ตอนที่ 22 ไม่...อย่าทำ...อย่า
หลายวันต่อมา
แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องลอดผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาในห้องนอนขนาดใหญ่ บนเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ปรากฏร่างของหญิงสาวที่ยังคงนอนหลับสนิท
ร่างกายของเธอยังคงรู้สึกอ่อนล้าจากเหตุการณ์ระทึกขวัญในคืนนั้น ภาพความโหดร้ายของกลุ่มโจรยังคงติดตา เสียงกรีดร้องของแก้วที่บอกให้เธอหนียังคงก้องอยู่ในหู
ความรู้สึกผิดปะปนกับความหวาดกลัวกัดกินหัวใจของเธอไม่อาจจางไปจากใจได้เลย แก้วต้องตายเพราะเธอ ส่วนดาวกลับทรยศเธออย่างเลือดเย็น และ...
“ไม่...ไม่ อย่าทำ...อย่าทำ” เม็ดทรายนอนกระสับกระส่ายเพ้อออกมาซ้ำ ๆ ทั้งที่ยังคงหลับตาอยู่
“คุณคะ... คุณ” เสียงของใครบางคนพยายามเรียก และเขย่าตัวเธอให้ตื่นขึ้น
“ไม่...ไม่” เม็ดทรายกรีดร้องลั่นก่อนจะสะดุ้งสุดตัวลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงมือที่แตะต้องตัวเธอ แรงสะดุ้งทำให้ร่างกายที่ยังคงระบมเจ็บร้าวจนใบหน้าสวยเหยเก
“คุณเป็นอะไรรึเปล
