๑ เสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ
1194 คำ
๑
เสียเป็นแสนแขนไม่ได้จับ
ประกายดาวกลับมาอยู่บ้านได้หลายวันแล้ว แต่ก็ยังไร้วี่แววว่าทนายคู่ใจของอารัญจะติดต่อกลับมาเพื่อนัดวันหย่า ทำให้หญิงสาวเริ่มกระสับกระส่าย ไม่เข้าใจการนิ่งนอนใจของเขา ทั้งที่ควรดีใจและรีบจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย เพื่อที่เขาจะได้เป็นอิสระอย่างที่ต้องการ แต่กลับเฉื่อยชาอย่างน่าแปลกใจ
คุณลดาออกมาเห็นลูกสาวนั่งอยู่เพียงลำพังในห้องนั่งเล่น ในมือมีโทรศัพท์มือถือ กำลังนั่งพิมพ์อะไรบางอย่าง
“พ่อออกไปแล้วหรือหนูดาว”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นจากมือถือแล้วยิ้มตอบมารดาที่นั่งลงข้างๆ
“ออกไปสักพักแล้วค่ะ วันนี้แม่ไม่ออกไปร้านหรือคะ”
“ไปช่วงสายจ้ะ ว่าแต่หนูดาวเถอะ ไม่ออกไปข้างนอกบ้างหรือ อุดอู้อยู่แต่ในบ้านจะเบื่อเอานะ”
หญิงสาวยิ้มอ่อนเมื่อมารดาพูดอย่างรู้ใจ ครอบครัวของหล่อนมีกิจการรับเหมาก่อสร้างเป็นหลัก และกิจการค้าเพชรเป็นรอง บิดาดูแลกิจการรับเหมาก่อสร้าง มารดาดูแลร้านเพชร บิดาแทบไม่อยู่บ้าน ส่วนมารดาก็ออกไปตรวจร้านทุกวันเพราะมีหลายสาขา
“แม่ไม่ต้องห่วงหนูดาวหรอกค่ะ นี่ก็กำลังนัดกับเพื่อนว่าจะออกไปกินข้าวกันค่ำนี้”
คนเป็นมารดาลูบผมสลวยของลูกสาวด้วยความรักและเห็นใจ หากท่านรู้ว่าลูกชายของคุณอัญชันจะทำแบบนี้กับลูกสาวของตน จะไม่มีวันยอมยกให้อย่างแน่นอน เพราะที่ผ่านมาทำให้ประกายดาวเสียเวลาชีวิตไปตั้งห้าปี ลูกสาวท่านเป็นสาวเป็นแส้แท้ๆ กลับต้องมาขึ้นชื่อว่าเป็นหม้าย ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ
“ดีแล้วลูก ออกไปเปิดหูเปิดตาเสียบ้าง”
“พรุ่งนี้หนูดาวจะออกไปร้านกับแม่นะคะ” หญิงสาวบอกกับมารดา
“ตามใจหนูดาวก็แล้วกัน ว่าแต่ทางโน้นเขาส่งข่าวมาหรือยังว่าวันไหน”
รอยยิ้มของประกายดาวจางลงเมื่อถูกถามถึง
“ยังเลยค่ะ หนูดาวเองก็รออยู่เหมือนกัน”
คุณลดานิ่วหน้าเมื่อได้ยินคำตอบจากบุตรสาว
“อะไรกัน ไม่อยากอยู่ด้วยกันขนาดนี้ก็น่าจะรีบนัดหมายมาเร็วๆ สิ จะมายื้อเอาไว้ทำไม แม่ล่ะเกลียดนัก นี่ถ้ารู้สักนิดว่าตาอาร์มจะเป็นคนแบบนี้แม่จะไม่มีวันยกลูกสาวของแม่ให้เขาเด็ดขาด ผู้ชายคนนี้แย่มาก”
คุณลดาบ่นอุบ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าอาจทำให้ลูกสาวเสียใจจึงขยับชิดแล้วโอบไหล่ลูกเอาไว้อย่างปลอบโยน
“แม่ขอโทษนะ ที่เป็นต้นเหตุทำให้หนูดาวต้องมาจมปลักกับคนแบบนี้อยู่ตั้งหลายปี แทนที่หนูดาวจะใช้ชีวิตของหนูกลับต้องมาใช้ชีวิตเพื่อคนที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวหนู”
หญิงสาวส่ายหน้าเมื่อมารดามองหล่อนด้วยสายตาเสียใจ
“แม่อย่าคิดมากนะคะ หนูดาวไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะ บางทีเขาอาจจะกำลังยุ่งอยู่ อีกไม่นานทนายของเขาคงติดต่อกลับมา หนูดาวเชื่อว่าพี่อาร์มเองก็อยากหย่าใจจะขาดเหมือนกัน”
หญิงสาวยิ้มให้มารดา พร้อมกับกระชับมือท่านเอาไว้ด้วย
“ไปเที่ยวเมืองนอกดีไหม ไปเปิดหูเปิดตา” มารดาเสนอ
