ตอนที่9.กวินตาตัวแม่ตัวมัม
1483 คำ
กวินตาไม่มีเวลาเอียงอาย กระต่ายสาวยั่วสายตานักเล่น ทุกโต๊ะที่เดินผ่าน จวบจนซุปเปอร์ไวเซอร์นำไปที่โต๊ะvip ของวันนี้
เควินยังจับจ้องที่เรียวขามีเส่ห์ ถูกปกปิดด้วยถุงน่องสีดำ ดูแล้วเซ็กซี่จนเลือดในกายเดือดพล่าน หูกระต่ายน่ารักพลิ้วไหวไปมาตามแรงเดิน
เขากวักมือเสี่ยวตงให้เข้ามาใกล้ เพ่งสายตาไปที่เซียนพนัน ชาวฮ่องกงที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม พร้อมจะโกงได้ทุกเมื่อ มากับลูกน้องสามสี่คนนั่งประจำที่ Table game จิบกาแฟสีหน้าเยือกเย็น เจ้าของชิปกองโตสีสวย ที่หอบเงินมาเล่นครั้งนี้เพื่อมาถล่มคาสิโนของเควินให้ราบคาบ
"เหวินเฉียงครับบอส"
"คนของเราล่ะพร้อมหรือยัง"
เสี่ยวตงพยักหน้า "พร้อมแล้วครับบอส"
เควิน...ในเมื่อคาสิโนของเขาใสสะอาดขนาดนี้ เซียนพนันจึงต่างอยากมาถล่มให้ราบคาบ กวาดเงินกลับบ้านให้สาแก่ใจ
แต่ถ้าเขาเปิดคาสิโนเพื่อเสียอย่างนั้น คงนอนกกสาวๆอยู่บนเกาะส่วนตัวของเขา ไม่ดีกว่าเหรอ...
ด้านกวินตาตื่นเต้นมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ลงสนาม ซ้ำร้ายยังรับบทเป็นเจ้ามือ อยู่ท่ามกลางเซียนพนัน จึงต้องใช้สมาธิให้มากๆ พนมมือไหว้นึกถึงหลวงพ่อที่เคารพเรียกความมั่นใจ
"พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหนูด้วยนะคะ"
ขณะที่กำลังจะถึงโต๊ะจำเป็นต้องเดินผ่านเควิน แบบช่วยไม่ได้ พยายามที่จะไม่สบตาเขา ไม่อยากผ่านก็ต้องผ่าน มือบางถูกมือหนารวบไว้ เขาอยากให้กำลังใจหญิงสาว
"คุณโฟมไม่ต้องตื่นเต้นนะ ผมจะอยู่ตรงนี้"
กวินตาพยักหน้า ไม่สนใจมือหนาที่เกาะกุม มุ่งเน้นไปที่เกมมากกว่า เขาคงกลัวทำเธอทำคาสิโนของเขาเจ๊งล่ะมั้งจึงพูดว่า
"ค่ะคุณเควินไม่ต้องห่วง"
แต่เขายังมีแก่ใจซักถาม เห็นใจกับอุณหภูมิในห้องที่เย็นเฉียบ
"หนาวหรือเปล่า"
กวินตาเชิดหน้า เพราะเขาให้เธอใส่ชุดนี้เองนะ แล้วจะมาถามทำไมให้เสียอารมณ์ เขาไม่รู้หรือไงว่าเธอขี้หนาวขนาดไหน ดีที่ยังมีถุงน่องพอช่วยได้บ้าง
"หนาวสิคะหนาวมาก แต่คุณให้โฟมใส่โฟมก็จะใส่"
เควินเขาผิดเอง...
มาเฟียหนุ่มได้แต่มองตามร่างบางเดินจากไป พร้อมกับมือนุ่มที่หลุดลอย สายตาไม่รักดีจับจ้องไปที่สะโพกสวยไม่วางตา อยากได้ก็อยากได้ แต่เขาจะเอาแต่ใจไม่ได้ รู้อยู่แก่ใจว่าหญิงสาวเหมือนคนอื่นซะที่ไหน
ลูกนายทหาร จิตใจเด็ดเดี่ยว ไม่ยอมแพ้ให้กับโชคชะตาแบบนี้เขาชอบ...
