ตอนที่ 2 ปรินทร์ (หมอธีร์)
2091 คำ
รถสปอร์ตรุ่นลิมิเต็ดแบรนด์หรูแล่นด้วยความเร็วสูงไปตามถนนเส้นนอกเขตชานเมือง หลีกหนีการจราจรที่แสนจะติดขัดในเมืองกรุงมุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางคือคลับหรู(ลับ)ของเหล่าบรรดาไฮโซที่มักจะนัดเจอกันในวันยามว่าง...
‘ปรินทร์’ หรือ ธีร์ ชายหนุ่มวัย 26 ปีนายแพทย์อนาคตไกลหมอกระดูก หรือศัลยแพทย์ออร์โธปิดิกส์ (Orthopedics) ของโรงพยาบาลนฤวัตปกรณ์ โรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของเมืองไทย โดยมีบิดาของเขาเป็นผู้อำนวยการ และเป็นผู้ก่อตั้งโรงพยาบาลยักษ์ใหญ่ที่ใครๆก็รู้จักในด้านของการบริการครบวงจร โดยมีแพทย์ พยาบาล และบุคลากรมากความรู้ความสามารถ หนึ่งในนั้นคือลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของผู้อำนวยการโรงพยาบาลรวมอยู่ด้วยสองคน คือ ‘ปารเมศ นฤวัตปกรณ์’หรือ ‘ธารณ์’วัย 28 ปีหมอศัลยแพทย์หัวใจผู้เป็นพี่ชาย และ ‘ปรินทร์ นฤวัตปกรณ์’ หรือหมอธีร์ที่เหล่าบรรดาสาวๆต่างคลั่งไคล้ ไม่ว่าจะเป็นสาวน้อยสาวใหญ่ ต่างใฝ่ฝันที่จะกุมหัวใจของของชายหนุ่มรูปงามคนนี้ทั้งนั้น...
“นายอายุเท่าไหร่แล้วธีร์ นายไม่มีแฟนหรือควงสาวเป็นตัวเป็นตน...มันก็ไม่แปลกหรอกที่สาวๆ เหล่านั้น พวกเธอจะคิดว่านายเป็นเกย์”
คำพูดของเพื่อนชายจอมวายร้ายสายเพล์บอยของปรินทร์กำลังก้องอยู่ในหัวของเขามาตลอดทาง และนี่มันก็คือสาเหตุที่วันนี้เขาต้องรีบบึ่งมายังคลับหรูตามที่นัดหมาย เพื่อเคลียร์ปัญหาคาใจที่สะสมมานานหลายปีของใครหลายๆคน ที่เฝ้าซุบซิบนินทาเรื่องของเขาและขนานนามให้เขาเป็นแบบนั้น...
‘เวอร์จิ้น’ นั่นคือสิ่งที่ปรินทร์เป็นอยู่ ณ ตอนนี้ ใช่! เขายังไม่เคยเปิดประสบการณ์กับหญิงสาวคนไหนเลยตลอดอายุ 26 ปีนี้ สาเหตุที่เป็นแบบนี้ก็เพราะตัวของเขาเองที่ไม่คิดจะสนใจใครเลยตั้งแต่แรก บวกกับตัวเขาเองก็แอบสงสัยในร่างกายของตัวเองอยู่เหมือนกัน มันเป็นความไม่แน่ใจในสรีระร่างกายหรือว่าจิตใจกันแน่ที่ทำให้เขาไม่คิดที่จะไปเปิดบริสุทธิ์ตัวเองเลยสักครั้ง คำถามที่มันวนเวียนซ้ำๆ ในหัวและคำติฉินนินทาของเหล่าบรรดาหมอและพยาบาลสาวในโรงพยาบาลของเขา มันทำให้เขาต้องรีบแก้ปัญหาตัวเองโดยด่วน วันนี้เขาเลยต้องแจ้นมาปรึกษาเพื่อนรักเขาเพื่อหาทางออกนั้น...
ณ คลับหรู(ลับ) เขตชานเมืองของเหล่าบรรดาไฮโซ...
“นายบอกฉันมาตรงๆ ทุกอย่างทุกเรื่องนะธีร์”
ธราธิป หรือ มังกร นายแพทย์ผ่าตัดพูดอีกนัยหนึ่งคือ ศัลยแพทย์ทั่วไป (General Surgeon) ฉายาแบดบอยส์แห่งวงการหมอ เพื่อนสนิทของปรินทร์ สังกัดในอยู่โรงพยาบาลเดียวกันที่พ่อของเขาเป็นเจ้าของ...
