ตอนที่ 19 ใบหน้าที่ทรมาน NC
“หึ...อ้อนเป็นเหมือนกันเหรอเราน่ะ?” แอลฟ่าหัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ อาจจะเรียกว่า นี่เป็นครั้งแรกก็ได้ที่เม็ดทรายทั้งอ่อยและอ้อนเขาแบบนี้ เพราะปกติเธอเอาแต่ร้องห้ามเขา ไม่ก็ขอให้เขาหยุด
“มันร้อน...หนูต้องการคุณ...คุณ...อื้อ” เม็ดทรายพูดจาไม่เป็นถ้อยเป็นคำดีนัก
“เวลาเห็นเธอทุรนทุรายเนี่ย มันได้อารมณ์ดีเหมือนกันนะ” แอลฟ่ากระตุกยิ้มมุมปากอย่างไม่ใส่ใจแล้วหันกลับไปขับเรือต่อ
เม็ดทรายที่ไม่อาจฝืนตัวเองได้อีกต่อไป เธอหยัดตัวลุกขึ้นคุกเข่าอยู่ตรงหน้าของแอลฟ่า เธอใช้มือพยายามถอดเข็มขัดหนัง
แบรนด์ดังออก แล้วลากซิปรูดลง เม็ดทรายช้อนสายตามองใบหน้าหล่อเหลาของแอลฟ่าครั้งหนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ ดึงรั้งกางเกงของเขาลง พยายามออดอ้อนออเซาะให้เขาช่วยทำให้เธอไม่ต้องทรมานแบบนี้ แต่เมื่อเห็นว่าแอลฟ่ายังคงนิ่งเฉยก็เบะปากใส่น้อย ๆ
เด็กสาวที่ในตอนนี้ไม่หลงเหลือคราบความบริสุทธิ์ใสซื่อใ
