“ตกลงว่าหนูอยากย้ายหรือไม่อยากย้ายนะคะลูก นุ่มนิ่ม ได้ยินที่แม่ถามไหมคะ”
“คะ?” เด็กที่อีกไม่นานก็จะบรรลุนิติภาวะแล้วหยุดใช้มือเกลี่ยแก้วนมอุ่นตรงหน้า ยามมารดานั้นถามย้ำกับตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง เป็นสุดสัปดาห์ที่เธอต้องกลับมาอยู่บ้านอย่างเลี่ยงไม่ได้เมื่อบิดาติดธุระที่ต่างจังหวัด ส่วนพี่ชายก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะดูท่าแล้วอีกฝ่ายก็คงจะเริ่มงานเยอะจนไม่มีเวลาขยับตัวไปไหน
“แม่ถามว่าตกลงหนูอยากจะย้ายออกมาอยู่กับเพื่อนใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ เพราะอยู่กับพี่อัยย์นานไปหนูก็เกรงใจพี่เขา อีกอย่างอยู่กับเพื่อนคงจะสบายใจมากกว่า มีอะไรก็สามารถปรึกษากันได้เลยค่ะ”
“โอเค แม่เข้าใจแล้วค่ะ อีกอย่างหนูก็โตพอจะเริ่มตัดสินใจอะไรเองได้แล้ว ถ้าอยากออกไปอยู่กับเพื่อน แม่กับพ่อก็ไม่ขัดอะไรหรอก แต่ดูดีแล้วใช่ไหมว่าเพื่อนลูกเขาเป็นคนที่โอเค เพราะแม่เองก็ไม่อยากให้มีปัญหาตามมาทีหลัง”
“คิดว่าค่ะ เคยเจอที่บ้านเหมยหลินครั้งหนึ่งที่มอด้วย ค่อนข้างที่จะน่ารักมากเลยค่ะ อีกอย่างเราก็โสดเหมือนกัน คงจะไม่มีปัญหาอะไรถ้าจะแชร์ห้อง”
“หมายความว่าพี่อัยย์เขามีแฟนแล้ว หนูเลยอึดอัดใช่ไหมคะ”
“อ่า มันไม่เชิงค่ะแม่ แต่ก็นั่นแหละค่ะ”
“โอเค เข้าใจแล้วค่ะ งั้นขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวแม่ขอโทรคุยกับพ่อแล้วก็พี่นายเขาก่อน”
“ขอบคุณมากเลยนะคะ”
เจ้าของร่างบอบบางในชุดนอนสีหวานเดินขึ้นมาถึงห้องแล้วก็จำต้องทิ้งตัวลงเตียงนอนอย่างช่วยไม่ได้ อันที่จริงหลังจากได้เห็นภาพนั้นกว่าจะสามารถสลัดมันให้หลุดออกไปจากหัวได้ก็ใช้เวลาหลายวัน
รวมไปถึงมันยังเป็นปัจจัยที่ทำให้นุ่มนิ่มลังเลอีกด้วย เพราะเริ่มอยากอยู่ห่างจากเขามาก ๆ แล้ว แต่ตัวเลือกในตอนนี้ก็ดันมีไม่มาก ถ้าอะไรลงตัวแล้วจะย้ายอีกสิบคอนโดก็คงได้ อีกทั้งถ้าตีตัวออกมาตอนนี้เฉย ๆ มันก็คงจะดูไม่ดีเท่าไหร่ เพราะอย่างน้อยเขาก็เป็นเพื่อนพี่ชาย คงจะไม่ได้คิดกับเธอในเชิงนั้นจริง ๆ หรอก
แต่เรื่องโทรศัพท์ที่ลืมไว้จะเอาอย่างไรดี!