“อืม...” เสียงทุ้มแผ่วเบาแฝงความรู้สึกอันหนักแน่นเอาไว้ ปรินทร์จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นปัญหากวนใจเขาอีกต่อไป
“ธีร์...ก่อนที่นายจะไปลองแบบที่มังกรมันบอก มาลองกับฉันก่อนก็ได้นะ เพราะยังไงฉันก็เพื่อนนายอยู่แล้ว ฉันสะดวกนะไม่ติดอะไรเลย ^^”
ภวิศ หรือ วายุ สูตินรีแพทย์ (Gynecologist) หนึ่งในหมอโรงพยาบาลเดียวกัน เอ่ยด้วยคําพูดประชดประชันแต่กลับแฝงน้ำเสียงกระเช้าเย้าแหย่กับเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน
‘หมอวายุเป็นชายรักชาย’ และเป็นเพื่อนสนิทปรินทร์กับธราธิป ทั้งสามคนสนิทสนมกันมาก ไปไหนก็มักจะตัวติดกันตลอดเวลา ทำให้บรรดาชะนี เก้ง กวาง ต่างคิดกับปรินทร์เป็นอื่นไปไม่ได้นอกจาก ‘เกย์’ แต่ทว่าความเป็นเกย์นั้นใช้กับธราธิปไม่ได้เลยเพราะสไตล์แบดๆ ของเขาเป็นที่เลี่ยงลือมาก เลยทำให้ทุกคนต่างหันเรด้าร์มาจับที่ปรินทร์อย่างเต็มๆ
“นายจะลองก็ได้นะธีร์...แต่ฉันว่าลองกับผู้หญิงก่อนดีกว่า หยั่งวายุน่ะของตาย ลองเมื่อไหร่ก็ได้ ^^”
“แหมมังกร...นายก็เกือบกับฉันไปแล้วมั้ยล่ะ ตอนนั้นเมาจนหน้ามืดตามัว จะจับฉันทำเมียไปแล้ว ทำมาพูดดี”
ภวิศเหน็บเพื่อนอย่างหมั่นไส้ ภวิศมีรูปร่างสูงเพรียวหล่อผิวขาว แต่ติดอ้อนแอ้นนิดหน่อย ทำให้ใครต่อใครดูออกทันที ว่าไม่แมนร้อยเปอร์เซ็นต์
“นั่นสิ...ตอนนั้นฉันมองนายเป็นน้องเชอรี่ได้ไงไม่รู้ ฮ่า ฮ่า ดีนะที่ไอ่ธีร์มันเข้ามาพอดี ไม่งั้นฉันคงมีความทรงจำที่แสนเจ็บปวดทรมานไปจนตายแน่นอน”
“มันไม่ขนาดนั้นหรอก นายพูดเว่อร์เกินจริง”
“คนเรามีความรู้สึกแตกต่างกัน หยั่งไอ่ธีร์มีพร้อมทุกอย่างแต่กลับมาเครียดเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนี้ ตลกจริงๆ ให้ตายสิ”
“พูดให้ใครฟัง ใครจะเชื่อว่าผู้ชายหยั่งหมอธีร์ยังเวอร์จิ้นอยู่สาวๆ ในโรงพยาบาลรู้คงตะลึงกันหมดละมั้ง”
“นั่นสิ...จริงอย่างที่วายุมันพูด นายไม่รู้สึกอึดอัดบ้างเลยเหรอวะธีร์...นายรู้มั้ยฉันนี่ฟันสาวๆ ตลอดหลายปีมานี่ไม่รู้จักกี่คนแล้ว”
ธราธิปโชว์พาวเวอร์ของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ
“นั่นมันนาย...นายลองตรวจตัวเองบ้างหรือยังว่าติดโรคมาบ้างหรือเปล่า”
ปรินทร์อาจไม่ได้บกพร่องในเรื่องของร่างกายและจิตใจ แต่ส่วนหนึ่งเพราะเขาเป็นหมอ และยังคงกลัวเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ จึงทำให้เขาคิดมากเรื่องแบบนี้อยู่เหมือนกัน มันเป็นอีกหลายๆ สาเหตุของตัวเขาเองทั้งหมดที่ต้องรอการพิสูจน์
“ฉันป้องกันตลอด ไม่พลาด! อีกอย่างฉันเลือกเฟ้นแต่สาวบริสุทธิ์...กินแพงหน่อยแต่คุ้มและปลอดภัยโว้ย”
“เสียดายเงินนะฉันว่า นายกินทีหนึ่งเป็นแสนๆ แต่ถ้ากินฉันนะฟรีตลอดชาติ สนใจมั้ยธีร์ ฟรี ฟรี”
