ซ่อนรอยสวาท

บทที่ 2 ตามถึงบ้าน 1

เธอจะยอมทิ้งโอกาสที่จะได้ปรับความเข้าใจอยู่ใกล้ชิดกับลูกชายหรือ?

มิทิราเฝ้าถามตัวเองแบบเดียวกับที่อดีตสามีเคยถามซ้ำไปซ้ำมา ในใจกลัดกลุ้มแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ใจนึกอยากเจอลูก แต่ไม่อยากไปร่วมงาน เพราะรู้ดีว่าถ้าไปก็รังแต่จะกลายเป็นเรื่องตลกที่น่าสมเพชในสายตาของผู้คน เธอไม่รู้ว่าศิรธัชมีจุดประสงค์อะไร แต่แน่ใจว่าคงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเธอ พวกเขาเคยรวมหัวกันหลอกใช้เธอมาแล้วครั้งหนึ่ง...

เธอจะไม่ให้มันเกิดขึ้นซ้ำรอยอีกครั้ง!

เมื่อห้าปีก่อนเธอยังไร้เดียงสา จึงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคน เธอรู้ว่าศิรธัชเคยถูกวางตัวให้เป็นคู่หมายของชนัญชิดามาก่อน แต่ไม่รู้ว่าหล่อนมีปัญหาผนังมดลูกบางตั้งท้องยาก ตระกูลเกียรติสราญของฝ่ายแม่เลี้ยงมีลูกสาวเพียงคนเดียว แต่ไม่อยากเสียการเกี่ยวดองกับตระกูลปุญญภิวัฒน์ จึงบีบบังคับพ่อของเธอที่เป็นลูกเขยแต่งเข้ามาเกลี่ยกล่อมเธอให้ยอมแต่งงานกับศิรธัชแทน

เธอที่ไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังก็หลงยินดี เพราะมีใจชอบพอเขาตั้งแต่แรกพบหน้าอยู่แล้ว จึงตกปากรับคำอย่างง่ายดาย ใช้ชีวิตคู่เป็นสามีภรรยากับเขาอย่างราบรื่นมาปีกว่าๆ เธอทำตัวเป็นภรรยาที่รู้ความ ปรนนิบัติดูแลสามีอย่างใส่ใจ มอบหัวใจให้เขาไปจนหมด ยังทนเจ็บทนลำบากคลอดลูกชายที่น่ารักให้เขาด้วยความเต็มใจ

แต่สุดท้าย...เธอได้อะไรล่ะ?

เธอกลับได้รู้ความจริงจากปากศิรธัชในวันที่ขอหย่าว่าตัวเองเป็นแค่ ‘ตัวแทน’ ของพี่สาวต่างสายเลือด

ตำแหน่งคู่หมั้นและว่าที่ภรรยาไม่เคยเปลี่ยนมือจาก ‘ชนัญชิดา’ ส่วนเธอเป็นได้แค่แม่ที่อุ้มท้องลูกของเขาเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกรักผูกพัน และไม่มีความหมายมากหรือน้อยไปกว่านั้น พอหมดประโยชน์เธอก็ถูกพวกเขาสองครอบครัวเฉดหัวทิ้งด้วยการยัดข้อหาว่ามีชู้

ตอนนี้ศิรธัชกลับมาบอกให้เธอไปร่วมงานหมั้นของพวกเขา ยังคิดจะให้เธอพัวพันกลายเป็นมือที่สามไร้ยางอายที่ผู้คนก่นด่า ถูกเหยียบย่ำจนเงยหน้าสู้ใครไม่ได้อีก ที่เขาทำไม่ใช่เพราะยังมีเยื่อใยต่อกันหลงเหลืออยู่ เพียงแค่ต้องการระบายอารมณ์อยากจะเห็นเธอจนตรอก

ขอแค่ทำให้เธอเป็นทุกข์ เขาก็มีความสุขแล้วใช่ไหม?

มิทิราถอนหายใจหน่วงหนัก ในใจยังคงลังเล รู้ทั้งรู้ว่าข้อเสนอของเขาคือกับดัก แต่เหยื่อที่ใช้ล่อนั้นช่างหวานหอมเกินกว่าที่เธอจะปฏิเสธได้

เอเธนส์ลูกแม่...

ได้พบหน้ากันคราวก่อน ความโหยหาก็ยิ่งเพิ่มขึ้นทวีคูณ เธอเอาแต่เฝ้าคิดถึงลูกชายแทบทุกลมหายใจ อยากอยู่ใกล้แกให้มากกว่านี้ มองลูกให้ชัดๆ เต็มตาว่าโตขึ้นมากแค่ไหนแล้ว มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างนับจากวันที่เราจากกัน อยากจะรู้ทุกเรื่องราวทุกความเป็นไปของลูกน้อย

แต่ทุกอย่างคงเป็นได้แค่สิ่งที่คิด...

หากเธอไม่ยอมไปงานหมั้นพ่อของลูก และที่น่าปวดใจยิ่งกว่าคือเธอไม่มีโอกาสรู้เลยว่าจะบังเอิญโชคดีได้พบหน้าลูกชายอีกเมื่อไร

“ใจลอยจนไม่เป็นอันทำงานแบบนี้ คิดอะไรอยู่ หรือว่าคิดถึงฉัน”

มิทิราสะดุ้งสุดตัว หันขวับไปมองคนที่เดินเข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง ยิ่งเห็นศิรธัชยิ้มเยาะ เธอยิ่งมั่นใจว่าเขาตั้งใจจะแกล้งให้เธอตกใจจนหัวใจวายตาย

เขาจะได้แก้แค้นสำเร็จ!

หญิงสาวเม้มปาก เขามีสิทธ์อะไรมาโกรธแค้นเธอ เธอเป็นผู้บริสุทธิ์มาตั้งแต่ต้น เธอต่างหากที่ตกเป็นเหยื่อโดนพวกเขากระทำ

มิทิรานึกชังขี้หน้าอยากจะอ้าปากด่าเขาให้ม้วนเสื่อกลับบ้าน แต่ยังกัดปากยั้งใจเอาไว้ทัน เห็นแก่หน้าเจ้านาย เธอที่เป็นแค่ลูกจ้างจะมาทะเลาะกับแขกก็ดูจะไม่ใช่ที่ อีกอย่างศิรธัชก็ไม่ใช่คนเรียบง่าย เขาเจ้าคิดเจ้าแค้นขนาดนี้ ขืนเปิดช่องก็ไม่รู้ว่าจะเล่นงานเธอยังไงบ้าง ลำพังเธอตัวคนเดียวคงไม่เท่าไร เพราะเป็นแค่มดที่เขาจะบี้ให้ตายง่ายยิ่งกว่าการหายใจ แต่มาดามแอลและเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ จะพลอยลำบากกันไปหมดนี่น่ะสิ

“ไม่ทราบว่าคุณลูกค้ามีอะไรจะให้ทางร้านรับใช้คะ” มิทิราค้อมศีรษะส่งยิ้มการค้า