ครืด
การสั่นบริเวณหัวเตียงส่งผลให้มือขาวพยายามเอื้อมขึ้นไปหาที่มาของเสียง พบเป็นแท็บเล็ตของบริษัทดังที่ตนเองนั้นล็อกอินร่วมกับแอปพลิเคชันต่าง ๆ เอาไว้อยู่
ก่อนดวงตากลมจะต้องเบิกโพลงตอนเห็นว่าเป็นใครที่ส่งข้อความมาหา
gearrr_ : หนูลืมมือถือไว้ที่ร้านพี่ค่ะ ว่าจะบอกตั้งแต่วันนั้นแล้ว แต่พี่ยุ่ง ๆ อยู่ อีกอย่างก็ไม่เห็นหนูจะติดต่ออะไรมา เลยลองทักดู เผื่อหนูไม่รู้ว่ามันอยู่กับพี่
แล้วใครมันจะไม่หาโทรศัพท์ตัวเองที่ทำหายไปบ้าง แต่ติดที่ว่าไม่กล้าสู้หน้าเขาแล้วนี่สิ วันนั้นยังได้ยินแค่เสียง แต่นี่มาทั้งภาพทั้งเสียงตอนดูดปากกับคนอื่นเลย แค่คิดก็อยากจะร้องไห้ออกมาให้มันจบ ๆ แล้ว
imyournumnim : ลืมเลยค่ะ พอดีช่วงนี้หยิบใช้แค่แท็บเล็ต หนูเลยไม่ได้ติดต่อถามกับพี่ไป
gearrr_ : มันของใช้จำเป็นที่ไม่ควรลืมเลยนะคะ งั้นหนูสะดวกมาเอากับพี่ไหม
เอาอะไรล่ะ!
ทำไมอีกฝ่ายถึงดูตั้งใจจะล่อกันให้ได้ขนาดนี้ ถึงจะชอบมากยังไงก็ไม่มีทางซะหรอก เธอจะไม่หลงกลผู้ชายคนนี้แน่นอน
imyournumnim : เอาที่ไหนคะ
เกียร์หลุดยิ้มพึงพอใจขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นอีกฝ่ายพยายามสู้กลับเขา ก็เห็นเก่งแค่ในนี้แหละ พอเจอเขาผ่าน ๆ ที่คณะเด็กคนนั้นก็เลี่ยงที่จะสบตากันอยู่ตลอด ชนิดที่ว่าหากไม่สนิทกันจริง ๆ ก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเรารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมศึกษา
“นั่งแดกข้าวกันอยู่ จู่ ๆ มึงก็ขำ ดูคลิปตลกในโทรศัพท์?”
“เปล่า”
“แล้วมันอะไร ขำหนังโป๊เหรอวะ เฮ้ย ไม่ได้ดิเพื่อน นี่มันในร้านซอยจุ๊ ถ้าจะดูก็รอกลับห้องไปก่อนไหม ว่าแต่มึงของขาดเหรอ ได้ข่าวว่าเพิ่งล่อเด็กมาไม่กี่วันก่อนเอง มันจะเอาอีกแล้ว พักรีดน้ำบ้างเถอะวะพ่อหนุ่มคนฮอต เดี๋ยวได้ตายก่อน”
“เรื่องของใคร”
“ไอ้ตินปากไม่ออกเลยทีนี้” เป็นว่านที่ขำออกมาแทนเพื่อนอย่างตินซึ่งอยู่คนละคณะกับพวกเขา นาน ๆ ทีถึงจะได้นัดกันออกมาทานข้าว ส่วนนายนั้นแค่หัวข้องานกลุ่มก็ไม่รู้ว่าคิดส่งผู้สอนผ่านหรือยัง ถึงได้ขยับตัวไปไหนมาไหนไม่ได้ วันนี้เลยมีแค่พวกเขาสามคนที่ออกมาหาอะไรทานด้วยกัน
คราวก่อนที่ร้านหมูกระทะก็เกือบจะโดนผู้หญิงตบหน้าหัน เพราะดันไปเล่นกับใจหล่อนเอาไว้มาก ดีที่เกียร์มันพานุ่มนิ่มออกไปทัน ไม่เช่นนั้นน้องสาวคงจะได้ทราบพฤติกรรมพี่ชายจนพูดไม่ออก
“ควาย อย่ามารุมรักกูขนาดนั้น”
“อุบาทว์ ละตกลงมึงพิมพ์คุยกับใครยิก ๆ วะ อย่าว่ากูไม่เห็นนะไอ้เสือ เด็กใหม่?”
