ในงานฉลองวันคล้ายวันเกิดครบอายุสิบหกปีของเอมิกาเมื่อแปดปีก่อน หลังจากอัมพรเสียชีวิต อมรรับอัจฉรามาอยู่ด้วย มาอยู่ได้เพียงหนึ่งสัปดาห์ก็ถึงงานวันเกิดของเอมิกา อมรจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนเล็กในโรงแรมแห่งหนึ่งบนถนนสุขุมวิท เอมิกาชักชวนเพื่อนร่วมชั้นเรียนและเพื่อนสนิทที่คบกันตั้งแต่ชั้นอนุบาลสองคนคือ รัตนามณีกับชาติชายมาร่วมงานด้วย รัตนามณีมากับพี่สาวที่เอมิกาก็ให้ความสนิทสนมด้วย ทว่าชาติชายมากับเพื่อนข้างบ้านที่มีอายุมากกว่าเขาสี่ปีชื่อเด่นชัย
ภายในงานอัจฉราได้พบกับเด่นชัย ฝ่ายชายถูกใจอัจฉราตั้งแต่แรกเห็น และเดินหน้าจีบหล่อนตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ในขณะนั้นอัจฉรากำลังศึกษาคณะแพทย์ศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ความบังเอิญเกิดขึ้นเมื่อเด่นชัยเรียนอยู่มหาลัยแม่โจ้ จังหวัดเชียงใหม่เช่นกัน ส่งผลให้ทั้งคู่เกิดความสนิทสนมในระยะเวลาอันรวดเร็ว อัจฉราหลงรักเด่นชัยจนหมดใจ
ภาพลักษณ์ภายนอกที่เด่นชัยสร้างขึ้นเป็นภาพลวงตา เขาไม่ได้นิสัยดี จิตใจอ่อนโยนเหมือนที่ใครหลายคนเข้าใจ เด่นชัยมีรูปกายเป็นทรัพย์ หล่อ สมาร์ทและดูดี จึงมีสตรีหลายวัยให้ความสนใจ ในขณะที่คบหาอัจฉราเป็นแฟน เด่นชัยก็มีหญิงสาวทั้งสาวและตกพุ่มม่ายเป็นกิ๊ก รวมถึงสาวประเภทสองที่แปลงเพศเรียบร้อยนามว่า แพนตี้ คนที่จุดชนวนเรื่องเลวร้าย
เด่นชัยแพ้ความดี ความน่ารัก มองโลกในแง่ดีและความสดใสของอัจฉรา จากเดิมที่จะปอกลอกและหลอกฟันเปลี่ยนไป เขากลับรักหล่อนจากใจจริง คิดไว้ว่าเมื่อเรียนจบ เขาจะเลิกกับผู้หญิงที่ให้ความสนับสนุนตนเรื่องเงิน แต่นั่นเป็นเพียงแค่ความคิด เมื่อแพนตี้ สาวประเภทสองที่หลงรักเขามาก มีความหึงหวงแรงกล้ารู้เรื่องนี้ แพนตี้สั่งให้เขาเลิกกับอัจฉรา
คราแรกเด่นชัยไม่ยอม ทว่าก็เกิดเรื่องกับพี่ชายตนที่ต้องใช้เงินนับล้านบาทในการแก้ปัญหา ครั้นจะไม่หาก็ให้พี่ชายก็ไม่ได้ เป็นเพราะมารดาขอร้องทั้งน้ำตา เด่นชัยจึงต้องหาเงินจำนวนนี้ในระยะเวลาสามวัน ซึ่งคนที่ยื่นมือเข้าช่วยเหลือในทันทีที่รู้ข่าวคือ แพนตี้ แต่ต้องมีข้อแม้ว่า ต้องเลิกกับอัจฉรา เด่นชัยตอบตกลงเพราะต้องการเงิน
เด่นชัยทำตัวเหมือนเลิกกับอัจฉรา เขาห่างคนรักตบตาแพนตี้ด้วยการบอกอัจฉราว่า ช่วงนี้อาจไม่ได้มาหาเนื่องจากต้องกลับกรุงเทพไปดูแลมารดาที่ป่วย อัจฉราหลงเชื่อ ตั้งใจว่าจะไปกรุงเทพกับเขาด้วย แต่ก็ทำตามใจไม่ได้เนื่องจากติดเรียน ทั้งสองติดต่อกันทางโทรศัพท์และแอพพลิเคชั่นไลน์ ความมาแตกในวันหนึ่ง วันที่เด่นชัยเข้าห้องน้ำแล้วข้อความไลน์เด้งขึ้นมา แพนตี้ถือวิสาสะเปิดอ่านข้อความ และไล่อ่านข้อความที่เด่นชัยลืมลบ แพนตี้จึงรู้ความจริง แพนตี้โกรธเด่นชัย และแค้นอัจฉรา แพนตี้จึงคิดแผนกำจัดอัจฉราไปให้พ้นเส้นทางรักของตน