“อย่าได้คล้อยตามวายุมันนะธีร์...แค่เงินไม่กี่แสนนายจะเอาสาวบริสุทธิ์กี่ร้อยคนก็ได้ นายรวยระดับมหาเศรษฐีขนาดนี้ อย่าไปเชื่อวายุ ช่วงนี้มันหิวด้วยนายระวังนะ”
“อืม...วันนี้ฉันจะได้สาระจากพวกนายมั้ย ที่อุตส่าห์ขับรถมาเพื่อจะมาขอคำปรึกษา”
ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงราบเรียบพลางยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจีบมองเพื่อนทั้งสองคน เขาเองก็ไม่คิดว่าจะปล่อยตัวเองมาถึงป่านนี้ ปรินทร์จบแพทย์มาก็เรียนต่อเฉพาะทางอีกสามปีจึงทำให้ต้องทุ่มเวลาทั้งหมดไปกับงานและเรียน
“เอาแบบนี้ ฉันเตรียมคำปรึกษาให้นายแล้ว คือนายเองก็ต้องลองนะ ฉันจะหาสาวบริสุทธิ์อายุประมาณ 18-20 ปีกำลังดี ถ้าเกินกว่านี้เสี่ยง! เสี่ยงที่จะโดนหลอกย้อมแมวมา”
“แล้วนายจะไปหาที่ไหนมังกร มีผู้ชายบ้างไหมฉันก็อยากเปิดบริสุทธิ์แบบไอ่ธีร์มันมั่ง”
“โถ...หยั่งนายบริสุทธิ์พูดมาได้นะวายุ...ฉันมีแหล่งที่เชื่อถือได้แต่มันเป็นความลับบอกพวกนายไม่ได้หรอก เอาเป็นว่านายจะลองหรือเปล่าธีร์”
“ลองสิ...ฉันก็อยากจะรู้ตัวเองเหมือนกัน ว่าความรู้สึกของฉันมันเป็นยังไงกันแน่”
ปรินทร์เป็นหมอมาหลายปี มีสาวๆ มากมายที่พยายามทอดสะพานให้เขา แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะสานความสัมพันธ์นั้นถึงขั้นมีอะไรกัน เขาอาจมีกฎเกณฑ์ของตัวเองมากไปหน่อย เลยทำให้เลยเถิดจนกลายเป็นเรื่องเล่าหนาหูกันว่า ‘หมอธีร์เป็นเกย์!’
“งั้นนายพร้อมเมื่อไหร่ บอกมาฉันจะได้เตรียมการไว้ให้ นายไม่ต้องกลัวเรื่องความไม่บริสุทธิ์ รับรองนายได้เปิดบริสุทธิ์ทั้งตัวเองและสาวคนนั้นแน่ๆ”
“อืม...อีกสองวันละกัน ฉันหยุดงานพอดี ไม่มีคิวผ่าตัดอะไร ว่าแต่ฉันขอสักอายุ18-19 พอไม่เอาถึง 20 นะ”
“โอ๊ะ! เลือกเฉพาะพึ่งแตกสาวแฮะ ดีเลยพอนายทำไม่เป็นสาวคนนั้นจะได้ไม่รู้ ฮ่า ฮ่า”
“นายรู้ได้ยังไงว่าฉันทำไม่เป็นมังกร ไม่ได้ปฏิบัติก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะทำไม่เป็นนะ เพียงแต่ฉันอยู่ใกล้กับเพื่อนแบบนายและวายุไง ฉันเลยสับสนตัวเอง แค่อยากพิสูจน์เท่านั้นว่าฉันรักร่วมกับเพศไหนแค่นั้นเอง”
สายตาปรินทร์ทอดมองไปยังเพื่อนรักทั้งสองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยท่าทีที่สบายใจ ปรินทร์เปิดเผยทุกเรื่องราวกับเพื่อนเขาทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องส่วนตัวก็ตาม
“ฉันก็แค่แซวนายเฉยๆ อยู่ใกล้วายุมากๆ บางทีฉันเองก็เริ่มสับสนตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่ดีหน่อยที่ความเป็นชายของฉันมันมีอยู่เต็มตัว และมันครอบงำฉันตลอดเวลา เลยต้องหาซื้อกินเป็นเป็นทางออกให้ตัวเองเสมอ”
“มังกร! นายพูดหยั่งกับว่าฉันเป็นตัวอันตรายเลยนะ ฉันไม่ได้อดอยากขนาดนั้น ฉันก็มีหวานใจของตัวเองแล้วโว้ย นายไม่ได้แอ้มฉันหรอก ถึงฉันจะชอบผู้ชายแต่ฉันก็เลือกนะ”