“หนูดาวคิดเอาไว้แล้วค่ะ แต่อยากจัดการเรื่องหย่าให้เรียบร้อยก่อน เสร็จแล้วหนูดาวไปแน่ ว่าจะขอแม่ไปเที่ยวสักเดือนเลย” หญิงสาวเอนกายซบไหล่มารดาอย่างออดอ้อน
“ได้เลย จะไปสักสองสามเดือนแม่ก็ไม่ว่า หรืออยากจะเรียนต่อแม่ว่าก็โอเคนะลูก หนูอยากเรียนต่อไหม”
หญิงสาวสบตามารดานิ่งก่อนผละร่างออกห่างเล็กน้อย แต่ดวงหน้าหวานมีรอยยิ้มกระจ่างเสมอ
“ใจหนึ่งก็อยากอยู่นะคะ แต่หนูดาวอยากทำงานมากกว่า ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปนานแล้วอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้าง”
“ตามใจก็แล้วกัน อยากทำอะไรก็ทำเลย แม่สนับสนุนเสมอ”
เมื่อได้กำลังใจจากมารดาเต็มที่ จากที่กำลังเศร้าหญิงสาวก็มีกำลังใจเพิ่มมากขึ้น
“ขอบคุณค่ะ”
สองแม่ลูกกอดกันเบาๆ หนึ่งชั่วโมงต่อมาคุณลดาจึงออกจากบ้าน แต่ออกไปได้ไม่นานหญิงสาวก็ได้รับโทรศัพท์จากสายที่ไม่คุ้น
“สวัสดีค่ะ ประกายดาวพูดอยู่ค่ะ”
เสียงหวานๆ ที่ไม่ได้ยินมานานทำให้คนที่กดติดต่อเข้ามาในวันนี้หลังจากทิ้งช่วงมาระยะหนึ่งเลิกคิ้วเบาๆ แน่นอนว่าเขาจำเสียงหล่อนได้ เพราะแม้จะไม่ได้เจอหน้ากัน แต่บางครั้งหล่อนก็เป็นคนโทรศัพท์มาหาเขาตามคำสั่งของมารดา เขาจึงคุ้นกับเสียงของหล่อนเสียยิ่งกว่าใบหน้าด้วยซ้ำไป
“สวัสดีประกายดาว”
เสียงที่ดังผ่านลำโพงออกมาทำให้หัวใจของประกายดาวกระตุกวาบ แน่นอนว่าหล่อนจดจำเขาได้แม่นยำไม่ว่ารูปร่างหน้าตา ท่วงท่าการเดินของเขาหรือแม้แต่น้ำเสียง เรียกว่าได้เห็นเพียงแวบเดียว หรือได้ยินเพียงแค่เสียงเพียงครู่ก็จดจำได้ในทันที
“สวัสดีค่ะพี่อาร์ม”
ร่างสูงที่นั่งอยู่ริมสระว่ายน้ำส่วนตัวภายในคอนโดฯ หรูที่มีเขาเป็นเจ้าของโครงการ และชั้นนี้ทั้งชั้นก็ยังมีเขาเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว รวมทุกความบันเทิงเอาไว้อย่างครบครัน เพื่อนๆ มักแวะเวียนมาไม่เว้นวัน บ้างก็มาสังสรรค์ พูดคุย หรือแม้แต่ใช้เป็นที่สำหรับหาความสุข เรียกว่าเป็นฮาเร็มขนาดย่อมของหนุ่มๆ เลยก็ว่าได้
“ขอโทษที่โทร.มารบกวน แต่เพิ่งมีเวลาว่างจริงๆ ก็วันนี้” อารัญตอบ ขณะที่ดวงตามองตามร่างงามที่กำลังว่ายน้ำราวกับเงือกสาวเจ้าเสน่ห์
ประกายดาวเกือบเบ้ปาก เพราะรู้ดีว่าที่เขายุ่งนอกจากเรื่องงานก็เห็นจะเป็นเรื่องของผู้หญิง ดีไม่ดีขณะที่กำลังพูดอยู่กับหล่อน ข้างๆ กายของเขาอาจมีสาวสวยที่กำลังเป็นข่าวอยู่ด้วยก็เป็นได้
“ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่เราจะนัดเจอกันวันไหนดีคะ”
ท่าทางกระตือรือร้นที่จะหย่าของประกายดาวทำให้อารัญรู้สึกได้ว่า เด็กสาวที่เคยหัวอ่อน ไม่กล้าโต้แย้งคนนั้น เวลานี้ดูมั่นใจในตัวเองและกล้าที่จะแสดงออกถึงความต้องการของตนเองอย่างชัดเจนโดยไม่มีการอ้อมค้อมใดๆ
“รีบเหรอ”
คำถามของเขาทำให้หญิงสาวนิ่งงัน ไม่เข้าใจว่าเขาถามออกมาได้อย่างไร
“หนูดาวแค่อยากทำทุกอย่างให้เรียบร้อยเร็วๆ ก็เท่านั้นค่ะ”
“นั่นสิ ทำไมต้องเร็วๆ ด้วยนะ”
เขาเอ่ยถาม ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มนิดๆ มองข้ามร่างระหงของคู่ควงคนใหม่เลยไปสุดสายตา ในความคิดของเขาเวลานี้กำลังคิดถึงใบหน้าอ่อนเยาว์ของเมียในนามที่กำลังจะเป็นอดีตเมียในเวลาอันใกล้
- ผู้เขียน
