บทที่ 13
การกระทำของคุณเมธัตทำให้สาวใช้ทั้งสองสะดุ้งเฮือก ตะลึงงัน เพราะไม่คิดว่าท่านจะตบหน้าวารุณีต่อหน้าต่อตาพวกตน
วารุณีสะบัดหน้ากลับมาหลังจากหายตกใจ แก้มด้านหนึ่งแสดงให้เห็นถึงรอยฝ่ามือของเขาที่ประทับแน่น ดวงตามีหยาดน้ำเอ่อคลอ ก่อนจะหมุนตัววิ่งกลับเข้าบ้านด้วยความโกรธและอับอาย
คุณเมธัตกัดฟันกรอด ดวงตาสีเข้มมองตามภรรยาวิ่งเข้าบ้านจนสุดสายตา ก่อนจะหันหน้ากลับไปยังท้องทะเลเบื้องหน้าอีกครั้ง ซึ่งเวลานี้ลูกชายและเพื่อนของเขากำลังค้นหาร่างของโยษิตา
ไม่นานนัก ร่างอ่อนปวกเปียกของโยษิตาก็ถูกมารุตอุ้มขึ้นมาจากท้องทะเล โดยมีณิชาและภาคย์ตามขึ้นมาติดๆ
“โย!” มารุตตบแก้มเผือดซีดเบาๆ เพื่อเรียกสติ “โย!”
เขาเงยหน้ามองบิดาแวบหนึ่งก่อนจะทำการปั้มหัวใจหญิงสาวสองสามครั้ง สลับกับการผายปอด ทำเช่นนี้อยู่เกือบนาที โยษิตาจึงรู้สึกตัวพร้อมกับสำลักน้ำ
“โย” มารุตรั้งร่างบางขึ้นมากอดเอาไว้โดยไม่สนใจสายตาขอ
