[Tor‘s part]
“มึงไม่ได้พูดเล่นกับกูใช่ไหม” ผมถามไอ้พีชอีกรอบ แต่ปฏิกิริยามันที่มองผม ก็เห็นได้อย่างชัดเจน ว่ามัน…ไม่ได้มองผมด้วยทีท่าเป็นมิตร
“กูไม่เคยพูดเล่นกับมึงอยู่แล้วไอ้ต่อ มึงพูดเองว่ามึงไม่ต้องการขวัญ กูตั้งใจจะจีบขวัญตังแต่แรกอยู่แล้ว แต่อยู่ดีๆมึงก็เปลี่ยนใจ ถ้ามึงไม่เปลี่ยนใจบางที...กูอาจจะทนคบกับมึงไปอีกสักระยะก็ได้”
“ขอบคุณที่มึงพูดความจริงกับกู แต่สำหรับของขวัญมึงปีนี่ กูมอบนี่ให้มึง”
“มึงตกลงจะยกขวัญให้กูใช่ไหม” ด้วยท่าทางที่ไอ้พีชมันยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นใส่ผม ผมไม่คิดเลยว่าการถูกเพื่อนตัวเองหักหลัง มันจะรู้สึกเจ็บขนาดนี่ ผมไว้ใจมันมาก แต่ก็โชคดีที่มันมาพูดกับผมในระยะเวลารวดเร็ว ดีกว่าทนให้มันหลอกไปนานกว่านี่
“ปล่าว” พอผมพูดแบบนั้น มันก็มองหน้าผมด้วยความฉงนสงสัย
“กูจะบอกว่า...กูไม่มีวันยกขวัญให้มึง ขวัญไม่ใช่ของเล่นที่จะโยนให้คนโน้นคนนี่ หลังจากนี่มันคือการแข่งขันตั้งห
