ปกป้อง...
"มึงหมายความว่ายังไง?"
"ก็ถ้ามึงยังไม่หายโง่ป่านนี้กูคงได้โอกาสจากเดียน่าแล้ว ไม่ใช่มาเป็นเมียมึงอย่างตอนนี้ "
"ไอ้..."
ย้อนไปเมื่อสี่ปีก่อน...
ผมถือช่อดอกไม้ในมือในวันที่ปัจฉิมนิเทศของนักเรียนชั้นม.6 และวันนี้แหละที่ผมจะบอกรักผู้หญิงที่ผมชอบมาตลอดสามปี ผมรู้มาว่าไม่ใช่มีเพียงผมที่หมายปองผู้หญิงคนนี้แต่ยังมีอีกหลายคนที่ชอบเธอเช่นกันแต่คู่แข่งที่ไปไกลกว่าผมก็คงจะมีแต่ไอ้พื้นดินเพื่อนสนิทที่ต้องแตกหักกันเพราะต่างคนต่างชอบผู้หญิงคนเดียวกัน ผมก็ไม่ยอมแพ้มันเช่นกันเราสองคนก็เลยแตกหักกันแบบนี้
"ช่อดอกไม้สวยจังเลยปกป้องจะไปบอกรักสาวที่ไหนจ๊ะ ^^"
แพนตี้ญาติห่างๆของผมเธอแอบรักพื้นดินมาพอๆกับที่ผมรักเดียน่าและที่ต้องเศร้ากันอยู่แบบนี้ดูเหมือนว่าสองคนนั้นจะชอบพอกันอยู่ แต่ในเมื่อเดียน่ายังไม่เลือกใครนั้นแสดงว่าผมยังพอมีโอกาสอยู่
"ฉันจะบอกรักเดียน่าที่ห้องพละ เธอช่วยฉันหน่อยได้มั้ย"
