เดียน่า...
ฉันนั่งมองหน้าเขาไปวาดภาพของตัวเองไปอย่างมีความสุขกำลังออกแบบเครื่องประดับอยู่เป็นนาฬิกาของผู้ชายฉันอยากจะทำให้เขาเป็นของขวัญวันเกิดแต่ไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานเท่าไหร่และใช่จำนวนเงินที่มากขนาดไหนสั่งทำชิ้นนี้ให้ออกมาตามแบบที่ฉันวางไว้
"ทำอะไรนะ"
"คะ.. อ่อ ทำงานนะคะส่งอาจารย์แล้วดินทำงานโอเคมั้ยคะมีอะไรให้เดียน่าช่วยมั้ย"
ฉันเอ่ยถามเสียงใสอีกอย่างกลัวว่าเขาจะสงสัยและเดินมาขอดูภาพของฉันไม่อย่างนั้นมันก็ไม่เซอร์ไพรส์นะสิ
"ไม่มีอะไรมากหรอกวันนี้ ก็แค่นั่งอ่านเอกสารที่จำเป็นต้องรู้แค่นั้น เบื่อหรือยังอยากจะไปทานข้าวหรือยัง"
"เพิ่งจะบ่ายสามโมงเองนะคะ ดินทำงานเถอะเดี๋ยวเดียน่านั่งรอได้ทำงานไปด้วย ^///^"
"ไม่มีอะไรทำแล้วล่ะวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยมาเคลียร์แล้วกัน ป่ะไปกันเถอะตั้งแต่แต่งงานมาฉันไม่เคยพาเธอไปซื้อของเลยวันนี้ไปเลือกของส่วนตัวและของเข้าบ้านดีกว่าเผื่ออยากได้อะไรเพิ่ม"
ฉันส่