@Table game
กวินตาทักทายผู้เล่นทั้งหมดเจ็ดคน ด้วยความเป็นมิตร ดึงดูดสมาธินักพนัน ด้วยชุดวาบหวิวของเควิน นั่งเก้าอี้ตรงกลางซ่อนเรียวขาไว้ใต้โต๊ะ อกอวบกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจ เรียวแขนน่าจับเคลียร์มือทั้งสองข้างหน้าหลัง
เพื่อความบริสุทธ์ใจ นิ้วเรียวเริ่มเช็คและกรีดไพ่ เอาเข้าเครื่องสับไพ่แล้วใส่กล่องไพ่รูปร่างคล้ายรองเท้า(ชูว์) ทุกลีลาล้วนทำให้นักพนันมองตามตาไม่กระพริบ
เธอนึกในใจว่า ไม่มีใครรวยเพราะการพนัน แต่วันนี้เธอจะพิสูจน์ว่า ระหว่างคาสิโนกับผู้เล่น ใครจะเหนือกว่ากัน ดึงไพ่ออกจากชูว์แจก Player ด้วยความรวดเร็วครบทั้งสองใบ ไวเสียจนมองตามไม่ทัน
เควินยืนกอดอก สีหน้าเคร่งเครียด หวังว่าหญิงสาวน่าจะเอาอยู่ คาสิโนของเขาอยู่ในมือเธอแล้ว
เหวินเฉียง วางมือบนโต๊ะ รับไพ่จากดีลเลอร์สาวสวย ยกยิ้มที่มุมปากแบบคนเจ้าเล่ห์ ร้สึกมีความหวังว่าวันนี้ เขาจะโกยเงินจนแบกกลับห้องไม่ไหว แง้มดูแต้มที่มุมไพ่ ใบหน้านิ่งเก็บอาการ 5 แต้มบัดซบสิ้นดี
กวินตาดูแต้มของเธอบ้าง อยากยิ้มแต่ยิ้มไม่ได้ แบบนี้เขาเรียกป๊อกหรือเปล่า9แต้มสวยๆของเธอ ผายมือซักถามแต่ละคน เหวินเฉียงเรียกไพ่เป็นคนแรก หญิงสาวดึงไพ่จากกล่องชูว์ซ้ายมือแล้วส่ง
บรรยากาศเคร่งเครียดอยู่พอสมควร Player วางชิปเดิมพันแล้วเปิดไพ่ เกมนี้เจ้ามือกินรอบโต๊ะ เป็นที่น่าพอใจของเควิน เหวินเฉียง โยนไพ่ให้ดีลเลอร์เสียอาการ วันนี้ไม่ง่ายเสียแล้ว โดนกินตั้งแต่เกมแรกแบบนี้
เควิน แทบอยากจะออกไปตักเตือน มารยาทแบบนี้ไม่ควรทำ คาสิโนของเขาเป็นสากลแล้ว ไม่ใช่บ่อนผิดกฎหมายทั่วไปซะที่ไหน นึกเห็นใจหญิงสาวขึ้นมา
แต่กวินตาสงบนิ่งตั้งสมาธิแน่วแน่ พูดคุยเสียงหวานรื่นหู เรียกชิปนับชิปอย่างชำนาญ
"โฟมคุณต้องผ่านมันไปให้ได้นะ"
ชิปมากมายกองอยู่หน้ากวินตา เธอรวบมันไว้ในกล่อง เรียงแยกตามสีเป็นระเบียบ แล้วเริ่มเกมใหม่อีกครั้งหนึ่งชั่วโมงผ่านไป กวินตาได้พักยี่สิบนาที สับเปลี่ยนกับดีลเลอร์อีกคนที่เข้ามารับช่วงต่อ เหวินเฉียง แพ้ราบคาบวันนี้อาจไม่ใช่วันดีของเขา ที่ควรหยุดก็ต้องหยุด ที่ควรหมอบก็ต้องหมอบ
เมื่อชิปกองโตหายวับในพริบตา ย้ายข้างไปกองอยู่ที่ฝั่งเจ้ามือ เขาควรขึ้นห้องพักเรียกพนักงานมานวดผ่อนคลาย
พรุ่งนี้เขาจะเริ่มใหม่อีกครั้ง....
"นึกว่าจะแน่"
เควินเดินออกจากมุมสังเกตการณ์ สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง เดินออกไปต้อนรับกวินตา ถอดสูทคลุมไหล่บางให้ความอบอุ่น
"ไงคุณ..."
