สัปดาห์ถัดมาสำหรับเจนเต็มไปด้วยความวุ่นวาย เริ่มต้นด้วยการเรียนในตอนเช้า ต่อด้วยงานกลุ่มในช่วงบ่าย และปิดท้ายด้วยการซ้อมเดินแบบสำหรับงานบายเนียร์ที่คณะบัญชีและบริหารจัดขึ้นร่วมกันในช่วงเย็น
“โอย...ฉันจะตายแล้ว” เจนบ่นพลางนวดขมับตัวเอง ขณะกำลังเปลี่ยนชุดในห้องซ้อมเดินแบบ
แจงที่ยืนอยู่ข้างๆ หมุนตัวสำรวจชุดที่ตัวเองสวม ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม
“โชคดีจะตายที่ได้เดินแบบงานใหญ่ขนาดนี้ ดูสิ แกเหมาะมาก สูงกำลังดี หุ่นดี หน้าเป๊ะ”
เจนกลอกตาอย่างหมดแรง
“พูดเหมือนแกไม่โดน”
ฟ้าที่กำลังนั่งผูกเชือกรองเท้าหัวเราะเบาๆ
“เอาน่ะ อย่างน้อยพวกเราก็อยู่ด้วยกัน แกจะได้ไม่ต้องกลัวว่าจะเหงาไง”
เจนถอนหายใจ “แต่ฉันอยากนอนมากกว่า”
ก่อนที่ใครจะพูดอะไรต่อ เสียงตบมือของทีมงานดังขึ้นจากกลางห้อง ดึงความสนใจของทุกคนให้หันไปทางนั้น
“โอเคค่ะ ทุกคนพร้อมแล้วใช่ไหม?เดี๋ยวเราจะเริ่มซ้อมจากจุดเริ่มต้นของเวทีกันนะ” ทีม
