ตอนที่ 18 ฤทธิ์ยานรก
แอลฟ่าผละสายตาออกจากเม็ดทราย แล้วหันกลับมาหาแก้วที่นั่งตัวสั่นร้องไห้อยู่ที่พื้น ยกนิ้วขึ้นชี้หน้าพร้อมไล่ตะเพิดเธอออกไปเสีย
“ส่วนเธอ! อินังตัวดี! ไสหัวกลับห้องไปซะ และถ้าฉันไม่อนุญาต ก็อย่าเสนอหน้าออกมา!” แก้วได้ยินแบบนั้นก็หันมองเม็ดทรายด้วยความซาบซึ้งใจ น้ำตายังคงไหลออกมาไม่หยุด ก่อนจะรีบยกมือไหว้ขอบคุณทั้งเม็ดทรายและแอลฟ่าย้ำ ๆ จากนั้นก็รีบวิ่งตรงกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองด้วยท่าทางลนลานทันที
“ขอบคุณนะเม็ดทราย ขอบคุณเธอมากจริง ๆ ขอบคุณจ้ะนาย แก้วไม่กล้าแล้ว แก้วไม่กล้าทำแล้วจริง ๆ จ้ะ”
“ส่วนเธอ!”
หลังจากแก้ววิ่งออกไปแล้ว แอลฟ่าก็หันกลับมามองทาง
เม็ดทรายที่ยังคงนั่งคุกเข่าด้วยท่าทางพะอืดพะอม
หลังจากที่ดื่มยาขวดนั้นลงไปแล้ว เม็ดทรายก็เอาแต่นั่งเงียบ
สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะผ่านไปไม่ถึงห้านาที เธอกลับรู้สึกว่าร่างกายมันเริ่มร้อนมากขึ้น ๆ จนเธออยากจะอ
