เจ้าเอยกับพีพีกำลังเดินไปยังห้องอาหารของโรงพยาบาลในช่วงพักเที่ยง แต่ระหว่างที่เดินก็จะมีสายตากับเสียงซุบซิบนินทาให้เข้าหูได้ยินมาตลอดทาง จนพีพีออกอาการหงุดหงิดคนพวกนั้นทำเหมือนกันเธอและเจ้าเอยไปทำเรื่องไม่ดีผิดศีลธรรมมาอย่างงั้นแหละ
“มันน่านัก ไอ้พวกชอบนินทาคนอื่นแต่ไม่มองตัวเองเนี่ย”
“แกปล่อยเขาไปเถอะ อย่าใส่ใจเลยในเมื่อเราไม่เป็นอย่างที่เขาพูด”
“แกก็ใจดีเกินไป”
“เขาก็แค่นินทา ไม่ได้มาทำร้ายอะไรเราสักหน่อย”
“แต่คำนินทามันก็สามารถทำร้ายเราทางอ้อมได้นะเว้ย พีพีว่าแกก็อย่าใจเย็นเกินไประวังตัวไว้บ้างก็ดีนะไอ้เอย”
“อืม เอยจะระวังตัวก็แล้วกัน”
“ดีมาก”
ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องอาหารก็มองหาที่ว่างเมื่อเห็นก็เดินไปที่โต๊ะวางของในมือลง ก่อนจะเดินแยกย้ายกันไปซื้อของกินแล้วกลับมานั่งรับประทาน ระหว่างที่ทั้งคู่นั่งทานอาหารอยู่ ๆ ก็มีผู้หญิงสามคนเดินมาหยุดยืนที่โต๊ะของเจ้าเอยและพีพีนั่งอยู่
“นี่
