บทที่ 21
ร่างกายเปล่าเปลือยที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนเตียงนอนกว้าง พร้อมเสียงเนื้อกระทบกัน เสียงครวญครางดังก้องสอดประสานกันไปทั่วทั้งห้องนอน ผมยังคงตักตวงเอาความสุขจากคนใต้ร่างอย่างไม่เหนื่อยล้า
“พะ พี่เต ปรางไม่ไหวแล้ว อ๊า...อ๊าา” เสียงครางดัง เสียงอันแหบพร่าของมะปรางดังขึ้นขาดช่วงเล็กน้อย สองมือโอบกอดลำคอของผมเอาไว้ ในกายของเธอตอดรัดแก่นกายของผมแน่นขึ้น บ่งบอกว่าเธอกำลังใกล้ถึงฝั่งเต็มที
“อีกนิด รอบสุดท้าย” ใช่ผมใช้ถุงยางอันสุดท้ายของกล่อง เกือบสองชั่วโมงที่ผมกำลังบรรเลงเพลงรักกับมะปราง สองมือยกเรียวขาของเธอขึ้นมาพาดบนบ่า แล้วอัดกระแทกเอวสอบเข้าใส่อย่างหนักหน่วง ความคับแน่นของเธอยังคงไม่ขาดหาย ดูเหมือนมะปรางจะดูเสียวซ่านไม่น้อยกับท่านี่
“อ๊าาาาา/อร๊าสสสส” ผมฟุบหน้าลงบนหน้าอกของคนตรงหน้า เรี่ยวแรงที่มีก่อนหน้านี้ ตอนนี้กำลังหายไป เหลือเพียงความเหนื่อยล้า ผมดึงแก่นกายออก