“ไม่เชิง”
“คือยังไง ปกติแทบไม่คุยกับใครเลยด้วยซ้ำ แม่งมองตาก็เอาเลย หรือมึงตั้งใจจะคุยกับใครจริงจัง แล้วมีเป็นตัวเป็นตนวะ”
ว่านเห็นเพียงข้อความไม่กี่ประโยคเท่านั้นอีกฝ่ายก็รีบเก็บเครื่องมือสื่อสารลงกระเป๋า นั่นแสดงให้เห็นว่าเกียร์มันคงจะยังไม่อยากให้พวกเขารับรู้ หรือไม่ก็คงจะเป็นคนใกล้ตัวที่ไม่อยากให้ก้าวก่าย
แปลก มีพิรุธโคตร ๆ เพราะมันจะกินทีพวกเขาก็ต้องรู้บ้าง เพื่อที่จะไม่ได้ทับไลน์กันให้มีปัญหาตามมาทีหลัง
“ยังหยุดไม่ได้”
“กูสงสารเด็กมึงรอแล้วนะคะ ๆ ล่อเก่ง เอวดุ กระสวย 58 เอาอกเอาใจเยี่ยงเมีย สุดท้ายมาบอกไม่ได้คิดอะไร ถ้าเธอขายังเป็นแบบนี้อยู่ก็แยกย้ายกันไปได้เลยว่าซั่นนน กูงึด”
“ตามที่ไอ้ตินพูด ที่มึงได้ไปก็มีแต่ของแรร์ ๆ ทั้งนั้นด้วย ถามจริงไม่หวั่นไหวบ้างเหรอวะ เอากันอยู่แล้วไม่คิดหวงใครบ้างหรือยังไง”
“มันก็แค่เซ็กซ์ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป”
“ไอ้สัตว์ เพื่อนมึงตายด้านละมั้งว่าน อยู่สาขาเดียวกันกับมัน มึงก็ดูเพื่อนด้วย เดี๋ยวแก่ไปละไม่มีเมียทำไง”
“น่าจะเป็นกูกับมึงมากกว่าไหมที่ต้องห่วงตัวเองไอ้ห่า สรุปมึงตายด้านเรื่องความรักจริง ๆ ปะวะ เพราะตั้งแต่มึงบอกว่ามีแฟนแล้วเลิกกันไป กูก็ไม่เคยเห็นมึงมีใหม่เลย ถ้าหน้าตาดีแล้วโสดมาตลอดแบบไอ้นาย กูจะไม่สงสัยเลยเพราะมันเคยบอกว่ามีคนที่แอบชอบแล้ว แต่มึงนี่สิ มันยังไงนักเพื่อน กินไปเรื่อยแบบนี้สักวันไม่เจอโรคก็โดนตีนผัวเขา”
“ก็บอกไปแล้วว่ายังหยุดไม่ได้ ที่ต้องเลิกกับคนเก่าก็เพราะแบบนี้”
“เชี่ย... มึงเคยนอกใจเหรอวะ”
“ไม่เคย แต่มันเป็นความรู้สึกที่ยังไม่อยากพอตอนคบกันไปได้สักพัก เลยเลือกที่จะเลิกกัน”
“ของแท้ว่ะครับจารย์ แล้วแบบนี้ใครมันจะไปเอามึงอยู่! หรรมโคตรแรด”
TBC.