กวินตากระชับเสื้อสูท รีบเดินเข้าห้องพักพนักงานแบบเร่งรีบ ตอนนี้ปวดท้องเข้าห้องน้ำ เพราะแอร์ที่หนาวเย็นจนอยากจับไข้
เควินรีบเดินตาม ด้วยความเป็นห่วง "คุณโอเคหรือเปล่า"
"ฉันปวดฉี่คุณไม่ต้องตามมานะ"
ชายหนุ่มเสยผมสั้นแก้เขิน มองตามร่างบางหายเข้าไปในห้องน้ำหญิง จึงเตรียมอาหารว่างไว้รอเพื่อเอาใจ เธอคือตัวเงินตัวทองชั้นดี ที่พกพาโชคมาด้วยแบบเหนือชั้น ดวงดีเสียจนหยิบจับอะไรก็ดีไปหมด
เขาจะต้องเอาใจเธอให้มาก เควินหมายมั่นปั้นมือ นั่งกอดอกใช้ส้อมจิ้มไส้กรอกเข้าปาก ยิ้มเปิดเผยอีกครั้งเมื่อหญิงสาวออกมา
หญิงสาวกำลังหิวพอดี นั่งลงที่เก้าอี้จัดการกับอาหารบนโต๊ะ
"ของโฟมใช่ไหมคะ"
เขาพยักหน้า "ของคุณ"
แต่กวินตาที่หนาวเข้ากระดูก อยากจะถามเขา
"ทำไมแอร์เย็นจังคะลดอีกไม่ได้เหรอคะ"
เขาตอบสีหน้าเย็นชา "เปิดแอร์ให้มันเย็น ถ้าหนาวนักเล่นจะได้เสียสมาธิ"
กวินตาค้อนเขา ริมฝีปากขยับทันทีเมื่อรู้คำตอบ แผดเสียงใส่เขา
"ฉันนี่แหละที่เสียสมาธิ คุณให้ฉันใส่ชุดบ้าอะไรหนาวจะตาย"
เควินสะอึกนิดหน่อย จับจ้องไปที่อกอวบเย้ายวนตาพูดว่า
"คุณอยากได้แบบไหน เปิดบนปิดล่างหรือว่าปิดล่างเปิดบน"
@ห้องพักพนักงานหญิง
อาคารหอพักหญิงชั้น5 เกิดความวุ่นวาย เมื่อเปลวไฟปริศนาลุกพรึ่บแบบไม่มีสาเหตุ ดีที่แม่บ้านทำความสะอา ดเก็บขยะอยู่แถวนั้นพอดิบพอดี
"ไฟไหม้...ไฟไหม้"
จากนั้นเสียงร้องตะโกนโหวกเหวก สัญญาณไฟไหม้ดังกึกก้อง พร้อมกับหน่วยดับเพลิง ที่ได้รับแต่งตั้งทำงานรวดเร็ว ห้อง529ห้องต้นเพลิง เสียหายเกือบห้าสิบเปอร์เซ็นต์ เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวถูกขนออกมากองไว้หน้าห้อง เตียงนอนเสียหาย น้ำไฟถูกตัดเดี๋ยวนั้น สภาพภายในเละเทะไม่มีชิ้นดี
เสี่ยวตงกระหืดกระหอบเมื่อได้รับแจ้งเหตุ รีบรายงานที่ข้างหูเควิน
"บอสครับ...ห้องคุณกวินตาไฟไหม้"
เควินเหลือบมองคนที่เอาแต่กิน นึกเห็นใจอยู่บ้าง ก็พอดีกับสายตาที่มีแต่คำถามสบตากับเขา
"มีอะไรคะเกี่ยวกับฉันหรือเปล่า"
"ห้องคุณไฟไหม้"
กวินตายังไม่อยากเชื่อหูตนเอง มันจะเป็นไปได้ยังไง จะมีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกถามเขาอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ
"คุณจะบอกว่าห้องฉันไฟไหม้"
"อืม..."
กวินตานึกถึงข้าวของที่เธอเพิ่งได้มา ถึงแม้ว่าเควินจะจ่ายเงินให้แต่ก็อดเสียดายไม่ได้อยู่ดี ลุกพรวดพราดก้าวขาออกจากห้องทันที ทั้งชุดบันนี่แบบนั้น
เควินลุกตาม พยายามยื้อมือบางไว้
"เดี๋ยวสิคุณรอผมด้วย"
เขาสบตากับบอดี้การ์ดคู่ใจ “ที่ห้องเตรียมไว้หรือยัง”
"ครับบอสไม่ต้องห่วง"
- ผู้เขียน