“อ่าวเหรอ...หวานใจนายคบสามวันเลิกน่ะเหรอ แบบนั้นเขาไม่ได้เรียกหวานใจ เขาเรียกกินกันเอง ฮ่า ฮ่า”
“นี่...ถึงฉันจะกินกันเอง แต่ฉันก็ไม่เหมือนนายนะมังกร กินแต่สาวบริสุทธิ์ระวังเถอะวันหนึ่งจะเจอสาวอายุสิบห้าขึ้นมา เข้าคุกโดนข้อหาพรากผู้เยาว์จะหัวเราะให้สะใจไปเลย”
“พวกนายนี่เจอกันไม่ได้เลยนะมังกร วายุ จะต้องมาทะเลาะกันตลอด ฉันนี่คิดถูกหรือผิดกัน ที่เอาเรื่องนี้มาปรึกษาพวกนาย”
ปรินทร์เอ่ยห้ามทับเพื่อนทั้งสอง
“เออน่า นายไม่ต้องซีเรียส เรื่องของนายฉันรู้แล้วอีกสองวันนายเตรียมฟิตร่างกายตัวเองได้เลย ว่าแต่สถานที่ของนายจะเป็นโรงแรมที่ไหนเดี๋ยวฉันจัดให้ ไม่ต้องห่วงฉันจะทำให้เงียบกริบ ส่วนคนที่จะโชคดีเปิดบริสุทธิ์กับนายนั้น นายคงต้องจ่ายแพงหน่อยนะ เพราะจะกินของดีก็ต้องแพงเป็นธรรมดาแต่คงไม่เกินห้าแสนหรอก ฉันรับประกันราคาคุ้มค่ากับของแน่ๆ”
ธราธิปอธิบายเพื่อนอย่างละเอียด ตัวเขาเองไม่เคยคิดที่จะหากินในที่ทำงานของตัวเองเลย หากินข้างนอกดีกว่าสบายใจดี จะได้ไม่มีปัญหาตามมาภายหลังให้ปวดหัวเปล่าๆ ผู้หญิงบางคนไม่ธรรมดา ยิ่งเป็นหมอด้วยกันแล้วยิ่งต้องหลีกเลี่ยง...
“อืม...เอางั้นก็ได้ พวกนายก็ไม่ต้องมารอลุ้นฉันถึงหน้าห้องล่ะทำเสร็จเดี๋ยวฉันบอกพวกนายเอง ไม่ต้องห่วง”
“ถ้านายรู้ตัวเองว่าทำไม่ได้ล่ะธีร์ นายจะทำยังไงกับตัวเอง”
ภวิศถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง ถึงแม้ปรินทร์จะเป็นคนที่หน้าตาหล่อเหลาเขย่าใจสาวๆ ทั้งเหล่าบรรดาชะนี เก้ง กวางแต่สำหรับภวิศแล้วปรินทร์คือเพื่อนสนิท ที่คบกันมาตั้งแต่วัยอนุบาล ความชอบของภวิศเองนั้นส่อแววตั้งแต่เขาอายุย่างเข้าสิบแปดปี ทางบ้านภวิศก็รู้และได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี ไม่ติดขัดอะไรและไม่ได้ส่งผลต่ออาชีพการเป็นหมอเขาเลยด้วยซ้ำ แต่ปัญหามันดันมาตกที่ปรินทร์คนเดียว ความเป็นเพื่อนที่สนิทสนมกันนั้น ทำให้ทุกคนต่างมองและคิดกันไปเองว่าปรินทร์กับภวิศเป็นแฟนและเป็นคู่ขา หรือที่เรียกว่าคู่เกย์นั่นเอง
“แต่ฉันว่าไอ่ธีร์ไม่เป็นนะ เรามาพนันกันมั้ยเรื่องของไอ่ธีร์”
“เอาสิ...ฉันก็อยากจะเห็นสีหน้าของนายเหมือนกัน ที่รู้ว่าธีร์มันไม่ชอบผู้หญิง”
“พวกนายพอกันได้แล้ว เรื่องของฉันมันไม่ได้เป็นเรื่องที่พวกนายจะต้องมาพนันกันเลยนะ อีกสองวันเดี๋ยวพวกนายก็รู้เอง มังกรนายไปจัดการตามที่นายบอกละกัน นัดวันเวลาและสถานที่มาเดี๋ยวฉันไปเจอ และจะทำได้หรือไม่ได้พวกนายก็รู้เองแหละ”
ปรินทร์พูดกับเพื่อนทั้งสองด้วยแววตาสีหน้าท่าทางราวกับไม่ได้หวั่นวิตกใดๆ มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนของจิตใจเขาเอง แต่ที่ต้องทำแบบนี้ก็เพราะคนรอบข้างมาสะกิดใจของปรินทร์จนทำให้เขานั้นนึกเอะใจตัวเองอยู่เหมือนกัน จนต้องหาทางพิสูจน์
....................
- ผู้เขียน