แพนตี้เป็นคนรักแรงเกลียดแรง แน่นอนว่าหากหล่อนไม่พอใจใคร คนนั้นจะไม่ปลอดภัยในชีวิต ทว่าหล่อนกลับรักเด่นชัยมาก มากจนไม่กล้าทำอะไรเด่นชัย หวยจึงมาตกที่อัจฉรา แต่งานนี้มันจะสะใจมากยิ่งขึ้น หากอัจฉราจะต้องจบชีวิตลงด้วยฝีมือของเด่นชัย แพนตี้จึงขู่เด่นชัยว่า หากไม่ทำตามที่หล่อนบอก หล่อนจะฆ่าเด่นชัย ก่อนที่เด่นชัยจะตาย หล่อนจะทำให้ครอบครัวของเขาพินาศด้วย เด่นชัยจำยอมทำตามที่แพนตี้สั่ง
เด่นชัยหลอกล่อให้อัจฉรามาพบตนที่ห้องพักแห่งหนึ่งกลางเมืองเชียงใหม่ อ้างว่าห้องพักแห่งนี้เป็นห้องพักใหม่ที่ตนเพิ่งเข้ามาอยู่ อัจฉรารักและไว้ใจเด่นชัยจึงหลงเชื่อ
เมื่ออัจฉราไปถึงห้องพักห้องนั้น หล่อนกลับไม่พบคนรักตามนัดหมาย แต่ได้พบกับชายวัยรุ่นจำนวนสามคน อัจฉราถูกกระชากลากถูเข้าไปในห้อง ก่อนที่ชายสามคนนั้นจะลงมือข่มขืนอัจฉรา ด้วยความตกใจสุดขีด บวกกับความกลัวเต็มพิกัด หล่อนกรีดร้องออกมาดังลั่นเมื่อเสื้อผ้าถูกกระชากติดมือชายทั้งสาม ก่อนที่อัจฉราจะหมดสติในวินาทีต่อมา
พอฟื้นคืนสติ อัจฉราก็ไม่เหมือนเดิม หญิงสาวผู้น่าสงสารอยู่ในโลกที่จะไม่มีใครทำร้ายหล่อนได้ หัวสมองหล่อนว่างเปล่า ไม่มีความคิดอ่านใดใด จำใครไม่ได้แม้แต่พ่อแท้ๆ บางครั้งอัจฉราก็กรีดร้อง ตัวสั่นงันงกด้วยความหวาดกลัว ใช้มือขัดตัวแรงๆ เสมือนกับว่ากำลังลบรอยคราบความอัปยศออกไปจากร่างกาย วิ่งออกจากบ้านเพราะกลัวคนรอบกาย บ่อยครั้งที่อมรกับคนในบ้านต้องวิ่งไล่จับ ก่อนที่อมรจะตัดสินใจพาอัจฉรามาอยู่ในโรงพยาบาลดวงลัดดา เพื่อรักษาอาการอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
“โธ่ ลูกพ่อ ไม่น่าเลยลูก”
อมรกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาสงสารชะตาชีวิตของบุตรสาวคนโตที่ไม่ได้เลี้ยงดูสักเท่าไหร่ เนื่องจากอัจฉราอยู่กับอัมพรตั้งแต่เกิด เขาแค่ส่งค่าเลี้ยงดูให้ทุกเดือนไม่เคยขาด ไปหาลูกบ้างแต่ก็ไม่บ่อย แม้ว่าจะห่างเหินกันด้วยระยะทาง ทว่าความรักก็ไม่เคยขาด นับตั้งแต่เกิดเรื่องร้ายกับอัจฉรา เขาก็โทษตัวเองที่ดูแลหล่อนไม่ดีพอ ขอโทษต่อดวงวิญญาณของอัมพรด้วยเช่นกัน
โสภากับเอมิกาไม่มีคำใดเอ่ย ทั้งคู่กอดและร้องไห้ในอ้อมแขนของกันและกัน ความรู้สึกของทั้งคู่ไม่ต่างกับอมร มีความเสียใจและสงสารอัจฉราท่วมท้นในจิตใจ
เงินที่หามาได้แล้วตั้งใจว่าจะไปใช้จ่ายในบริษัท ก็ต้องเบียดมารับผิดชอบในเรื่องที่อัจฉราก่อ แต่อมรยอมเสียเนื่องจาก อัจฉราไม่รู้ตัวว่าทำอะไร อีกทั้งเขาเป็นพ่อ มีหน้าที่ดูแลลูกและรับผิดชอบทุกการกระทำที่อัจฉราก่อขึ้นโดยไม่รู้ตัว