I NEED YOU - ผมต้องการคุณ!

“วันนี่คุณหนูมีนัดดูตัวนะครับ” ฉันชื่อ ของขวัญ หรือจะเรียกสั้นๆ ว่าขวัญ ฉันเพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศล ฉันเรียนแฟชั่นดีไซน์ ในปารีส ซึ่งฉันก็ชอบนะ แต่โดนพ่อกับแม่เรียกตัวกลับมา ฉันเลยต้องบินกลับมา และหยุดงานดีไซน์ที่นั้น “แล้วไงค่ะ ขวัญต้องไปด้วยหรอ” ฉันนั่งอยู่ที่โซฟา ไม่ได้สนใจลุงกรเลย ลุงกรคือเลขาของพ่อฉัน พ่อฉันให้มาดูแลฉันแทนก่อนที่จะหาคนใหม่มาดูแลฉัน “คุณหนูไม่ควรขัดคำสั่งคุณท่านนะครับ” ลุงกรยังคงยืนพูดนอบน้อมกับฉัน ส่วนฉันก็ยังคงนั่งไม่สนใจ เรื่องอะไรฉันต้องไปดูตัวด้วย ไร้สาระสิ้นดี “นั้นสิค่ะ ชีวิตขวัญถูกพ่อวางอนาคตไว้ให้ทุกอย่าง แม้กระทั่งสามีตัวเอง พ่อยังต้องเลือกให้” ฉันเคยคบกับหนุ่มฝรั่งที่ปารีส แต่ก็ต้องเลิกรากันไปเพราะพ่อไม่ปลื้ม หลังจากนั้นฉันก็เบื่อ เลยไม่อยากที่จะคบใครอีกเลย เพราะคบใครพ่อก็ขัดขวางทุกที นอกสะจากคนที่พ่อเขาหามาให้นั้นละ “คุณท่านเขาหวังดีกับคุณหนูนะครับ”ลุงกรก็พยายามเกลี้ยกล่อมฉันเพื่อให้ฉันเดินทางไปดูตัวให้ได้ ฉันเป็นคุณหนูไฮโซ บ้านทำธุรกิจเครื่องเพชร และด้วยตัวเองเรียนดีไซน์ แม่ฉันเลยอยากให้มาทำงานที่บ้านเพื่อมาออกแบบเครื่องประดับให้กับแบรนด์สินค้าของตัวเอง แต่ประเด็นมันไม่ใช่หรอก มันอยู่ที่ว่า...เขากำลังจะจับฉันแต่งงานกับชายนิรนามตั้งหากละ “แล้วถ้าขวัญไม่พอใจผู้ชายที่พ่อหามาให้ละคะ” ฉันยังคงถามย้อนใส่ลุงกรด้วยความหงุดหงิด แต่พ่อฉันซึ่งมาจากที่ทำงานพอดี เลยเดินเข้ามาคุยกับฉัน “พอใจหรือไม่พอใจ แกก็ต้องแต่ง! นี่คือคำสั่งฉัน” พ่อฉันเป็นคนเผล็ดการ ฉันไม่ค่อยถูกกับพ่อตัวเองสักเท่าไร เพราะพ่อชอบบังคับ ชอบขัดใจ ฉันเลยมักจะสนิทกับแม่มากกว่า “เพราะฉันเลี้ยงแกตามใจมากเกินไปไง แกถึงทำอะไรไม่เป็น!” พ่อยังคงต่อว่าฉัน ใช่! ฉันทำอะไรไม่เป็นเลย ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีคนจัดการให้ทั้งหมด ตอนฉันอยู่ปารีสก็มีสาวใช้ส่วนตัวคอยดูแลให้ แม้กระทั่งขับรถฉันยังทำไม่ได้เลย ก็ฉันถูกเลี้ยงมาแบบนี่ จะให้ทำยังไง! “หลังจากนี่ พ่อจะให้ต่อ! ว่าที่สามีแก จัดการแกเอง” ฉันรู้แค่ว่าว่าที่สามีฉันชื่อ ต่อ ตรีวิชย์ เตชะอุดม ตระกูลเตชะอุดม หลายคนก็พูดถึงในวงกว้างว่า เป็นตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แถบลูกชายบ้านนี่ก็ยังหน้าดีทั้งบ้าน มีแต่ตระกูลไฮโซอยากจะดองด้วยทั้งนั้น เพื่อเป็นเกียรติแก่วงตระกูล รวมถึงบ้านฉันด้วยแหละ “แล้วทำไมถึงต้องเป็นตระกูลนี่คะ” “ไม่มีเหตุผลอื่น! นอกจากหน้าตาของตระกูลเรา” “คุณไม่บังคับลูกไปหน่อยหรอคะ” แม่ฉันเดินเข้ามาพอดี ฉันรีบวิ่งเข้าไปกอดแม่และอ้อนใส่ “แม่ขา...ช่วยขวัญด้วยสิ” “อย่าไปตามใจยัยขวัญให้มากเกิน หลังจากนี่...ยัยขวัญจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่พ่อหามาให้ และพ่อก็คุยกับทางบ้านโน้นแล้วด้วย ว่าจะให้ยัยขวัญไปอยู่กับต่อ 24 ชั่วโมง” “อะไรนะคะ!! นี่พ่อจะให้ขวัญไปนอนกินอยู่กับผู้ชายอย่างนั้นหรอ” ฉันตกใจมากจริงๆ นี่เหมือนพ่อขายฉันกินเลยนะ แต่มันไม่ใช่ บ้านฉันรวยอยู่แล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าพ่อฉันแอบตกลงอะไรกับบ้านโน้นไว้ รู้แค่ว่า...บ้านเราเป็นหนี้บุญคุณบ้านนั้น เลยต้องแลกเปลี่ยนกัน เพราะอะไรฉันก็ไม่ทราบ เดี๋ยวฉันหลอกถามแม่อีกที ส่วนต่ออะไรเนี่ย! ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าเห็นตาเหมือนกันนั้นแหละ “แกจะทำยังนั้นก็ได้ ก็แล้วแต่ ต่อเขาจะจัดการยังไงกับแก เพราะพ่อให้เขาสอนมารยาท และนิสัยทางสังคมกับแก รวมถึงงานบ้านงานเรือนด้วย เขาเป็นผู้ชายที่เหมาะสมกับแกที่สุดละ” “คุณคะ!” แม่ฉันขึ้นเสียงใส่พ่อ ส่วนฉันก็กอดแม่แน่น ก็ไม่อยากไปนี่ จะให้ฉันไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ ฉันอยู่ไม่ได้หรอก “นี่คือคำสั่ง! ไปหาต่อเดี๋ยวนี่!!!”