น็อกซ์ :
“นายบ้าไปแล้วหรือไง?” ฉันพูดพร้อมกับหันหลังให้ ความโกรธทำให้หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินข้อเสนอที่ไม่น่าฟังแบบนั้น แต่แทนที่เขาจะเงียบ เขากลับพูดต่อด้วยน้ำเสียงดังขึ้น
“ถ้านายไม่อยากรับความช่วยเหลือจากฉัน มันก็เรื่องของนาย แต่ที่ฉันเสนอไป เพราะคิดว่านายคงมีเรื่องสำคัญจริงๆ ถึงได้อยากคุยกับลูเซียขนาดนั้น แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่ งั้นก็ลืมข้อเสนอของฉันไปซะ”
ฉันหันกลับมามองเขาด้วยสายตาแข็งกร้าว “พูดตรงๆ ฉันไม่เข้าใจเลยว่านายทำงานในแล็บเดียวกับลูเซียได้ยังไง คนแบบนายที่ไร้ความสามารถ มีแต่จะทำให้คนอื่นลำบาก แถมยังเอาแต่ฉวยโอกาสตลอดเวลา”
ฟิลิโปยักไหล่ด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้าน “ไม่รู้ว่าฉันควรถือว่านั่นเป็นคำชม หรือคำดูถูกดีนะ เพราะนายบรรยายตัวฉันได้เป๊ะเลย พี่เขยเก่า”
“นายมันน่ารังเกียจ” ฉันพูดผ่านไรฟัน
“อ้าว ใจเย็นสิ ฉันจะถือว่านั่นคือคำพูดที่นายไม่ได้ตั้งใจ ฉันจะลืมมันไป และให้โอกาสนายอีกครั
