แต่เธอก็กังวลไม่น้อยเลยละ กับการเล่นละครเรื่องแรกของเธอ
ฉันขอเ**กอล์ฟกลับมาที่บ้าน เพราะหลังจากตัวเองได้เป็นเด็กในสังกัดของเ**กอล์ฟ ฉันก็เหมือนต้องย้ายสำมโนครัวไปอยู่กับเ**กอล์ฟเลย ฉันค่อนข้างกังวลกับงานตัวเองชิ้นนี้ เพราะมันไม่ใช่งานที่ฉันถนัดเอาเสียเลย ถ้าให้ไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำ ยังดูง่ายเสียมากกว่าอีก แถมบทที่ฉันได้รับ มีแต่นางเอกที่ต้องรุกพระเอกตลอด ฉันยิ่งทำไม่ได้เข้าไปใหญ่ แค่ชื่อเรื่อง ก็อยากจะบ้าแล้ว ‘ช่วยด้วยครับ แฟนผมหื่น’ ฉันทำไม่ได้หรอกนะ ที่ต้องไปปลุกปล้ำพระเอกขนาดนั้น ฉันเดินหน้าตาระห้อยเข้ามาในบ้านตัวเอง
- ผู้เขียน
